Column: Het meisje en de anaconda

Mijn schoonvader smult ervan. Korte artikelen met een pakkende kop erboven en een prikkelende inhoud die eigenlijk vooral vragen oproept. Maakt niet uit waarover. Het verhaal van een half geslaagde bankoverval, integraal gepubliceerde politieberichten vol merkwaardige zinsconstructies (“de verdachte is onverwijld en tot nader order in staat van verzekerde bewaring gesteld”) of andere curieuze stukjes.

Sommige kranten hebben aparte kolommen opengesteld voor deze categorie man-bijt-hondverhalen. Vaak heel lezenswaardig, alleen jammer dat de verrassing verdwijnt door er een vaste plaats voor te reserveren.

Omdat ik zeer gesteld ben op mijn schoonvader en hij vrijwel dagelijks op Starnieuws is te vinden, probeer ik hem zo nu en dan te bedienen. Maar ja, het nieuws laat zich niet plannen, zoals onze first lady van de hoofdredactie zich nogal eens laat ontvallen. Laat staan dat we een beleid ontwikkelen om binnenkomende persberichten of tips zomaar tot smeuïge kopij te bewerken. Nieuws is over het algemeen een serieuze aangelegenheid.

Toch grijp ik nu en dan mijn kans. Zo kregen we laatst een telefoontje over een overval bij de Coppenamemarkt. Meteen de politiewoordvoerder gebeld om navraag te doen. Die vertelde dat het allemaal reuze meeviel. Een heer had zijn auto met draaiende motor voor de winkel geparkeerd om snel een krantje en sigaretten te kopen en er bij terugkomst achter te komen dat ze met zijn wagen aan de haal waren gegaan. Die werd twintig minuten later teruggevonden maar mooi dat die envelop met vers gewisselde bankbiljetten niet meer in het dashboardkastje zat.

Toegegeven: een nogal dun verhaaltje. Nieuwswaardig? Mwah. Tenzij we er een aardige kop boven zetten: “Winkelen met draaiende motor kost chauffeur 500 SRD”. Toen toch maar op het net gezet. En reken maar dat het werd gelezen. Op Facebook ging een heel register aan moraliserende opmerkingen open.

Deze week hadden we een ander geval. Ik had opgevangen dat een deelneemster aan een reality-tv-programma tijdens de opnames in het binnenland door een aboma was gebeten. Ze was met spoed opgenomen in het ziekenhuis in de stad. Verdere bijzonderheden: grote Nederlandse producent, meisje dat enige bekendheid had gekregen na optredens in eerdere populaire serie en absolute geheimhouding. Even intern beraad. Zeker, dit was nieuws. Eventueel ook in de context van het groeiend aantal Nederlandse programma's dat op locatie in Suriname wordt opgenomen. En betrouwbaarder dan deze bron kon ik ze niet wensen.

Eerst checken in het ziekenhuis. Positief. Ik kreeg het meisje met de slangenbeten weliswaar niet zelf aan de lijn maar dat kon wel kloppen: ze had niet voor niets een contract over geheimhoudingsplicht getekend. Vervolgens besloot ik in al mijn bijeengeraapte wijsheid het voorval zo terughoudend mogelijk te brengen.

Nauwelijks een halve dag later was het groot nieuws in Nederland. Onze first lady meldde dat redacties uit binnen- en buitenland Starnieuws plat belden om nadere informatie los te peuteren. Wie was onze bron? Waar lag het slachtoffer? Hadden we ook foto’s? Er verschenen artikelen op nieuws- en showbizz-sites met naam, toenaam en foto van de kandidate.

Ik haalde mijn schouders op. Heel veel was er kennelijk niet nodig om de media in beweging te krijgen. Ik hoopte wel dat mijn schoonvader van de week een kort moment zijn wenkbrauwen had opgetrokken om daarna hoofdschuddend zijn stoep sneeuwvrij te maken.


Diederik Samwel