Hooghart uit zijn misnoegen over rechterlijke macht

Ronald Hooghart, voorzitter van de Centrale van Landsdienaren Organisaties, tevens Assembleelid (NDP) lucht zijn hart over de rechterlijke macht. Hij heeft een open brief geschreven naar procureur-generaal Roy Baidjnath Panday.

Edelachtbare,
Trias politicas, een juridisch verschijnsel overgewaaid vanuit West-Europa, aan ons opgelegd zoals het Christendom. West Europa noemt het zaligmakend vanuit hun benadering van democratie. Het volk begrijpt er bijna niets van, omdat het in feite niet bedoeld is voor wat we hier zullen noemen de volksmassa.
Het volk is van oordeel dat 'ding na kakalaka ding no abie letie na fowru mofo'.
Het is altijd zo geweest dat de beter gesitueerden de rijkdom meekregen en het volk de stokslagen.

Het is goed om hier te betogen dat de trias politica slechts gedeeltelijk is ingevoerd in de voormalige koloniën van West Europa. De rechterlijke macht simpel benaderd, heeft geen controle mechanismen tegen zich, waardoor het zich kan bewegen op keuzes die ze alla moment tot zich neemt, bijvoorbeeld politiek/kapitalistische besluiten alsook politiek/opportunistische, maar ook vaak volksonvriendelijke.
We kijken bijvoorbeeld naar de moord op Lumumba in Kongo, niet te vergeten de brute moord op Steve Biko in een politiebureau in Zuid-Afrika, hebben we West Europa gehoord, althans de politiek en of de rechterlijke macht in die landen.
De coups in Afrika waarin West-Europa over het algemeen een hand heeft, daar hoor je geen veroordelingen van. In elk geval zijn we ons bewust dat de rechters ook maar mensen zijn en dus evengoed omkoopbaar zijn en ook nog emotioneel te beïnvloeden zijn.

Kijkend naar de Surinaamse situatie dan weten we dat ze vooral teveel werk hebben, waardoor het volksgebeuren aan ze voorbij gaat. Ook al omdat ze weinig met het volk in contact zijn. De cultuur van verdeel en heers waarin we met z’n allen zijn opgegroeid heeft vooral bijgedragen tot de determinante houding te noemen discriminatie tot elkaar in deze samenleving.
Deze klassieke houding bekend zijnde als klasse verhouding behoort tot een van de meest voorkomende ellende in elke samenleving, met name in de derde wereld landen en simpel gezegd blijkt het cultuur te zijn en viert hoogtij bij de dragers van hoge functies.

Intussen lijkt het me goed met enkele voorbeelden uit het volk het onderhavige te bevestigen.
Een burger heeft van de CLO via manipulaties een vrij groot bedrag naar zich weten toe te trekken, op een meeting waartoe hij noch de pers was uitgenodigd, heb ik als persoon de uitspraak gedaan dat die persoon een boef was.
De rechter is erbij gehaald, dus heb ik een advocaat ingehuurd, die een bedrag van 5.000 SRD opeiste.

De zaak is voorgegaan en ben ik gevonnist, in feite wist ik dat niet eens totdat ik tijden later een telefoontje kreeg om voor de rechter te verschijnen.
Daar aangekomen begreep ik eerder gevonnist te zijn maar dat er een fout was in het vonnis en dus opgeroepen om dat aan te horen alsook het feit dat ik me moest verontschuldigen tegen kwijting van een dwangsom van 1.000 SRD per dag.
Hoger beroep kon ik niet meer aantekenen volgens de rechter want dat vonnis was tijden terug geweest, een vreemde loop naar mijn bescheiden mening omdat ik dat vonnis eerder niet ontvangen had en als er een fout in zat dan was het vonnis pas geldig na correctie, het leek me dan een boze opzet, reden waarom ik heb gemeend mijn verontschuldiging onder druk van de omstandigheden te zullen aanbieden.

De gewraakte uitspraak heb ik op Radio Apintie gedaan en dus de verontschuldiging ook. We merken naar u toe op dat de andere partij wacht na bijna 100 dagen om dan tegoeden op banken etc. te blokkeren, overigens een wraakgierige en criminele daad, met blijkbaar de bedoeling de CLO en anderen in financiële nood te drukken.
Het is goed om hier te entameren dat het mij voorkomt dat de advocaat zijdens mij ingehuurd gewoon zijn plicht heeft verzaakt.
De vraag is waar moet ik in dit land voor mijn beklag.

Op mijn familie boedel ben ik bezig geweest met de bouw van een woning. Van de buren heb ik begrepen dat een man steeds langs kwam zonder iets te zeggen.
Bij de afbouw van de woning kwam de man plotseling opdagen dat het terrein ernaast van hem was en plaatste een bord aangevende dat dat zijn terrein was, dus bouwde ik rustig door.

Plotseling kwam de man, die een inspecteur van politie bleek te zijn, met bedreigingen dat het terrein waarop het huis gebouwd werd van hem was, bedreigde ook mijn werknemers, van wie ik vernomen heb dat hij alles omver schopte in dat huis.
Die meneer kwam daarna bij mij op kantoor met bedreigingen, waarop ik hem de deur heb gewezen; boos zijnde heeft die politieman arbeiders ingehuurd, en een schutting rondom mijn in aanbouw zijnde woning opgetrokken terwijl mijn broertje en ik met het leven bedreigd werd.

Hierna heb ik de politie erbij gehaald, nl. de top van Derde Rijweg Politie bureau alsook OPZ. Van de collegae, heb ik te horen gekregen dat de politieman over papieren beschikte, maar naar de aard van de zaak heeft men nimmer gekeken.
Die meneer blijkt een beschikking te hebben ten behoeve van perceel 32 en ik heb gebouwd op perceel 31.
Buiten alles om hebben collegae van die meneer mij aangegeven dat hij geen zuivere koffie was.

In elk geval heb ik een advocaat in de arm genomen voor een kort geding, namelijk dezelfde als hierboven 2.500 SRD afgegeven. We zijn nu langer dan twee jaren verder, mijn woning staat te verrotten en geen rechtszaak, waar is die rechterlijke macht, anderen hebben in korte tijd kort geding na kort geding, maar de gewone burger mag stikken.
Dit zijn nu de kleinburgerlijke gedragingen in het land.We kunnen nergens terecht om tegen een rechter en of de advocaat; ze bedonderen alles en de volkswil wordt totaal genegeerd.

R. Hooghart