Hoever willen wij gaan!

Met de resolutie krachtens artikel 148 van de Grondwet heeft de regering binnen wet en recht de beslissing genomen om de Procureur-Generaal, in het belang van de Staatsveiligheid, te bevelen de vervolging c.q. de verdere vervolging m.b.t. de gebeurtenissen op 7, 8 en 9 december 1982, met onmiddellijke ingang te beëindigen.

Deze bevoegdheid is zonder enige andere beperking aan de regering gegeven, wanneer het betreft de Staatsveiligheid die in geding kan komen door het vervolgingsbeleid. Dat is wat de grondwetgever heeft geregeld en geen ander verhaal. De motivering van de regering in de resolutie m.u.v. twee misslagen spreekt voor zich. Er hoeft geen rekening te worden gehouden met geen enkele stand waarin het proces zich bevindt. Dit is de wil van de hoogste wetgever.
Indien de verhoudingen binnen de Trias Politica, de scheiding der machten, in Suriname niet zodanig waren verstoord vanwege het vervolgingsbeleid op het stuk van de gebeurtenissen van december 1982, waarbij de onpartijdigheid van delen van de rechterlijke macht in twijfel wordt getrokken, dan hadden wij geen rechtsvraagstuk in Suriname.

Binnen de amnestiewetgeving in Suriname zijn er voldoende maatregelen getroffen om al degenen die zich schuldig hebben gemaakt aan misdrijven binnen een bepaalde periode, onder welke omstandigheden dan ook, te vrijwaren van strafvervolging.

Deze verantwoordelijkheid berust binnen het Staatsbestel waarvoor wij in Suriname hebben gekozen, bij de wetgevende macht en zij wenst geen uitzondering voor haar staatsburgers te maken. Derhalve kan Staatsrechtelijk nooit sprake zijn van enige vorm van inmenging in welke zaak bij wie dan ook.
Het strafprocesrecht houdt ook rekening met de wijze waarop de overheidsorganen hun taak hebben te vervullen en dienovereenkomstig de wil van de uitvoerende macht tot uiting brengen middels het administratieve recht.

Zoals door sommigen wordt beweerd en verdedigd, heeft de Krijgsraad op grond van artikel 137 van de Grondwet het besluit genomen om de amnestiewet buiten toepassing te verklaren. De rechtsstaat is daardoor niet in gevaar.

Wanneer de regering op grond van dezelfde Grondwet artikel 148 hanteert, dan is de regering buiten haar boekje gegaan en is de rechtsstaat wel in gevaar. Overigens is de nieuwe mode dat als je een andere mening hebt, dan de volgelingen van de nabestaanden van 8 december 1982, je afhankelijk bent van Bouterse of de President. Dat is flauwekul. Er mag dus geen andere mening bestaan.
Hoever willen wij gaan? Als de Krijgsraad geen Krijgsraad meer is, wat dan.

Eugѐne van der San