Een nieuwe trend en de situatie na de terugroeping

In de afgelopen periode hebben diverse personen uit de politiek en uit de politieke wereld, hun partij verlaten en gekozen voor een andere partij of combinatie. De duidelijke motieven worden niet altijd aangegeven; soms loopt men over wegens ontevredenheid of om opportunistische overtuigingen (eigen belang).

Het lijkt wel op een nieuwe trend, maar het overlopen; alsook het plegen van verraad, is sinds het bestaan van de mensheid een feit. Behalve individuen lopen ook partijen uit een combinatie over. Zie het recent voorbeeld van de BEP, die uit de V-7 is overgestapt om de NDP te ondersteunen.

In 2010 liet de PL (Pertjajah Luhur) onder leiding van Paul Somohardjo het Nieuw Front in de steek en ging met de MC (Mega Combinatie/NDP) in zee. Is dit om eigen behoud of is er sprake van opportunisme?

En is de wet terugroeping Volksvertegenwoordiging (WTV) niet van toepassing bij het uittreden van een partij uit een combinatie? Paul Somohardjo stelt, dat een regering zonder de PL altijd problemen heeft, dit is bezijden de waarheid. In alle regeringen/combinaties waarvan PL deel uitmaakte, ontstonden er juist problemen! Een samenwerking met Somoharjo betekent het vragen om problemen, bij hem gaat het meer om partijbelang, dan om de ontwikkeling van het land.

Tijdens het Nieuw Front bezorgde hij president R. Venetiaan de nodige problemen. Vooral de chaos op het ministerie van RGB (Ruimtelijke Ordening en Grond- en Bosbeheer). Om eigen behoud en uit vrees dat dit het einde van de regering zou betekenen, bleef Venetiaan zwijgen! De chantage van Somohardjo werd niet langer getolereerd door president D.Bouterse en in april 2014 werd de PL uit de coalitie/regering geknikkerd. Als de PL de overwinning met allerlei diensten en feesten al viert, zien we nog niet, dat de dissidenten vertrekken!

Situatie na terugroeping
Hoe zal de situatie voor de coalitie eruit zien na de definitieve terugroeping van R.Sapoen en D. Chitan?
De zetelverdeling ziet er thans als volgt uit: de coalitie, NDP: 26 zetels, BEP: 2, DOE: 1 en Sapoen en Chitan: 2 zetels in totaal: 31 zetels.
De oppositie: VHP: 9 zetels, NPS: 2, PL: 5, ABOP: 5 en PALU: 1 in totaal: 20 zetels.
Na de terugroeping zal de situatie in DNA dit beeld vertonen :
De Coalitie: 31–2= 29 zetels, terwijl de oppositie: 51–29 = 22 zal hebben.

Als het terugroeprecht in de Grondwet (Kieswet) is verankerd, waarom zijn er dan nog 'mazen' en zoveel rechtszaken nodig eer men teruggeroepen kan worden?
Deze wet moet zonder meer aangescherpt en waterdicht worden gemaakt; zodat deze taferelen tot het verleden mogen behoren.
De wet terugroeping Volksvertegenwoordigers (WTV) is in feite in strijd met de Grondwet. Artikel 68 (Beëindiging van het lidmaatschap van DNA, lid 1 C o.a. door terugroeping van het lid op de wijze bij wet te bepalen …)

Als wij advocaat N. van Dijk moeten geloven, dan is nog niet alles verkeken voor de dissidenten van de PL. Volgens haar hebben zij nog zaken lopen en dat kan nog heel lang duren; dit impliceert dat het proces eindeloos is en dat er sprake is van seponeren en traineren van zaken!

Dezerzijds wordt erop gewezen, dat de wet politiek- en juridisch heel moeilijk uitvoerbaar lijkt te zijn. Het is de hoogste tijd om deze wet te herzien.
Velen zijn met mij de mening toegedaan, dat indien een lid door het volk is gekozen voor de periode van 5 jaren, dat zij niet door een partij teruggeroepen mag worden! Alleen het electoraat zou dit mogen doen.

Ten slotte zij gesteld, dat het plegen van verraad sinds het bestaan van de mensheid bestaat. Maar vergeet niet, dat het verraad wel wordt beloond, maar de verrader niet!!!

Roy Harpal