Hira moet bisschop niet voor de voeten lopen

Bisschop Karel Choennie heeft het initiatief genomen voor een geloofwaardig proces van nationale verzoening, nu en na het 8 december strafproces. Hij wil ertoe bijdragen de verdeeldheid in de samenleving, als gevolg van de ernstige schendingen van de mensenrechten tijdens de militaire dictatuur en de binnenlandse oorlog, te ‘helen’. De bisschop gaat bij zijn initiatief uit van de grondwet en erkenning van de mensenrechten, zoals het recht op een eerlijk proces.

Hij is erin geslaagd Secretaris Generaal Luis Almargo van de Organisatie van Amerikaanse Staten, OAS, en het Vaticaan van Paus Franciscus, bereid te vinden, Suriname op deze zoektocht naar herstel van nationaal vertrouwen bij te staan. De voorwaarde is dat de regering van Suriname officieel daarom vraagt. Maar de regering, die met de mond verzoening belijdt, lijkt tot nu toe deze gouden kans niet op te pakken, en volstrekt in strijd met geloofwaardige verzoening, te dromen van ‘Bouterse III’. Zij verspilt liever tijd, energie en belastinggeld aan ongeloofwaardige quasi-verzoeningstrajecten die slechts straffeloosheid en machtsbehoud beogen, zoals aan het traject van Sandew Hira.

Politieke spelletjes
Starnieuws van 5 augustus bericht dat gesprekken tussen Hira en bisschop Choennie, in het kader van verzoening, niet tot samenwerking hebben geleid. Hira c.s. gaven daarvoor volgens het bericht de volgende verklaring: ‘Het bisdom wil een traject van dialoog, waarheidsvinding en verzoening koppelen aan een gerechtelijke uitspraak in de 8 december zaak. Het Comité (lees Hira TP) wil dat traject onafhankelijk van deze uitspraak plaatsen in een breder kader van politiek geweld.’ Dit is pure misleiding. De bisschop koppelt niets, hij ziet slechts verzoening en gerechtigheid niet als strijdige waarden. Hij respecteert de onafhankelijke rechtsgang, ook inzake de decembermoorden.

Hira daarentegen plaatst verzoening tegenover gerechtigheid. Hij bepleit onder de vlag van ‘verzoening’ stopzetting van het 8 december strafproces. Hij heeft daarbij de eer en goede naam van de Surinaamse rechters geschonden, door ze weg te zetten als ‘politici in toga’. Als substituut voor de onafhankelijke rechtsgang en een eventuele waarheidscommissie, heeft Hira met politieke en materiële steun van de president-hoofdverdachte, een staatsmedia show als ‘waarheidsvinding’ opgezet. De partijdigheid van deze ‘waarheidsvinding’ bleek al uit de naam: ‘De getuigenis van president Bouterse’. De uitkomst van deze ‘waarheidsvinding’ was even voorspelbaar als leugenachtig: Bouterse is onschuldig en slachtoffers van 8 december 1982, inclusief Hira’s broer, wilden met behulp van de CIA een coup plegen. Hira als megafoon van het verhaal van de daders! Voor nabestaanden en democraten is Hira dan ook volstrekt ongeloofwaardig als verzoener. Hij is columnist van Bakana Tori. Hij is apologeet van de hoofdverdachte, welke volgens auditeur-militair Roy Elgin schuldig is en voor 20 jaar in het gevang moet.

Dat Hira juist de door Bouterse gesalarieerde voorganger van Gods Bazuin, Steve Meye, de aangewezene vindt om ‘geestelijke hulp’ te bieden aan ‘slachtoffers van politiek geweld’, spreekt boekdelen. Het was Meye die in 2012, geflankeerd door Bouterse, vanaf het politieke podium de nabestaanden en andere demonstranten tegen de zelfamnestiewet, wegzette als ‘staatsvijanden’. Onder maatschappelijke druk nam hij daar later afstand van, maar niet van het ‘volksvijanden’ van zijn subsidiërende kerkgenoot Bouterse. Dat Hira niet tot ‘samenwerking’ met bisschop Choennie is gekomen, is een zegen voor de integriteit en geloofwaardigheid van het verzoeningstraject van de bisschop van de Rooms Katholieke Kerk. Hira moet met zijn politieke spelletjes de bisschop niet voor de voeten lopen.

Theo Para