DOE legt bij 42 jaar Srefidensi nadruk op de jeugd

DOE kiest ervoor in het kader van Srefidensi speciale aandacht te schenken aan de jongeren. Immers: The future depends on what we do in the present. Wij dienen namelijk nu te investeren om een betere toekomst voor onze jeugd en natuurlijk de rest van onze samenleving te realiseren. Bij de ontwikkeling van onze jeugd ziet DOE het gezin als de basis. Daar moet de eerste handreiking naar het kind geschieden. Aandacht, liefde en zorg op fysiek, mentaal, emotioneel, sociaal en geestelijk vlak zijn basis elementen die ouders als fundament dienen te leggen in de levens van hun kinderen. Dit is een wezenlijke bijdrage, primair in het leven van het kind, maar ook voor de ontwikkeling van ons land.

Helaas merken we dat te veel gezinnen niet goed functioneren. Daar zijn talloze redenen voor aan te halen, waaronder ouders die soms het hoofd niet boven water kunnen houden. Er moet door hen veel meer energie en tijd gestopt worden in meerdere banen wat ten koste gaat van de zo noodzakelijke coaching binnen het gezin. We werden niet zo lang geleden opgeschrikt door het tragische gebeuren waarbij twee jongens vanwege een woningbrand het leven lieten. De pers meldde dat ze met hun broer alleen thuis waren omdat mama, die meerdere banen had, buitenshuis moest werken. En wat te denken van de vele kinderen die onderling voor elkaar moeten zorgen omdat de ouders afwezig zijn, soms zelfs in het buitenland? En de kinderen die helaas door gewetenloze volwassenen ingezet worden om seksuele diensten aan te bieden? Bepaalde kranten meten de ellende van misbruikte kinderen breed uit en de rechtbankverslagen liegen er niet om.

DOE heeft meerdere malen met name aan het adres van het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting gepleit voor opvoedingsondersteunende programma’s. Helaas is daar door de regering niets aan gedaan. Het zogenaamde Conditionale Cash Tansfer Programma, dat zwakke gezinnen zou moeten helpen, is tot nu toe nooit van de grond gekomen, terwijl het reeds vele jaren op de Staatsbegroting stond. Er zijn zelfs presentaties op het ministerie verzorgd over de inhoud van dit gezinsversterkende initiatief, waarop DOE zeer positief reageerde. Dit programma, dat in Brazilië ‘ Bolsa Familia’ genoemd wordt, is daar redelijk succesvol uitgevoerd. Het programma is erop gericht directe armoede te verminderen en te strijden tegen lange termijn armoede en de kwaliteit van leven onder de armen te verbeteren door het voorwaardelijk verschaffen van onder meer financiële middelen.

Voor het onderwijs, dat als tweede milieu geldt, ligt bij de vorming van onze kinderen een immense taak. Helaas merken we dat niet in voldoende mate hierop wordt ingespeeld. Vele goede initiatieven in deze sector gaan uit van particulieren en individuele schoolleiders en leerkrachten met het hart op de juiste plek. Want wat verwachten we wanneer in 2013 schoolboeken uit Nederland voor euro 8.2 miljoen werden besteld en die vervolgens ongebruikt liggen in magazijnen van scholen terwijl veroorzakers van dit debacle vrolijk voort huppelen alsof er niets aan de hand is? Wat verwachten we wanneer de monitoring van het nieuwe ingevoerde onderwijsmodel te wensen overlaat en naar het veld niet is geluisterd?

In met name het binnenland is er gebrek is aan meubilair en leermiddelen, geen garantie voor regelmatige elektriciteit en op sommige scholen zelfs gebrek aan water voor consumptie en sanitair? Positief is wel dat deze maand eindelijk de 50% toeslag is overgemaakt naar delen van de leerkrachten werkend in het binnenland, overeenkomstig artikel 8 van het herwaarderingsbesluit. De minister heeft beloofd het aantal zorgcoördinatoren – nu ongeveer 30 - te zullen verhogen. We zien graag dat dit in rap tempo gebeurt omdat de extra zorg en aandacht voor leerlingen een dringende vereiste is.

Srefidensi betekent dat we alle voorwaarden die nodig zijn voor resultaat gericht onderwijs moeten inzetten om onze kinderen de mogelijkheid te bieden straks verantwoorde keuzen voor hun persoonlijk leven, hun gezin en hun land te maken. Belangrijk bij het coachen van onze jeugd is het goede voorbeeld van volwassenen, zowel thuis, in school, de sport, de kerk, muziek, zang en dans opleidingen, de buurt en vooral de politiek. Met name leiders uit deze laatstgenoemde groep zijn voortdurend in de media en maken en breken door hun uitspraken en gedrag onze jeugd. Schandalen op het gebied van corruptie waar DOE bij herhaling melding van gemaakt heeft en waar tegen betrokkenen geen maatregelen genomen worden, geven aan onze jongeren het signaal, dat oneerlijk handelen beloond wordt.

Leiderschap waarbij het belang slechts gericht is op zichzelf en de eigen familie en groep zendt naar onze jeugd het signaal uit dat egoïsme en zelfverrijking de norm is. Het is alsof gecommuniceerd wordt:”eerste persoon ik, tweede persoon stik’. En natuurlijk wordt dat niet zo gezegd, omdat politiek correct praten goed in de gaten gehouden wordt, maar de praktijk toont ons de realiteit. 42 jaar Srefidensi vereist een omslag in denken bij alle genoemde actoren, maar in het bijzonder de leiding van ons land. Op deze voet doorgaan doet ons als land dieper wegzakken.

DOE blijft echter hoopvol gestemd voor ons land en zal er samen met alle Surinamers aan blijven werken, fu suku a bun fu wi kondre bika a ogri musu wai. Wi e winsi a heri Sranan pipel wan Srefidensi furu nanga bun prakseri.