Een overeenkomst zoals hier is bedoeld, kan volgens de PALU-voorzitter alleen maar inhouden dat Nederland zich garant stelt voor terugbetaling van het geleende diaspora-geld indien de terugbetaling van Surinaamse zijde problemen zou opleveren. En reken maar dat het problemen zal opleveren. De vraag is namelijk, op basis van welke eerdere prestaties we mogen verwachten dat de VHP (of welke van de andere oppositiepartijen) ineens in staat zou zijn om zo een succesvolle ontwikkeling in Suriname op gang te brengen dat het diaspora-geld hier veilig zou zijn? Als we ons dat realiseren, dan wordt het alleen maar interessanter om te weten onder welke voorwaarden men vanuit Den Haag dit spel zou willen meespelen? Want is er iemand die werkelijk gelooft dat de Nederlandse regering zich zonder tegenprestatie garant zou stellen voor honderden miljoenen of zelfs miljarden die men van de diaspora verwacht? En wat zou die tegenprestatie dan moeten zijn, vraagt Hok zich af?

Dat de huidige NDP-regering onder leiding van Desi Bouterse niet in staat is om een inspirerend beleid te voeren waar alle Surinamers baat bij hebben, dat is inmiddels duidelijk. Dat niet alleen, ook blijkt dat de regering steeds meer en steeds nadeliger overeenkomsten sluit met buitenlandse ondernemingen, ten nadele van ons allemaal. Ook het aangaan van de ene na de andere lening zonder een gericht investeringsprogramma is onderdeel van dit beleid. Het ziet ernaar uit dat men alle hoop gevestigd heeft op grote olievondsten voor de kust. Alsof veel geld een vervanging zou kunnen zijn voor slecht bestuur.

We kunnen het gemakkelijk met elkaar eens zijn dat we met een nieuwe Bouterse-NDP-regering niet veel verder zullen komen, integendeel. Maar als we aan de andere kant zien hoe het meest voor de hand liggende alternatief eruitziet, dan staan wij als Surinamers bij de komende verkiezingen voor een afschuwelijk dilemma. Dit is typisch een situatie die je kan beschrijven als klem zitten tussen ‘the devil and the deep blue sea’. Want dat alternatief blijkt helemaal geen alternatief te zijn te zijn! Vrijwel alle politieke partijen uit de huidige oppositie, lijken de hoop uitsluitend te hebben gevestigd op krachten buiten Suriname, en dan met name op Nederland. Waar is het inzicht gebleven dat ‘de beste bode de persoon zelf is’, dus dat wij Surinamers in de eerste plaats zelf verantwoordelijk zijn voor onze toekomst? Hebben we het sinds de onafhankelijkheid, amper 45 jaar geleden, nu al opgegeven? En dat terwijl we eigenlijk nog niet eens echt zijn begonnen met het bouwen van een land voor ons Surinamers. Dat gaat niemand anders voor ons komen doen. Anderen gaan komen om in de eerste plaats hun eigen ding te doen.

We kunnen als Surinamers daarom beter NU beginnen om na te denken over hoe wij willen dat ons land eruit moet zien tegen de tijd dat onze kleuters straks volwassenen zijn. Waar en hoe willen we wonen? Waaraan willen we ons geld verdienen? Hoe moeten onze scholen eruitzien? Welke relaties willen wij met andere landen hebben en hoe moet onze houding tegenover de rest van de wereld zijn, etc. etc. Het antwoord op deze en soortgelijke vragen zal ons ook helpen om een beter antwoord te vinden voor de uitdagingen van dit moment, zoals bijvoorbeeld hoge werkloosheid en de woningnood. 

Stelt u zich eens voor dat wij 45 jaar geleden al waren begonnen met het beantwoorden van deze vragen. Hoe schitterend en inspirerend zou ons land er nu niet hebben uitgezien? Maar, stelt PALU-voorzitter Jim Hok, het is nog niet te laat.