Corruptie, diplomatie en diplomaten
08 Sep 2017, 08:32
foto


De afgelopen dagen zijn wij opgeschrikt door het bericht dat een hoge vrouwelijke ambtenaar van een ministerie in ons land betrapt zou zijn bij het stelen van enkele sieraden uit een juwelierswinkel in de Volksrepubliek China. De betrokkene was een door de Surinaamse overheid geselecteerde hoge ambtenaar voor het volgen van een trainingsprogramma in China.

Buitenlandse Zaken heeft in een verklaring aangegeven deze kwestie te betreuren. De regering heeft aangegeven dat deze kwestie niet met de mantel der liefde zal worden bedekt. Hoewel de betrokken ambtenaar geen officiële diplomatieke status heeft, kan wat zij gedaan heeft, gezien worden als een deuk op het internationale imago van de Republiek Suriname. Samenvallend met de arrestatie van deze hoge ambtenaar in het buitenland, werd binnen de eigen landsgrenzen in De Nationale Assemblee de Anti-Corruptie Wet aangenomen.

Diplomaten en corruptie
Corruptie buiten de landsgrenzen waarbij hoge ambtenaren onder wie ook diplomaten betrokken zijn, kan worden aangemerkt als een smet op het hele optreden van de internationale diplomatie van een land. Diplomaten zijn de vertegenwoordigers van een heel land, van een hele natie en vormen in de internationale arena de voorhoede in de campagnes voor de belangenbehartiging van hun land.

Eén van de absolute voorwaarden voor de validiteit van overeenkomsten tussen landen is dat die vrij moeten zijn van corruptie. Dit is opgenomen in artikel 50 van de 1969 Vienna Convention on the Law of Treaties. Een overeenkomst is niet valide als de vertegenwoordiger van een land betrokken is bij corruptie. Corruptie ruïneert de reputatie van diplomaten en van hun land, resulterend in een gebrek aan vertrouwen in de internationale standing van dat land en haar vertegenwoordigers.

Diplomatie is in haar fundamenten gebaseerd op het hebben van vertrouwen, geloofwaardigheid en constante reciprociteit met partners op het internationale speelveld. Bij onderhandelingen hangt veel af van vertrouwen, autoriteit en geloofwaardigheid van de wederzijdse partners. Als een diplomaat bekend staat als een corrupteling zal hij/zij geen vertrouwen inboezemen bij zijn counterparts. Onderhandelen met corrupte en onbetrouwbare partners is altijd riskant en moet worden vermeden.

Vormen van corruptie door diplomaten
Het sturen van corrupte diplomaten is een belediging voor de ontvangststaat en wordt gezien als een vernedering, ja zelfs als een daad van vijandschap. Diplomaten leiden via overeengekomen internationale conventies een beschut leven, van hun wordt verwacht een integer gedrag en een zekere waardigheid. Hun gedrag en acties die hun waardigheid en zelfrespect reflecteren heeft zijn weerslag ook op de waardigheid van hun eigen land. Als zij betrokken raken bij corruptie heeft dat een negatief effect op het imago en de waardigheid van het land dat zij vertegenwoordigen.

Corruptie door diplomaten kan verschillende vormen hebben en vindt soms gewoon plaats via ambassades van het land waar zij werken. Van corruptie kan worden gesproken wanneer bezoekers zogenaamd speed money moeten betalen voor visa-verlening, afgifte van reisdocumenten of ook van import-en export papieren, geboorte uittreksels etc. Sommige diplomaten willen eerst een uitnodiging voor een dinner alvorens zij de benodigde paperassen in orde maken, anderen willen vliegtickets, ruimte in containers, dure relatiegeschenken zoals laptops, Iphone en Ipads. Dan zijn er ook nog diplomaten, die sjoemelen met de huurpenningen die zij betalen aan huiseigenaren. Een diplomaat wiens verjaardag samenvalt met een nationale feestdag van zijn land en die samen viert, dat wil zeggen, de officiële receptie gebruikt om zijn eigen geboortedag te herdenken, maakt zich ook schuldig aan corruptie. Ik heb zelf meegemaakt dat een ambassadeur uit een Aziatisch land die dit had gedaan, terstond door zijn regering werd teruggeroepen

De reputatie van zulke diplomaten raakt heel snel bekend in het gastland, niet alleen in diplomatieke kringen maar ook bij het grote publiek. De diplomatieke dienst mag niet gebruikt worden om rijkdom te vergaren.. Helaas gebeurt dit maar al te vaak, vooral sommige politiek-benoemde- diplomaten maken zich hieraan schuldig. Zij zien hun detachering als éénmalig, dus “plukken wat er te plukken valt”.

Eén van de kernplichten van een diplomaat is de promotie en bescherming van de reputatie, de goede naam, eer en waardigheid van zijn/haar land, die nota bene ook van grote importantie is voor het nationaal belang. Het is tegen de geest voor het propageren en promoten van de waardigheid van een land als corrupte diplomaten willens en wetens worden gehandhaafd i.c. beschermd worden door hun eigen regering. Zij berokkenen hun land heel veel schade, zij zouden terstond teruggeroepen moeten worden .

Het is van groot belang dat een minister van Buitenlandse Zaken eerlijke en respectabele mannen en vrouwen rekruteert voor de buitenlandse dienst, want zij zijn het visitekaartje van het land. Het handhaven van corrupte en oneerlijke diplomaten ruïneert ontegenzeggelijk het imago en de waardigheid van een land in de internationale arena.

Rudie Alihusain

Bronnen:
Times of India, It’s time to rethink Diplomatic Immunity, 31 mei 2003
The Hindustan Times, Corruption everywhere, 10 december 2005
The Hindustan Times, Mea Culpa, 19 april 2006
The Jakarta Post, Corruption and Diplomacy, 3 maart 2010
Advertenties