Mensen zijn moe geworden van alle beloftes die niet worden nagekomen, omdat de regeringen die aan de macht komen achteraf slechts een klein groepje mensen voortrekken. Gewoon een hele waslijst. Als ik 10 mensen de vraag stel of ze naar het stemhokje gaan volgend jaar, zeggen 4 gelijk nee. En dat is wel heel erg. Het is net als een auto rijden en dan het stuur gewoon los te laten, zo van ‘ik ben moe, ik kijk wel waar ik terecht kom’. Het land raakt nog dieper in het dal als nog meer mensen met dit idee om niet te stemmen rondlopen. Wake up people, open your eyes en geef nooit op voor ons Mama Sranan.

Suriname heeft “progressieve leiders” nodig die leiding willen geven aan een NIEUWE POLITIEKE CULTUUR. Leiders die de kiezers duidelijk maken dat Suriname alleen opgebouwd kan worden door samen te werken, elkaar te versterken en te bouwen op het geloof in zichzelf en in elkaar. Leiders die jongeren stimuleren om te studeren, sterke burgers te worden en zich in te zetten voor het algemeen belang. Leiders die het volk overtuigen om voor een nieuw en sterk Suriname te stemmen.

Suriname heeft geen “oude leiders” nodig die het volk volgen en de etnische snaar bespelen om zo gemakkelijk stemmen te halen, omdat “het volk zo denkt”. Leiders die het volk afhankelijk maken en verzwakken met pakketten en geld omdat “het volk dat nu eenmaal wil”. Leiders die op elkaar schelden en de samenleving verder tegen elkaar opzetten door ze te leren vooral TEGEN te stemmen “omdat a volk lobi sensatie”. Leiders die het land eerder verkopen aan buitenlandse multinationals, Nederland of China omdat ze niet weten hoe ze dit land samen met Surinamers tot ontwikkeling kunnen brengen. Dit is de politieke cultuur die ons Surinamers naar beneden drukt en achterhoudt.