Wat wil regering Bouterse-Adhin met reserves lokale banken?
07 Jun 2019, 18:35
foto


Om een deel van de vreemde valuta kasreserve van de algemene banken in Suriname onder haar beheer te krijgen, heeft governor Robert van Trikt van de CBvS besloten om een wijziging te brengen in het beleid van de CBvS. Hierbij gaat het om het aanhouden van buitenlandse kasreserves door de lokale banken van Suriname bij buitenlandse banken. De Centrale Bank van Suriname (CBvS) wil nu over deze buitenlandse reserves beschikken. De vreemde valuta kasreserve wordt sinds 2003 aangehouden bij buitenlandse banken om het vertrouwen in dit instituut, de Centrale Bank van Suriname, te waarborgen. In het verleden is namelijk gebleken dat het een zeer risicovolle onderneming kan zijn als er een ondeskundige politieke marionet bij de CBvS de leiding heeft die vatbaar is voor politieke inmenging, met als voorbeeld de lege kas na vertrek van governor Henk Goedschalk in het jaar 2000.

Monetair gezien is het a priori geen verkeerde maatregel van een Centrale Bank om de financiële kasreserve verplichting van de lokale banken onder beheer te hebben en monetair beleid mee te voeren. Banken kunnen bijvoorbeeld verplicht worden een bepaalde financiële reserve aan te houden bij de Centrale Bank. Als de Centrale Bank de lokale banken verplicht om een groter bedrag in deze financiële reserve faciliteit te stoppen, kunnen deze lokale banken over minder geld beschikken. Dit geld kunnen zij dan niet gebruiken voor kredietverlening aan de consument en het bedrijfsleven. Deze lagere liquiditeit leidt -via een beperking van het aanbod- dus tot een hogere geldmarktrente, doordat de vraag zal stijgen bij een lager aanbod van geld. Deze hogere geldmarktrente kan een verhitte economie, veroorzaakt door hoge inflatie c.q. prijsstijgingen, laten afkoelen. Door een stijgende marktrente zal de behoefte van de consument of het bedrijfsleven namelijk afnemen om geld te lenen tegen een hogere rentevergoeding. Hierdoor wordt inflatie afgeremd doordat de bestedingen en investeringen zullen afnemen, waardoor de prijzen zullen stabiliseren of dalen door het vraag en aanbod mechanisme.

Normaal gesproken heeft men alleen rekeninghouders in lokale muntsoort. In Suriname is in het kader van het herstelprogramma indertijd besloten de burgerij te verleiden haar buitenlandse tegoeden weer naar Suriname te halen. Ook was het zaak dat het financiële circuit buiten de banken om door deze mogelijkheid werd gereduceerd. Om het grote wantrouwen bij de burgerij te verminderen, werd voor de optie gekozen de kasreserve slechts administratief bij de CBvS onder te brengen, terwijl fysiek de banken nog een direct zicht hadden op het tegoed en ook de buitenlandse partner zelf uitkozen waar het tegoed werd ondergebracht.

In het geval van Suriname lijkt het er niet op dat de Centrale Bank van Suriname onder leiding van de politiek aangestelde governor van Trikt, vanwege valide monetaire redenen deze maatregel wil toepassen. Als drogreden voor deze maatregel wordt verbetering van de solvabiliteitspositie aangedragen door de governor. Wat betekent solvabiliteit eigenlijk. Solvabiliteit geeft aan of een organisatie in staat is om op korte en lange termijn aan haar betalings- en aflossingsverplichtingen te voldoen. En dat maakt deze maatregel zo opmerkelijk. De CBvS en de president hebben recentelijk nog – zonder degelijke financiële onderbouwing overigens- zo hoog van de toren geblazen hoe de monetaire reserves van de CBvS zijn toegenomen. Deze “solvabiliteit” maatregel van de CBvS bevestigt en versterkt de vermoedens dat deze afkondiging van hogere monetaire reserves met een korreltje zout moeten worden genomen en dat het niet meer dan een misleidende verkiezingsstunt is. Door het vermogen van de lokale banken in te perken om aan hun toekomstige verplichtingen te voldoen, neemt de Surinaamse regering een heel groot risico, dat bij een peetje pech tot de volgende “wereld” crisis in Suriname kan leiden. Met hoge inflaties, geldontwaarding en hogere rentelasten als gevolg.

Elke economie is gebaat bij het ongrijpbaar aureool van vertrouwen. Vertrouwen moet je kweken en verdienen door een oprecht, doordacht en deskundig monetair- en economisch beleid te voeren. Zodra de overheid zich gaat bemoeien met het beleid van de Centrale bank brengt het de onafhankelijkheid en de geloofwaardigheid van de moederbank in diskrediet en kan dat gevolgen hebben voor de waarde en stabiliteit van de munt en wordt er argwaan gewekt bij de buitenlandse financiële markten. Overheden die de onafhankelijkheid van centrale banken niet willen respecteren, zullen vroeg of laat zich de woede op de hals halen van de financiële markten. Dit kan rente gevolgen hebben voor toekomstige leningen, omdat er dan een risicopremie zal worden toegevoegd aan het rentepercentage dat betaald moet worden. Dit werkt dan ook weer door tot naar de bevolking toe. Hogere rente zorgt namelijk voor hogere uitgaven voor het land en kan men minder geld uitgeven voor verdienprojecten t.b.v. van het land. Dit één tweetje tussen de regering en de centrale bank is door STREI! gewogen en te licht bevonden om als valide en betrouwbare maatregel te worden gezien.

Peter M. Wolff

Advertenties

Sunday 05 May
Saturday 04 May
Friday 03 May