Surinaamse advocatuur aangevuld met drie advocaten

Waarnemend hofpresident Iwan Rasoelbaks heeft donderdag drie personen beëdigd tot advocaat bij het Hof van Justitie (HvJ). Het verzoek tot toelating en beëdiging geeft aan dat zij er zin in hebben en in enige mate vertrouwen stellen in de rechtspraak. “Als u dacht dat dit een zooitje is, was u niet hier”, zei Rasoelbaks. Hij vroeg hen om zich als professionele rechtsbijstanders niet te laten ontmoedigen “door de gekte van de dag, van zaken of omstandigheden, maar maakt u de justitiabelen ook niet gek met de tarieven die u zult hanteren voor de rechtsbijstand.”

De hofpresident begrijpt niet waarom advocaten verschillende tarieven vragen voor bijvoorbeeld echtscheidingszaken. “Why, overheadskosten? Groot kantoor, veel uitgaven, klein kantoor, minder uitgaven en toch duur.” Het advocaten tuchtcollege is al geïnstalleerd en tuchtrechters wachten al geduldig op de klachten, waarvan de meeste over geldzaken gaan. “Ik geloof dat het tuchtcollege richting zal geven in het tarievensysteem want ik zie dat het nergens anders van de grond komt.”

In oktober zullen het Hof en het bestuur van de Surinaamse Orde van Advocaten in overleg alvast een aanzet geven voor tarieven in echtscheidingszaken, gaf Rasoelbaks mee. Het gaat dan om zaken waarbij partijen de verzoeningsrechter vragen om direct vonnis te wijzen. Het richttarief moet voorkomen dat er misbruik wordt gemaakt van deze faciliteit ten nadelen van de rechtzoekende.” Ik heb er geloof in dat dit de eerste stap zal zijn naar verbetering en transparantie van het tarievenstelsel voor rechtsbijstand.”

Procureur-generaal Roy Baidjnath Panday bij het Openbaar Ministerie gaf de nieuwe advocaten mee dat het advocatenberoep vele uitdagingen kent op de verschillende rechtsgebieden. Hij vroeg hen om het forum te kiezen op plekken waar zij denken zaken van hun cliënten te entameren, waarbij de ketenactor waartoe zij zich richten, kan reageren met een besluit of in zijn algemeenheid, het geven van een reactie. Op deze wijze behartigt u dan op de gebruikelijke en voorbeeldige manier de belangen van uw cliënt, zei de pg. “Natuurlijk is het opzoeken van de publiciteit weleens raadzaam. Doch neemt u daarbij de ongeschreven regels in acht die voor uw beroepsuitoefening gelden, zoals de stilte in acht nemen als de zaak in behandeling is bij de rechter. En waarin nog beslissingen moeten worden genomen.”

De rechtsstaat is gebaat bij advocaten die op deskundige wijze de belangen van hun cliënten behartigen. En die ook instaan voor de nodige discretie en betrouwbaarheid bij die belangenbehartiging. “Dit speelt vooral onder groep rechtzoekenden die minder geschoold zijn”, zei Baidjnath Panday. Zij kunnen de taal en juridische woordkeuze van de advocaat niet volgen, zijn prestatie niet beoordelen, komen hierdoor in een zeer afhankelijke positie. Een taak weggelegd voor de Orde van Advocaten, om gesignaleerde tekortkomingen weg te werken en de attitude en ethiek condities voor de advocatuur te versterken.

Deken van Orde Harish Monorath heette de drie advocaten Judith Simson, Edward Redjopawiro en Vijantiemala Splinter-Bandhoe welkom. Evenals bij eerdere beëdigingen, hielde hij hen ook de waardigheden van het beroep en de regels van de beroepsuitoefening voor. Een advocaat belooft gehoorzaamheid aan de grondwet en dient de ereregelen van de advocatuur en Advocatenwet in acht te nemen. “Wij zijn thans in de voorfase om ook een gedragscode voor advocaten te ontwikkelen.”

Monorath stond evenals de waarnemend hofpresident, stil bij de klachten over de tarifering. “Advocaten zijn onafhankelijk in de uitoefening van hun beroep, dus ook onafhankelijk in de hoogte van hun tarief.” Monorath herhaalde dat de advocatuur in sterke mate afhankelijk blijft van de activiteiten van de overheid en randvoorwaarden. “Zonder een ordentelijk geordend rechtsverkeer is het voor de advocaten dweilen met de kraan open. Zoals de beschuldiging dat advocaten hoge tarieven zouden eisen.”

Advocaten zijn volgens hem, een van de weinige beroepsgroepen die hun tarieven niet hebben verhoogd. Dit ondanks de devaluatie en economische situatie.” De afhankelijkheid van de overheid is in de afgelopen tijd, jammer genoeg toegenomen.” Hij noemde als voorbeeld kosteloze bijstandszaken. Advocaten worden laat of helemaal niet betaald, waardoor zij interesse meer tonen voor zulke zaken. “De overheid heeft zelf als voorwaarde voor uitbetaling gesteld dat er een vonnis moet worden overgelegd.”

Het is niet een advocaat die een zaak lang laat duren, maar het is systeem van kosteloze bijstand dat een vonnis vereist. Volgens Monorath worden hierdoor de rollen van civiele zittingen vaak onnodig langer gemaakt, omdat er bij schikking geen vonnis volgt. Of wanneer partijen intern tot overleg komen, de advocaat in geval kosteloze bijstand helemaal geen betaling ontvangt. Geen vonnis, geen betaling. De deken sprak de hoop uit dat de nieuwe collega’s zich laten leiden door hun inzicht en de almachtige, zodat het recht hun de weg zal wijzen om alle euvels op te lossen.