Cultuur wordt steeds stiefmoederlijk behandeld

Suriname is rijk aan kunst en cultuur. Deze rijkdom vereist een serieus, nationaal en internationaal beleid omdat het een heuse sector is en een potentiële bron van inkomsten. Maar ondanks de aanhoudende pogingen van organisaties en Cultuurdirecteur Stanley Sidoel, om cultuur hoger op de regeringsagenda te krijgen, krijgt ze nauwelijks de aandacht van de overheid.

Deze ‘issue’ is aan de orde geweest bij de opening van de Naks Eu-Frie documentatiecentrum voor de Afro-Surinaamse cultuur. Verschillende deskundigen hebben de culturele rijkdom en de niet inspirerende houding van de overheid aangehaald. Heel veel cultureel werk wordt door vrijwilligers gedaan. Steun van de overheid is schaars of komt helemaal niet, geven enkele cultuurkenners aan. Siegmien Staphorst, voorzitter van Naks, deelt mee dat ook haar organisatie voor een groot deel afhankelijk is van particuliere donoren en vrijwilligers. Veel gaat niet door omdat die groep ook genoodzaakt is te bezuinigen. Zij verarmen ook deelt Staphorst mee.

Belang cultuur miskend
Een paar sprekers wijzen zelfs de vinger naar Sidoel, die sinds 2006 directeur van Cultuur is. Staphorst merkt op dat het niet alleen aan hem ligt, aangezien Sidoel en zijn onderbemand personeel zich tot het uiterste inzetten voor de sector. De Cultuurdirecteur neemt geen aanstoot aan de vingers in zijn richting. “No wan momenti mi fir’ afrontu,” merkt hij op. “Ik heb al zes ministers en twee presidenten meegemaakt. Ik denk dat we nu wel moeten nagaan waar het aan ligt. Want toen was er ook geen crisis. Nu met de crisis is het nog erger.”

“We moeten niet alleen aan de oren van de directeur trekken, maar ook van de minister, de president, de vicepresident, de hele regering,” stelt Sidoel voor. “Men moet begrijpen dat het een sector is voor menselijke, sociale en economische ontwikkeling. We maken lange dagen op het directoraat. We doen ons uiterste best om niet met ad-hoc praatjes maar met een samenhangend beleid uit te stippelen waar we naar toe moeten gaan om cultuur tot een ontwikkelingssector te maken. Daar is overheidssteun voor nodig ja. Ik doe mijn uiterste best om het aan de orde te brengen.”

Eigen benen staan
Sidoel steekt de cultuurgemeenschap een hart onder de riem. In februari heeft De Nationale Assemblee goedgekeurd dat Suriname toetreedt tot de Unesco conventie ter bescherming van immaterieel erfgoed. Er wordt al hard gewerkt met verschillende cultuurorganisaties om hier invulling aan te geven, deelt Sidoel mee. De conventie garandeert niet alleen bescherming, maar ook overdracht, het vergroten van het bewustzijn in binnen- en buitenland, maar ook samenwerkingen om de doelen te bereiken. Dit betekent dat ‘vergeten’ plannen en beleidspunten wederom de aandacht zullen krijgen.

Cultuur wordt niet door deze regering alleen stiefmoederlijk behandeld, benadrukt Sidoel. Het is tijd dat Cultuur op eigen benen gaat staan, stelt hij voor. “Het ligt niet aan de huidige minister van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, maar aan het ministerie. Daar moeten we naar kijken,” zegt Sidoel. “Ik heb zes ministers meegemaakt. Ze zijn allemaal intelligent geweest maar op de een of andere manier komt cultuur niet aan bod omdat onderwijs altijd 99 procent van de aandacht van de minister opeist. Dat kan niet. Ik denk dat we nu serieus moeten gaan nadenken over een ander instituut voor cultuur. Aan kennis en visie ontbreekt het zeker niet.”

René Gompers