De politiek rond de dood van senator John McCain

Vooraanstaande personen uit het hele politieke spectrum hebben zaterdagavond boodschappen gedeeld ter ere van het leven en de nalatenschap van John McCain. Ze beschreven zijn heldendom, zijn plichtsgevoel en patriottisme, zijn vriendschappen met degenen die verschillende standpunten hadden en zijn bereidheid op momenten om de politieke gang van zaken te doorkruisen om met ideologische rivalen een gemeenschappelijke oorzaak te vinden.

In de uren daarna wordt de glans van eenheid methodisch weggenomen, waardoor het rauwe van de huidige Amerikaanse politieke toestand wordt blootgelegd. Het drama, zoals vaak in de afgelopen anderhalf jaar, begint bovenaan. Kort na de dood van McCain stuurde president Donald Trump een korte tweet en bood hij zijn condoleances aan aan de familie van de overleden senator. Hij gaf ook opdracht om de vlaggen op het Witte Huis halfstok te hangen. Critici hebben gezegd dat dit lang niet genoeg is.

"President Trump," tweette de voormalig NBC News anker en journalistieke oudere staatsman Tom Brokaw, "u bent opperbevelhebber van de wet, het is uw plicht senator McCain te eren. Het negeren van zijn dood is een schande."

Terwijl de president herhaaldelijk proclamaties heeft uitgegeven waarin het leven en de prestaties van prominente Amerikanen werden herdacht na hun overlijden, is er nog geen document van het Witte Huis verschenen over McCain. In feite hebben de media gemeld dat Trump al heel vroeg plannen verwierp om een uitgebreidere verklaring uit te geven waarin de overleden senator werd geprezen.

Als om het punt te benadrukken, waren op maandagochtend de vlaggen in het Witte Huis terug op volledige hoogte - in overeenstemming met richtlijnen over hoe eenvoudige Congresleden in Washington worden geëerd, maar schokkend aangezien McCain door velen herinnerd wordt als meer dan alleen een lang dienende senator uit Arizona. Tegen maandagmiddag had het Witte Huis zichzelf na alle kritiek, hersteld en de vlaggen opnieuw halfstok laten hangen voor de duur van de week.

De tumultueuze relatie tussen Trump en McCain is inmiddels goed gedocumenteerd. Hoewel het meest opviel in 2015, toen de senator de aanhangers van Trump uitmaakte voor 'gekkertjes' en toen kandidaat Trump stelde dat McCain slechts als een held werd beschouwd omdat hij een krijgsgevangene was. Hun wereldbeelden hebben lang op een ramkoers gestaan.

McCain vertegenwoordigde de internationalistische, vrijhandels-, pro-immigratievleugel van de Republikeinse partij - of op zijn minst wat er van over was. De politiek van Trump concentreerde zich op grensbeveiliging, immigratielimieten, beschermende tarieven en de bereidheid om bondgenoten te irriteren om zijn doelen op het gebied van buitenlands beleid te bevorderen.

Al in 1999 had Trump het oorlogsrecord van McCain in het openbaar in twijfel getrokken. De politieke tegenstanders van Trump gebruiken de dood van McCain al als een middel om indirecte - en wat niet zo subtiele - kritiek te leveren op wat zij zien als de tekortkomingen van Trump ten opzichte van McCain.

"Het zou een passende postume bijdrage aan John McCain zijn als de vieringen deze week van zijn leven de morele helderheid en politieke moed in anderen stimuleren om nee te zeggen tegen Trump en Trumpism," tweette bijvoorbeeld conservatieve commentator en frequente Trump-criticus Bill Kristol.

Dit zal waarschijnlijk zaterdag een hoogtepunt bereiken - in het laatste schot van de senator van Arizona op Trump - wanneer twee voormalige presidenten, Barack Obama en George W Bush, de overleden senator loven terwijl de huidige bewoner van het Oval Office afwezig is.

Het kan moeilijk zijn voor de president om zijn mond te houden als er een week lang McCain-herdenkingen zijn, maar andere critici van McCain - links en rechts - zijn al meegaander.

Sommige liberalen hebben snel opgemerkt dat McCain's stemgedrag, afgezien van zijn occasionele tweeledige inspanningen, betrouwbaar conservatief is geweest. Zij maken bezwaar tegen zijn volmondige steun voor de oorlog in Irak en herhaalde oproepen voor militaire oplossingen voor de uitdagingen van het Amerikaanse buitenlands beleid.

In een tweet prees de genomineerde Alexandria Ocasio-Cortez, een rijzende ster in de progressieve politiek, McCain. Haar aanhangers bekritiseerden in hun commentaren al snel de overleden senator en maakten hem uit voor een leugenaar, een monster en een oorlogsmisdadiger.

McCain heeft zich door zijn veelvuldige kritiek op Trump en zijn vroegere partijdige afvalligheid ook de woede op de hals gehaald van de traditionele conservatieven. Hij stemde vorig jaar nog tegen de door de Republikein gesteunde intrekking van Obamacare. Hij heeft ook steeds gepleit voor een alomvattende hervorming van de immigratie.

Dat is helemaal in zwang geweest in Arizona, de thuisstaat van McCain, waar Kelli Ward - de voormalige Republikeinse presidentskandidaat herhaaldelijk een Rino heeft genoemd (Republikein enkel en alleen in naam). Ze daagde McCain in een senaatstemming uit en vervangt nu de vertrekkende senator Jeff Flake.

Op vrijdagmiddag, toen bekend werd dat McCain zijn kankerbehandeling had stopgezet, plaatste Ward vraagtekens bij het tijdstip van de aankondiging. De bekendmaking kwam slechts een paar dagen voor de verkiezing in Arizona op dinsdag. Kelli zei dat de senator, als politicus, "Arizona opnieuw had teleurgesteld en steeds weer en weer."

"Het spijt me dat hij ziek is," zei ze de dag voordat McCain stierf. "Maar dat betekent niet dat zijn politiek plotseling goed werd. Dat was het niet."

Als de politiek rond McCain zijn dood op zaterdag niet de kop op steekt, bij de begrafenis van McCain in Washington, zal het waarschijnlijk een koortsachtige hoogte bereiken zodra de Republikeinse gouverneur Doug Ducey van Arizona de opvolger van de overleden senator benoemt.

Volgens de staatswet zal de gouverneur een vervanger benoemen die de volgende twee jaar in de Amerikaanse Senaat zal dienen, totdat een speciale verkiezing wordt gehouden om de laatste twee jaar van de zesjarige ambtstermijn van McCain uit te zitten.

In de kamer waar de Republikeinen momenteel een meerderheid van één zetel hebben, zou de persoon die Ducey kiest een aanzienlijke impact kunnen hebben op de nationale wetgevingspolitiek.

De geruchtenmolen is al in volle gang. Een naam die herhaaldelijk opduikt, is de vrouw van de overleden senator, Cindy McCain, die leiding geeft aan de bierdistributie van haar familie en die verschillende filantropische organisaties voorzit.

Ducey kan de Republikeinse basis tevreden stellen door iemand te kiezen voor het politieke recht van McCain, zoals voormalig senator Jon Kyle of voormalig congreslid John Shadegg. Of hij kon kiezen voor iemand meer in McCain's gedaante, zoals vertrekkende senator Flake - een frequente criticus van de Trump wiens selectie de president zeker boos zou maken.

Maandag las de lang dienende assistent van McCain, Rick Davis, de laatste boodschap van de senator voor aan het Amerikaanse volk. Er waren een paar versluierde afscheidsopmerkingen over de president, inclusief een gezegde dat de grootheid van de natie verzwakt is "wanneer we ons achter muren verbergen, in plaats van ze af te breken, wanneer we twijfelen aan de kracht van onze idealen, in plaats van te vertrouwen op de grote kracht voor verandering die ze altijd zijn geweest."

Hij eindigde echter met wat hij waarschijnlijk had gehoopt op een optimistische toon. "We hebben altijd zoveel meer gemeen met elkaar dan in onenigheid," zei hij. "Als we ons dat alleen herinneren en elkaar de voordelen geven van de veronderstelling dat we allemaal van ons land houden, zullen we deze moeilijke tijden doorkomen en zullen we sterker doorkomen dan voorheen, en dat doen we altijd." Tegenwoordig kan dat een heel groot "als" lijken.