Op maandag was het Bolivia - boze mensen botsten met de politie, nadat de politieke oppositie zei dat het was bedrogen in een verkiezing gewonnen door de zittende president Evo Morales.

Vorige week veranderden de straten van de Chileense hoofdstad Santiago in chaos, terwijl demonstranten - woedend over een stijging van de tarieven van het openbaar vervoer - winkels plunderden, een bus in brand staken en de president aanzetten om een ​​noodtoestand uit te roepen.

Eerder deze maand deed de leider van Ecuador hetzelfde na gewelddadige onrust veroorzaakt door het besluit om de brandstofsubsidies die al decennia lang bestaan, ​​te beëindigen.

En dat was gewoon Zuid-Amerika.

Hong Kong is al maanden in beroering, de hoofdstad van Libanon, Beiroet, stond stil, delen van Barcelona leken vorige week op een slagveld en tienduizenden Britten marcheerden in het weekend over Brexit door Londen.

De laatste maanden zijn er protesten over de hele wereld opgekomen. Elk heeft zijn eigen aanzet gehad, maar veel van de onderliggende frustraties zijn vergelijkbaar. Globalisering en technologische vooruitgang hebben in het algemeen de verschillen binnen landen vergroot, zei Sergei Guriev, voormalig hoofdeconoom van de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling. Hij merkte op dat niet alle huidige protesten werden aangedreven door economische zorgen.

In minstens vier landen die zijn getroffen door recente gewelddadige protesten, is de belangrijkste reden voor de opstand economisch. Regeringen in Chili en Ecuador hebben de toorn van hun mensen aangewakkerd, nadat ze probeerden tarieven te verhogen en brandstofsubsidies te beëindigen.

Terwijl botsingen Quito overspoelden, reikte de Ecuadoriaanse president Lenin Moreno de hand aan inheemse leiders die mensen hadden gemobiliseerd om de straat op te gaan. Binnen enkele minuten had Jaime Vargas, de belangrijkste protestorganisator, die toenadering afgewezen. "We verdedigen de mensen," zei Vargas in een live Facebook-video van de mars in Quito.

Tienduizenden mensen hebben Beiroet overspoeld in de grootste onvrede over de gevestigde orde daar in decennia. Mensen van alle leeftijden en religies deden mee om te protesteren tegen verslechtering van de economische omstandigheden en de perceptie dat machthebbers corrupt zijn.

Hong Kong is gehavend door vijf maanden van vaak gewelddadige protesten over angsten. Beijing verstrakt zijn greep op het grondgebied, de ergste politieke crisis sinds de koloniale heerser Groot-Brittannië het in 1997 teruggaf aan China.

De gebeurtenissen in Hong Kong hebben de afgelopen dagen vergelijkingen met Catalonië getrokken. Ook daar zijn mensen boos op wat zij zien als pogingen om hun verlangen naar grotere autonomie ten opzichte van de rest van Spanje, zo niet regelrechte onafhankelijkheid, te dwarsbomen.

Demonstranten staken auto's in brand en gooiden benzinebommen naar de politie in Barcelona. De ​​onrust wakkerde aan door de veroordeling van Catalaanse separatistische leiders die een onafhankelijke staat wilden verklaren. Demonstranten richtten zich ook op strategische doelen om maximale verstoring te veroorzaken, waaronder de internationale luchthaven, die meer dan 100 vluchten aan de grond hield.

Op donderdag plannen demonstranten uit Hong Kong een bijeenkomst om solidariteit te tonen met degenen die in Spanje demonstreren.

In sommige gevallen lopen individuen voorop in protestbewegingen en gebruiken ze sociale media om hun boodschap over te brengen. In Egypte, waar de demonstraties vorige maand relatief klein waren en toch zeldzaam, was de katalysator van het meningsverschil tegen president Abdel Fattah al-Sisi, een Egyptisch filmpje uit Spanje.