Nu alle politieke partijen van zich hebben laten horen over de
olievondst voor de kust van Suriname en mijns inziens hebben doen voorkomen
alsof we allemaal volgende week al
stinkend rijk zullen zijn, hoop ik dat we nu collectief ons hoofd uit de
wolken kunnen halen en weer met beide benen op de grond gaan staan. Er is door
een paar mensen aangegeven dat het minimaal 5 jaar zal duren voordat Suriname
ook maar enigszins zal profiteren van deze vondst.
Daarnaast doen we maar voor 5% mee met deze onderneming. 95% van de
totale opbrengst is dus voor de andere participanten. Willen we voor meer
meedoen, dan dienen we meer geld op tafel te leggen daarvoor. Geld dat we nu
niet hebben. Verder wordt er van alle kanten geroepen dat de toekomst voor
Suriname er nu rooskleurig uitziet. Misschien is dat wel zo, maar dat zal
alleen gebeuren indien we ervoor zorgen dat we bij de les blijven. We zijn echt
niet het eerste land ter wereld waar er olie gevonden is, maar daarvan alsnog
financieel de vruchten niet kan plukken.
"Dé snelst groeiende bron voor oliewinning
ter wereld is (West-)Afrika. Niet alleen China, ook de VS en de Europeanen
proberen als eerste bij Afrika’s nieuwe oliebronnen te komen. Gezien de ronduit
vernietigende gevolgen die vijftig jaar oliewinning hebben gehad voor een land
als Nigeria, houden experts hun hart vast voor de nabije toekomst van relatief
nieuwe olielanden als Angola, (Zuid-)Soedan en Equatoriaal-Guinea." (Bron:
Mondiaal Nieuws 30 mei 2007)
Voorzichtigheid is dus geboden. We hebben in Suriname eerder de fout
gemaakt om onze economie te laten rusten op één pijler. Sterker nog, we maken
die fout nog steeds…
We staan nu echter op een crossroad in onze geschiedenis. Het is dus
aan ons allemaal, politici en de normale burger op straat, om te kiezen hoe we
verder gaan: Trekken we lering uit hoe het niet moet, zoals het verschillende
landen in Afrika is vergaan, of kiezen we voor de weg welke misschien iets langer
is, maar veel meer rendement oplevert voor onze bevolking en de generaties na
ons?
Want… olievelden raken ooit op. Dat is een gegeven.
Er wordt vaak gesproken over Dubai. De olie die daar gevonden is was de
katalysator voor de rijkdom voor deze stad in de Verenigde Arabische Emiraten,
maar de toenmalige leiders van de Emiraten wisten toen al dat deze voorraad
niet oneindig was. Er is dus in de loop der jaren heel veel geld verdiend met olie, maar er is daarna ook enorm veel
geïnvesteerd in het land. ALLES werd naar een hoger niveau getrokken. Indien er
voor bepaalde zaken die wilden worden gerealiseerd geen kennis in huis was, dan
werd deze ingekocht en in huis gehaald. Geloof in eigen kunnen betekent
namelijk ook toegeven dat je, indien nodig, om hulp vraagt. Iets niet weten is
het uitgelezen moment om kennis op te bouwen. Zijn er fouten gemaakt door de
verschillende sjeiks? Ongetwijfeld…, maar er is lering getrokken uit die fouten. Voor verdere informatie verwijs ik naar de vele you tube videos en artikelen over de geschiedenis
van de Emiraten.
Dus…. Dames en heren politici en leiders van ons land. Het is aan ons
allen - met jullie op de voorgrond – om deze olievondst voor heel Suriname en
al zijn burgers, ongeacht welke politieke kleur aangehangen wordt, tot een
ongekend succes te maken. Na bijkans 45 jaar onafhankelijkheid hebben we dat
als volk volgens mij wel verdiend.
Neil Jap-Tjong