PWO: Belangen werknemers niet op de eerste plaats

De Progressieve Werknemers Organisatie (PWO) heeft met groot ongenoegen en teleurstelling het afgelopen jaar het gedrag van diverse vakbondsleiders ten opzichte van elkaar gevolgd. Het lijkt of sommige vakbondsleiders de belangen van werknemers niet op de eerste plaats zetten, concludeert de PWO. Dergelijk gedrag heeft negatieve consequenties voor de belangen van de werknemers in zijn geheel, wat nooit de bedoeling kan zijn, stelt de PWO in een verklaring met het oog op 1 mei.

De PWO verklaring, ondertekend door voorzitter Armand Zunder:

Elk jaar wordt 1 mei over de hele wereld als de internationale Dag van de Arbeid herdacht en gevierd. In ons land is 1 mei al jaren zelfs een nationale vrije dag, die door alle gelederen in de samenleving wordt gerespecteerd. In Suriname is het immers voor vrijwel iedereen duidelijk, dat er zonder arbeidskracht er geen productie is en zonder productie zijn er geen winsten voor de werkgevers en geen ontvangsten voor Lanti. En zonder inkomsten voor Lanti is er geen geld voor het onderwijs,voor de rechtspraak voor de grote infrastructuur, voor rentebetalingen en aflossingen, voor subsidies, voor landsdienaren en ga zo maar door.

PWO feliciteert de werknemers en overige burgers met 1 mei 2017 als de Dag van de Arbeid. Met groot ongenoegen en teleurstelling heeft PWO echter het afgelopen jaar het gedrag van diverse vakbondsleiders ten opzichte van elkaar gevolgd. Onze conclusie is dat het lijkt of sommige vakbondsleiders de belangen van werknemers niet op de eerste plaats zetten! Dergelijk gedrag heeft negatieve consequenties voor de belangen van de werknemers in zijn geheel, wat nooit de bedoeling kan zijn. PWO roept daarom, als oudste vakcentrale in ons land (sinds 1948) alle leiders in de Surinaamse vakbeweging op om hun onderlinge verschillen in het belang van de werknemers aan de kant te zetten en de belangen van de werkers centraal te stellen.

Inflatie grootste vijand
PWO wijst er voor de goede orde op dat de inflatie de grootste vijand is van alle werknemers in ons land. Met een hoogte volgens het Algemeen Bureau voor de Statistiek en schattingen van het Planbureau van 25,2% eind december 2015, 62,2% einde december 2016 en 41.8% eind maart 2017 is de inflatie een bedreiging voor zowel de werkers in de particuliere sector als voor de landsdienaren. Werknemers moeten in de huidige situatie waar ons land sociaaleconomisch nu staat dus vooral letten op de koopkracht van hun geld en minder op de nominale SRD verhoging. Inflatie is overigens ook de grootste bedreiging van de inkomens van personen met vaste inkomens zoals de gepensioneerden, mensen met een beperking en voor personen met een uitkeringen, onder andere voor de genieters van onderstand.

Naast de inflatie is de vanaf eind 2015 sterk verzwakte waarde van de SRD ten opzichte van buitenlandse valuta als de US$ en de euro ook een bedreiging voor de werknemers. Gezien de structuur van onze economie, waar vrijwel alle gebruiks- en verbruiksgoederen worden geïmporteerd is een zwakke SRD ‘killing’ voor de werknemers die bijna voor de volle honderd procent inkomens in SRD hebben.
PWO wil er ook op wijzen dat in de afgelopen jaren de werkloosheid aanzienlijk is toegenomen door de verslechterde economie en de afgenomen geneigdheid van ondernemers om te investeren. De werknemers in ons land en de schoolverlaters die een baan zoeken hebben in 2015 en 2016 duidelijk gemerkt dat de economie in plaats van te groeien aan het inkrimpen is. Voor de werknemers is dit een groot probleem, omdat zij werk en inkomen nodig hebben voor zichzelf en om hun eventuele gezinnen in stand te kunnen houden.

PWO wijst op 1 mei 2017 ook op de vergroting van de kloof tussen rijk en arm in ons land. Mede als gevolg van de inflatie zijn de werkers behoorlijk verarmd. Middeninkomenstrekkers met inkomens van SRD 3.000.00 tot SRD 4.000.00 kunnen nu met moeite de touwtjes aan elkaar knopen. Personen met inkomens van rond de SRD 1.500.00 zijn als gevolg van de inflatie tegen de minimumlonen gaan aanleunen, terwijl de personen met minimuminkomens van rond de SRD 1000 tot SRD 1200 slechts door het verwerven van nog een baan erbij hun hoofd boven water kunnen houden. Welnu de aanbieders van arbeid, de werknemers zitten op 1 mei 2017 in ons land behoorlijk in de knel.

Uitdagingen voor de vakbeweging
In de eerste plaats feliciteert PWO alle vakbondsleiders die in het afgelopen jaar succesvolle loon- en compensatieonderhandelingen met particuliere werkgevers en met de overheid hebben gevoerd en nog zullen voeren. Het resultaat van die onderhandelingen is echter niet meer dan een inhaalslag in de loonsfeer geweest. Er is echter veel meer dat van belang is voor een beter positionering van de werknemers in de Surinaamse samenleving. In dit kader kan worden gedacht aan de talrijke vraagstukken op het vlak van 'Good Governance’, bestrijding van de structurele armoede, bestrijding van de corruptie, het fragiele sociaal zekerheidsstelsel dat uit elkaar dreigt te vallen, het gezondheidszorgsysteem met haar grote knelpunten, het onrechtvaardige belastingsysteem dat grondig moet worden gewijzigd, de vervuiling van het milieu door roofbouw productieactiviteiten, de creatie van veel zekere en productieve werkgelegenheid en last but not least de reparatie van het onderwijssysteem van een (neo)koloniaal systeem naar een modern en innovatief systeem dat sterke en bewuste Surinamers moet voortbrengen.

De structurele zaken in de Surinaamse samenleving die in het belang van de werknemers en de overige burgers moeten worden aangepakt en moeten worden gemoderniseerd kunnen slechts met succes worden gerealiseerd wanneer de eenheid in de leiding van de vakbeweging terugkeert. Pas dan kan namelijk met succes in dialoog met de overige sociale partners worden gewerkt om deze structurele zaken ten bate van de werknemers en de overige burgers tot stand te brengen.
PWO wenst tot slot de werknemers in Suriname en in de rest van de wereld ’wan Switi Wrokoman Dey’ toe.