Niet selectief maar integraal...

Het trieste verhaal heeft ons bereikt over een hoge ambtenaar die Suriname te schande zette in China door in een winkel juwelen te stelen. Nota bene terwijl zij voor een training, op kosten van de Chinese regering, in dat land vertoefde. Kort na het gebeurde stelde de minister van Buitenlandse Zaken, in opdracht van de president, dat er onherroepelijk strenge maatregelen tegen haar getroffen zullen worden. De nodige sancties zullen volgen, vermeldt het bericht van het Nationaal Informatie Instituut.

Ook maatregelen voor de toekomst volgden: Voortaan zullen strengere selectiecriteria gehanteerd worden bij kandidaat studenten/trainees wanneer men voor sootgelijke zaken wordt uitgezonden. Een trieste zaak voor betrokkene, die zich kennelijk niet kon beheersen om af te blijven van andermans bezit. Ik heb met haar te doen, omdat op basis van de reactie van de regering, de consequenties niet zullen uitblijven. De snelle reactie van Buitenlandse Zaken geeft misschien een nieuwe koers van de regering aan en dat is hoopgevend. Overigens was de minister van Buitenlandse Zaken er ook snel bij toen een Franse diplomaat door een criminele daad blloedend bij 't Vat' neerzeeg. Ze bezocht hem in het ziekenhuis en Suriname toonde zo medeleven.

Hoewel ik de stappen die de regering in beide gevallen nam waardeer, moet ik toch aangeven dat de maatregelen plaatsvonden in het kader van diplomatieke relaties die met desbetreffende landen bestaan. Het laat mij even denken aan uitspraken die men weleens doet in verband met het schoonhouden van onze omgeving en land, vanwege toeristen. Vreemd natuurlijk, want je houdt jouw omgeving primair voor jezelf schoon en in bredere zin voor de samenleving in het kader van de preventieve gezondheidszorg. No gi sma ai, ma gi yu srefi. Ik moet daarom de regering oproepen om niet slechts maatregelen te treffen wanneer de naam van Suriname international op het spel staat, maar gewoon omdat elke vorm van oneerlijk gedrag voorkomen of afgestraft dient te worden.

Dit is wat ik bedoel wanneer ik in het parlement aangeef dat de president c.q. de regering een coulante houding aan de dag legt als het gaat om misbruik van Staatsmiddelen. Er wordt niet of nauwelijks opgetreden bij scheve schaatsen die gereden worden. De pakkettendiefstal is daar een goed voorbeeld van. De klokkenluider die misstanden op het ministerie van Onderwijs met naam en toenaam aan de orde stelde in vrijwel alle media van ons land, werd niet gezien noch gehoord door de regering. Selectieve blindheid en doofheid, noem ik dat. De kwestie van de aankoop van het ambassadegebouw in Parijs is ook zo een schandaal. Weliswaar in het buitenland, maar waarschijnlijk te veel eigen betrokkenen, die liever buiten schot moeten blijven. De aankoop van schoolboeken in het buitenland tegen het bedrag van Euro 8.2 miljoen belandde in de politieke doofpot, terwijl grote delen ongebruikt in magazijnen liggen. Oproepen om CLAD rapporten over Carifesta, en naschoolse Opvang in te dienen bij het OM en verdachten te vervolgen, was eveneens aan dovemansoren gezegd. Bij dat laatste werden er wel of geen antwoorden in DNA gegeven, die alleen maar benadrukten:”Bij ons ontbreekt de wil om zaken aan te pakken!” Onzuivere zaken toentertijd op Openbare werken, maar ook grondzaken waarbij een onderminister betrokken was, blijven gewoon liggen. Erger nog: er volgen zelfs beloningen in vorm van hogere posities. Dit alles na “verkwanseling van Staatsmiddelen”, om woorden van de president te gebruiken.

Suriname heeft dringend een benadering nodig van ‘gelijke monniken, gelijke kappen’! Geen selectieve benadering en verontwaardiging, maar een bewuste integrale aanpak, waarbij niemand gespaard wordt, bika efu yu kweki sneki yu sa kisi aboma. We kunnen niet met twee maten blijven meten, terwijl stelen op alle niveaus voor velen norm geworden is. De recent aangenomen Anti-Corruptiewet en de wet op de Jaarrekening zijn stappen in de goede richting. Wanneer echter de wil ontbreekt om daadwerkelijk stappen te nemen, zal op dit vlak onze trieste situatie, niet veranderen. Laten we niet alleen zingen, A bun fu yu mi suku tru, a ogri musu wai, maar het ook daadwerkelijk doen. Onder alle omstandigheden.


Carl Breeveld Lid van De Nationale Assemblee