NOB financiert nu ook MVV-kosten studenten

Studenten die in Nederland willen studeren, kunnen voor kosten die gemaakt worden bij de aanvraag van Machtiging tot Voorlopig Verblijf (MVV) nu ook terecht bij de Nationale Ontwikkelings Bank (NOB). Onderwijsinstellingen in Nederland eisen een storting van het inschrijf- en collegegeld, boekengeld en ook de jaarkosten voor levensonderhoud, die tot euro 13.664 kunnen belopen. Deze drempel blijkt vaak te hoog voor studenten die interesse hebben in een studie in Nederland.

In samenwerking met de Surinaamse Postspaarbank (SPSB) en De Surinaamsche Bank (DSB Bank) wordt nu hierin voorzien. Met een garantiestelling van de NOB gaat de student of de ouder naar de SPSB of de DSB voor een voorfinanciering, waarna de middelen door de bank worden overgemaakt naar de bankrekening van de onderwijsinstelling in Nederland. Op basis van deze borgstelling wordt dan de MVV door de onderwijsinstelling aangevraagd bij de Immigratie en Naturalisatie Dienst (IND) in Nederland. De jaarkosten worden bij aanvang van de studie door de onderwijsinstelling teruggestort, waardoor de student gelijk ook het geld ter beschikking heeft voor het eerste studiejaar. Direct daarna wordt de voorfinanciering voor de student door de NOB afgelost bij de SPSB of bij de DSB. Met deze nieuwe voorziening voldoet de bank aan haar credo dat in principe geen enkele aanvraag voor studiefinanciering wordt afgewezen. Deze borgstelling is recentelijk door ouders en studenten vaak verward met de borgstelling voor het aanvragen van een studielening bij de NOB, stelt de instelling in een persbericht.

Zoals bij elke credietinstelling is ook bij de NOB een borg nodig bij het aanvragen van de studielening. Dat is altijd zo geweest. Desalniettemin is tot nu toe geen enkele aanvraag afgewezen omdat de student geen borg kon aanwijzen.
De NOB betreurt dat recent in De Nationale Assemblee is aangegeven dat de bank mensen zou dwingen om gelijk te beginnen met de aflossing. Integendeel kent de bank bij de aflossing van de studiefinanciering naar alle studenten een erg flexibele opstelling. Wat wel gebeurt, is dat het advies aan ouders van studerende kinderen wordt gegeven, om te proberen reeds vroeg minimale aflossingen te plegen. Ook al zou het slechts de rente zijn. Dit komt hun kind, dat na de studie de terugbetaling moet doen, ten goede. Als de ouders dit niet kunnen opbrengen, worden zij hiertoe niet gedwongen door de bank.

De enige leningen die de bank geweigerd heeft, zijn die aan studenten die in het buitenland willen studeren en reeds bij de aanvraag aangeven dat het niet hun bedoeling is terug te keren naar Suriname. “Wij bouwen aan kader dat terugkomt”, motiveert NOB-directeur Wonnie Boedhoe deze stellingname van de bank. Een vraag die vaak geopperd wordt bij de overweging om niet terug te keren, is of er wel werk zal zijn bij terugkeer. Het geven van deze garantie ligt helaas niet in het vermogen van de bank. Ook niet aan studenten die in Suriname een opleiding genieten met een studielening van de NOB.

Overigens bepaalt de student zelf de hoogte van de lening. Immers, niet alle studenten hebben het maximumbedrag dat de bank biedt ook echt nodig. Sommigen hebben de financiering nodig als aanvulling op geld dat hun ouders wel ter beschikking kunnen stellen. Dit is ook merkbaar bij werkende studenten die aan een particuliere instelling studeren, maar onvoldoende financiën hebben om de studie te bekostigen. Deze groep volwassenen die al werken en alleen voor het collegegeld een studielening aanvragen, wordt gevraagd om direct te beginnen met de aflossing. Het is weleens voorgekomen dat deze laatste groep van studenten bij onderzoek van de bank te veel schulden bleek te hebben. Aan deze personen wordt het advies gegeven om hun schuldenlast terug te brengen en het volgend collegejaar weer aan te kloppen voor studiefinanciering. De NOB hoopt met deze uiteenzetting de ruis die is ontstaan over de studiefinancieringen, te hebben weggemaakt.