Column: Politieke Borrelpraat 580
06 Oct 2019, 22:48
foto


"Zo heren, ik open het nieuwe ‘drinkingyear’ van onze zuipclub. Welkom."
"Ja, scholen gaan open en niet open, vanwege heftige Frau miet vrouw."
"Ik vind die BvL-dame wel fier: ze heeft haar punt gemaakt en eist ‘aan tafel, mevrouw de andere mevrouw!"
"Ik vind haar vrijpostig; de bond wil op de stoel van het ministerie gaan zitten."
"En iron lady stelt: ik tafel niet met jou. Anders erken ik jouw macht."
"We houden van dat ding: eerst moeilijk doen: vervaarlijk grommen, brommen en blaffen naar elkaar, net niet bijten. Velen om ons heen gillend, blèrend in paniek, oh, het kind weer de dupe, het schooljaar gaat er aan, slagingspercentages gaan droppen, en dan… en toen?"
"Bigi bere njan pampoeng."
"Ja lollig. En op het laatste moment wordt er dan alsnog gepraat en zie daar: er komt een soort van oplossing uit de bus."
"Klopt, dan hebben we beiden aandacht getrokken en onze macht gewezen. Ik zou als bevolking gewoon geen aandacht aan hen besteden, dan houden ze wel op met dit gekrakeel."
"Echt niet! Ik zou radicaal een eind hebben gemaakt aan dit gedoe zowat elk begin van het schooljaar op die vos-scholen."
"Hoe? Zou je ook gaan dreigen met ‘no work no pay’? Dan zegt de tegenpartij: ‘no pay, no work?"
"Nee, ik zou zeggen: voor de leerkrachten die zich maandag op hun vakbondscentrum aanmelden en niet op school, zal een salarisblokkade ingaan. De scholen die met de resterende leerkrachten toch pokopoko opengaan, gaan open, de rest gaat dicht tot nader order. Klarie. Laat de bond je salaris maar betalen. Ze hebben geen stakingskas, maar zijn wel stakingskras."
"Jeetje mang Ron, een deel open, een deel dicht. Nee mang, plus je gaat ouders en studenten in opstand doen komen, zoals die gemaskerde jongelui in Hong Kong en in Afghanistan. En dat willen we niet met een naderende verkiezing."
"Sorry, ik ben van het RRM, het Radicale Reagan Model. Die 11.400 luchtverkeersleiders in de USA wilden in 1981 toch staken? A man Reagan ontsla ala den man."
"Ja, maar er moest allerlei half gekwalificeerd personeel en zelfs militaire luchtverkeersleiders ingezet worden. Het duurde zowat 10 jaren voordat alles weer up to date was."
"En wie ga je inzetten als je de stakende leerkrachten ontslaat of iets dergelijks? Ga je de ‘Neks-no-foutclub’ en de opa’s van de Leonsbergzuipclub als stakingsbrekers gebruiken?"
"Maar hoe vonden jullie de jaarrede van de president? Velen vonden het weinig inspirerend."
"Sinds begin deze eeuw luister ik niet naar die jaarlijkse babbelpraat. Tijdverlies."
"Nou, toch is het een belangrijke toespraak in elk zichzelf respecterend democratisch land."
"Je zegt het zelf: ‘zichzelf respecterend’. Respecteren we onszelf wel, gezien wat we steeds als kippen zonder kop kiezen om ons te leiden en regeren?"
"Moh sakaaaaaah koers!"
"Dat heeft hij toch gedaan gekregen.”
“Ja, met die zogenaamd niet geleende cash dollars van de FED. Meer om onze gesubsidieerde schijnwelvaart tot de verkiezingen in stand te houden.”
“Denk je dat ík daarover klaag? Liever dit gesubsidieer en geleen dan elke dag in allerlei rijen te gaan staan om wat benzine, spijsolie, suiker, sigaretten, pampers, aardappelen en hondenrijst te gaan bedelen, zoals vooral tijdens jouw groene president met z’n rampzalige ‘nuloptie.”
“Heren, heren, niet eenzijdig verwijten, dit is een collectieve schuld.”
“Wat ik steengoed vond, was dat die Deken van de juristenclub….”
“Deken? Is ze geen kussen of sloop?”
“Onderbreek me niet, zuiplap, ‘deken’ is voorzitter, dus die voorzitter stelt dat er ook een soort tuchtcollege voor rechters moet komen, waar je kan klagen als een rechter in jouw case een misstap heeft begaan.”
“Mooi initiatief, maar dan gaat zo een college het druk hebben, want ook mensen die het gewoon niet eens zijn met een rechterlijke uitspraak, en dat zijn er velen, zullen bij dat tuchtcollege voor rechters gaan aankloppen.”
“Natuurlijk word je case tegen een kleine kostenvergoeding eerst beoordeeld, voordat het in behandeling wordt genomen.”
“Als er tuchtcolleges voor juristen, deurwaarders, politiemannen, notarissen en straks misschien ook voor rechters zijn, dan vind ik dat er ook zo een tuchtcollege moet komen voor ministers die een scheve schaats rijden.”
“Dat ben ik helemaal met je eens, want vaak nemen ministers hier beslissingen en als de benadeelde naar de rechter gaat en wint, moet de schade uit onze belastingcenten worden betaald. Laat zo een rommeldommel-minister de schade en dwangsommen uit eigen zak betalen, dan kijken ze wel uit, voordat ze blindelings beschikkingen tekenen, zoals die ene grappenmaker van NH toen openlijk zei te hebben gedaan.”
“Heren, we nemen hierbij dit voorstel aan. Ik zal het aan Baas doorgeven als hij in de buurt langskomt om een praatje te maken.”
“Ja, nu de verkiezingen naderen, gaan ze allemaal ‘huis aan huis.”
“En na de verkiezingen is het ‘kluis in, kluis uit.”
“Maar een jonge partij is er voorstander van dat er stemrecht wordt verleend aan buitenlanders, dat kan toch niet, mang! Wat scheelt ze?”
“Je moet het goed zeggen, beste Jules. Ze zijn er voorstander van dat mensen met een buitenlandse nationaliteit, maar met aantoonbare Surinaamse roots, die zich hier duurzaam hebben gevestigd, na een aantal jaren, zeg vijf, stemrecht krijgen.”
“Daar ben ik heftig voorstander van.”
“Ik ben ertegen, omdat ze buitenlanders zijn en ik wil niet door buitenlanders geregeerd worden.”
“Dan door wie word je nu geregeerd, denk je?”
“En ze vormen echt niet zo een grote groep, hoewel…”
“Maar waarom ziet Jules dit als een probleem? Wat is er fout aan stemrecht voor deze groep?”
“Omdat deze groep niet bestaat uit jaknikkers en slijmballen, maar uit kundige en kritische jonge en oudere goed geschoolde mensen, die die patjapatja van onze dorpse podiumschreeuwers doorzien en niet bang zijn daarover hun mond open te doen.”
“En de durf hebben om desnoods naar de rechter te stappen om wantoestanden aan te klagen en ons zo poweren en kritischer maken. En dáár zijn bepaalde hoi polloi-leiders heel erg bang voor.”
“Meester, even terzijde, wie groet u met ‘hoi polloi?”
“Niemand, beste jonge vriend. Het is geen groet. ‘Hoi polloi’ is een term uit het oude Grieks, en dat betekent: ‘de massa’, het minder geschoolde, sociaal zwakkere volk. En wil je veel stemmen trekken, moet je het ‘hoi polloi’ achter je zien te krijgen, liefst met ‘brood en spelen’. En dat lukt echt niet met allerlei intellectueel gepraat. Dat is meer voor de middenklasse.”
“Ja, maar om die middenklasse achter je te krijgen, is een hell of a job: ze weten het allemaal beter, zelfs beter dan zichzelf.”
“Misschien komt daarom uit vooral deze groep middenklassers in de stad het grootste aantal niet-stemmers, maar ook het grootste aantal klagers, plagers, vlagers en blagers.”
“Oké, dan nemen we ook dit als motie aan, met één stem tegen.”
“Nee, ik ben ook voor, jullie hebben me kunnen overtuigen. Laten we daarop toasten.”
“Jaaah.”


Rappa
Advertenties