Statement SCUA over kwestie Zuid-Chinese Zee

Het artikel van 12 juli over het vonnis in de kwestie van de Zuid-Chinese Zee op de website van Starnieuws mag op het eerste gezicht in het oog springen, maar de bewijsgronden zijn helaas misplaatst.

Ten eerste was Nanhai Zhudao (eilanden in de Zuid-Chinese Zee) nooit een deel van het Filipijnse grondgebied, waarvan de omvang reeds eerder was bepaald door een aantal internationale verdragen, zoals het Verdrag van Parijs van 1898, het Verdrag van Washington (1900) betreffende de buiten de lijnen liggende eilanden van de Filipijnen, en het Verdrag van 1930 tussen Zijne Majesteit van het Verenigd Koninkrijk en de president van de Verenigde Staten inzake de grens tussen Noord-Borneo en de Filipijnse Archipel. Het Filipijnse grondgebied aldus begrensd heeft niets te maken met Nanhai Zhudao, dat toebehoort aan China. Vanaf de jaren zeventig, nadat er energiebronnen zijn gevonden in de Zuid-Chinese Zee, zijn de Filipijnen met geweld begonnen enkele eilanden en riffen die daar liggen met geweld binnen te dringen en illegaal te bezetten en leggen ze een illegale territoriale claim daarop.

In de tweede plaats, in tegenstelling tot wat het artikel beweert, is het Arbitrage Tribunaal tijdelijk, onrechtvaardig en zeer controversieel. Het heeft niets te maken met het Internationale Hof van Justitie en behoort ook niet tot het Internationale Tribunaal voor de Wet van de Zee. Het heeft slechts gebruik gemaakt van de diensten van het Secretariaat van het Permanent Hof van Arbitrage. Dit tribunaal opereert als een bedrijf waar de rechters worden betaald om zaken in behandeling te nemen. Kortom, het Hof heeft geen rechtsbevoegdheid over de territoriale geschillen. Het uitgesproken vonnis is niet bindend.

In de derde plaats is er in de internationale gemeenschap wijdverspreide erkenning van China’s soevereiniteit over Nanhai Zhudao. De encyclopedieën, jaarboeken en kaarten, die in vele landen worden gepubliceerd, geven aan dat Nanhai Zhudao aan China toebehoort. Enkele voorbeelden zijn de 1960 Encyclopedia of the Nations van de Worldmark Press en gepubliceerd in de Verenigde Staten, de 1966 New China Yearbook van de Far Eastern Booksellers welke is gepubliceerd in Japan; de Welt-Atlas gepubliceerd in 1957, 1958 en 1961 in de Federale Republiek Duitsland, de 1958 Atlas Zur Erd-Und Länderkunde en de 1968 Haack Großer Weltatlas gepubliceerd in de Duitse Democratische Republiek, de 1959 Világatlasz en de 1974 Képes Politikai és Gazdasági Világatlasz die zijn gepubliceerd in Hongarije, de 1959 Malý Atlas Svĕta welke is gepubliceerd in Tsjecho-Slowakije, de 1977 Atlas Geografic Scolar gepubliceerd in Roemenië, de 1965 Atlas international Larousse politique et économique, de 1969 Atlas moderne Larousse die is gepubliceerd door de Libraire Larousse in France, de kaarten in de Wereld Encyclopedie van 1972 en 1983, de 1985 Grand Atlas World van Heibon Sha, en de 1980 Sekai to Sono Kunikuni die is gepubliceerd door Japan Geographic Data Center. Voor het vonnis is uitgesproken hebben dit keer meer dan 60 landen publiekelijk hun begrip en steun geuit voor de positie van China.

Ten vierde, is China vastbesloten om zijn soevereiniteit en territoriale integriteit te beschermen en zal zich daarom niet tot andere gedachten laten brengen door het vonnis. Ondertussen verplicht China zich om vreedzame ontwikkeling en stabiliteit in de regio na te streven. Geen enkel land kan zelf zijn buurlanden kiezen. Het is in het belang van allen om door middel van vreedzame onderhandelingen de ingewikkelde territoriale geschillen te beslechten. China heeft dat in de afgelopen tientallen jaren gedaan met zijn buurlanden en de ASEAN lidstaten. Het feit dat China met succes grensgeschillen met 14 buurlanden heeft bijgelegd en de ondertekening van de DOC van de Zuid-Chinese Zee door China en de ASEAN landen, waaronder ook de Filipijnen, zijn duidelijke bewijzen dat het rechte pad wordt bewandeld. Ook moet worden opgemerkt dat de laatste verklaringen van de nieuwe Filipijnse regering blijk geven dat zij bereid zijn weer in overleg te treden en een dialoog aan te gaan met China ten aanzien van de kwestie over de Zuid-Chinese Zee. Het wordt tijd dat zaken zich weer gaan normaliseren.

Voorzitter van de Suriname Chinese United Association (SCUA) \, Thomson Cheung