Arbeid staat niet los van democratie en mensenrechten

Arbeidsvriendelijk beleid garantie voor goede toekomst

1 mei Arbeidersdag waarbij in meer dan 80 landen wereldwijd, evenals in Suriname, bij het belang van evenals de belangen en voorwaarden voor arbeid, de arbeidende klasse, in de ontwikkeling van de gemeenschap wordt stilgestaan. Wereldwijd en ook in Suriname is het besef duidelijk aanwezig dat arbeid niet losstaat van democratie en mensenrechten. Voorwaarden verbonden aan het behoud en verbeteren van arbeidsrechten, zijn vooral nu van vitaal belang. Een goed en rechtvaardig gewaardeerde arbeidsklasse is een garantie voor het doorbreken van de armoedespiraal.

Democratie, mensenrechten en arbeid
De recente gebeurtenissen in Venezuela waarbij burgers, waaronder politici, die opkomen voor verbetering van de leefomstandigheden van de arbeidende klasse, grondrechten ontnomen worden, zijn zeer zorgwekkend. De grote demonstraties waarbij de massa oproept voor vervroegde verkiezingen en de volledige restauratie van de democratie, zijn voor ons niet vreemd.

We weten dat één van de eerste daden van de dictatuur in de jaren tachtig is geweest om te pogen alle principes en normen die de factor arbeid voor levensvatbaarheid, productiviteit en vooruitgang had kunnen bewerkstelligen, uit te wissen. Vakbondsrechten zijn een verboden filosofie onder dictators en corrupte regeringen. Wij zijn overtuigd dat een vrij arbeidsstelsel de basis vormt van een goed functionerende democratie. Productieve arbeid vereist de volledige vrijheid van meningsuiting en vreedzame vergadering.

Ook in ons eigen land zijn de demonstraties en massale protesten voor het eisen van goed bestuur heden ten dage wederom onderdeel van ons dagelijks leven. Ook in ons land ervaren wij dat het democratisch recht op protest steeds meer aan banden word gelegd door de huidige machthebbers. Ook in ons land hebben wij meegemaakt dat vreedzame actieleiders en vakbondsleiders zijn gearresteerd. Er zijn continue pogingen om de arbeidende klasse één van de belangrijkste verworvenheden te ontnemen, namelijk het zelf en vrijelijk onderhandelen over hun vergoeding. En meer nog het recht op een gegarandeerde koopkracht. Uitspraken van hooggeplaatsten in de regering doen steeds meer vermoeden dat er een steeds sterkere miskenning is van de rechten van de arbeidersklasse en een baan hebben gezien moet worden als een gunst. Dit leunt erg sterk naar gedwongen arbeid. Werken en zwijgen!

Hosselcultuur en kinderarbeid
Terwijl meer dan 120 jaar geleden, bij de instelling van de Dag van de Arbeid, de eis voor een gezonde arbeidersklasse reeds was, de 8-urige werkdag, zien wij dat vandaag de dag de meeste arbeiders in Suriname gedwongen 16-urige en zelfs 20-urige werkdagen moeten aanleggen en geen weekend meer kennen. En ondanks ze dit alles doen, zijn ze nog steeds niet in staat vrijelijk te voorzien in hun basisbehoeften. Een onacceptabele situatie.

Erger nog is het fenomeen van kinderarbeid dat dagelijks zichtbaar is in onze omgeving. Kinderarbeid is het gevolg van een steeds dieper wordende armoede. Het is in strijd met een van de fundamentele principes en rechten van de ILO. Kinderarbeid ontneemt onze kinderen de kans op sociale ontwikkeling en de realisatie van sociale rechtvaardigheid. Het verschijnsel van kinderarbeid is het bewijs dat het huidig beleid geen armoede bestrijdt, maar deze in stand houdt en veelal verergert.

Om af te rekenen met kinderarbeid is meer dan een petitie en eenmalig ingrijpen van de politie nodig. Er is gestructureerd en consistent beleid nodig! Beleid dat: Armoede in gezinnen doorbreekt en een verhoogde economische groei, gekoppeld aan de creatie van werkgelegenheid als resultaat heeft. Het formaliseren van het arbeidsproces en het verbeteren van het inkomen en toegepast arbeidsmarkt beleid zijn ook belangrijke aspecten hiervan. Het bestrijden van kinderarbeid is ook sterk gerelateerd aan een verbeterde toegang tot onderwijs en een toename van investeringen in ons onderwijs. Het huidig regeerbeleid voldoet aan geen van deze cruciale voorwaarden.

Arbeid en de toekomst
Armoedebestrijding is sterk gerelateerd aan het banenscheppend vermogen van beleid. Het is dus heel ernstig wanneer wij moeten constateren dat het huidig gevoerd beleid door deze regering juist resulteert in een toenemende werkloosheid onder onze jongeren. Jongeren die vaak ook uit de minder draagkrachtige gezinnen van onze samenleving komen.

Jongeren werkloosheid en onderwaardering in inzetbaarheid remt de ontwikkeling van jongeren en dus ook die van ons land, het ontneemt jongeren hun geloof in eigen kunnen en hun recht op onafhankelijkheid. DA’91 is overtuigd dat goede en positieve arbeidsvooruitzichten voor onze Surinaamse jongeren van cruciaal belang zijn voor een dynamische, evenwichtige en succesvolle ontwikkeling van elke burger.

Op deze Arbeidersdag concluderen wij dat het beleid van de huidige regering zodanig destructief is dat dagelijks jonge, enthousiaste ondernemers hun bedrijven moeten sluiten en/of werknemers afvloeien. Ook worden ze steeds vaker slachtoffer van de toenemende criminaliteit. Daarbij nog een vreemde valuta koers waar geen garantie op is, evenals een drastische verlaging/vernietiging van de koopkracht en het resultaat is dat vele eerlijke en hardwerkende jongeren de das om wordt gedaan en hun dromen worden ontnomen. Erger nog: Suriname wordt haar toekomst ontnomen! De systemische corruptie binnen de regering zal plaats moeten maken voor transparant en goed bestuur.

1 Mei 2017 is voor DA’91 een dag van solidariteit met de arbeidende klasse. We doen wederom een beroep op de regering om te erkennen dat de bescherming van de rechten van werknemers en verbeteren van de arbeidsomstandigheden één van de belangrijkste taken blijft van de regering.
Teneinde onze jongeren en alle Surinamers alle mogelijkheden te bieden om succesvol inhoud te geven aan hun leven en hun toekomst, is dringend vereist dat beleidsbeslissingen vandaag het resultaat zijn van vernieuwd leiderschap met een modern, toekomstgericht en innovatief karakter. DA’91 is vastberaden om samen met alle Surinamers, in het bijzonder de jonge Surinamers, hier actief inhoud aan te blijven geven. Wij roepen allen dan ook op om strijdbaar te zijn en te blijven om een bestuur af te dwingen dat garanties biedt voor beleid dat onze toekomst redden zal.

Angelic del Castilho
DA’91 voorzitter