Zijn de kleine winkeliers de boosdoeners?

In de wandelgangen worden beschuldigingen geuit als zou de detailhandel de oorzaak zijn van de Surinaamse economische crisis. De zwarte marktkoers wordt kunstmatig hoog gehouden door speculanten, dat staat als een paal boven water. Echter, degenen die naast de consument het minst baat hebben bij een hoge zwarte marktkoers, zijn de winkeliers en kleine ondernemers. Zoek de dader, volg het geld. Wie profiteren van de hoge zwarte marktkoers?

Klanten betalen af en toe deviezen bij de winkels, omdat ze dan niet naar de cambio hoeven. De winkelier hoeft dan minder harde valuta aan te kopen bij de cambio's om zijn verplichtingen tegenover de pandverhuurder na te komen alsook zijn schulden af te lossen. De bedragen die de burgers wisselen bij de winkels, in de orde van tientallen Amerikaanse dollars, zijn bestemd voor het doen van inkopen. De grote bedragen worden heus niet bij de winkelier gewisseld, simpelweg omdat de burgers, slechts indien nodig, hun harde valuta wisselen en het feit dat de winkelier niet de kans wilt nemen om vals geld binnen te krijgen. Ook de meeste Surinaamse producenten produceren met import-grondstoffen, dus harde valuta.

Er wordt gesteld dat in 2014 voor bijna 1.5 miljard US$ werd geïmporteerd, en in de jaren daarvoor maar slechts 0.5 miljard. Economische deskundigen zouden dit makkelijk kunnen wijten aan de “driemaal meer, dus viermaal zoveel winkels” die er nu zijn, veelal groter en met grote magazijnen dus een grotere deviezenbehoefte. Wat over het hoofd wordt gezien is dat de economie flink is gegroeid, hetgeen een goede ontwikkeling is. Anderzijds betekenen meer winkels niet meer omzet per hoofd van de bevolking. Natuurlijk zal bij de economische groei de deviezenbehoefte groter zijn. Dat is nou juist niet het probleem. De Staat heeft minder inkomsten om in die behoefte te voorzien. Vooral in deze moeilijke tijden moet de tering naar de nering worden gezet. De WOVS juicht de maatregel van het ministerie van HI toe, waar het verstrekken van nieuwe winkelvergunningen on hold is gezet. Het is verwachtbaar dat onder de huidige economische omstandigheden meerdere winkeliers hun deuren zullen moeten sluiten, toch is er ordening nodig. Door spreiding van winkels c.q. supermarkten, worden de inkopen dichter bij huis gedaan, met als positief gevolg, minder verkeer op de al overbezette wegen, dus minder aftakeling van ons wegennet, minder exploitatie kosten van vervoersmiddelen, minder brandstofverbruik en minder luchtvervuiling.

Ook wordt de opmerking gehoord “Het is toch te gek dat je, de detailhandel volledig in handen van de Volksrepubliek China geeft?” .
Wij staan hier voor een voldongen feit. Echter, als we kijken wie de detailhandel uit handen hebben gegeven; Zijn het niet dezelfde mensen die nu hun panden bestaande uit zowel winkel- als woonruimte, maandelijks voor vele duizenden Amerikaanse dollars verhuren aan de Chinese winkeliers? De woonruimte is dus zwaar overbelast. Zijn zij niet mede verantwoordelijk voor het feit dat de Chinezen deviezen nodig hebben? Deze gelden gaan echt niet naar China.
Men ziet over het hoofd dat de Chinezen hier komen met veel deviezen, die hier zijn geïnvesteerd. Bestaande winkels die op sterven na dood waren, zijn door de Chinezen overgenomen en voorzien nu in de diverse buurten in de behoefte. Kleding en schoeisel, evenals diverse artikelen zijn betaalbaar geworden voor de mofinawans. De Chinese winkeliers hebben hun winkels opgezet met leningen in deviezen uit China, welke leningen uiteraard moeten worden terugbetaald. De Chinese winkeliers hebben de handel gebracht naar de verre districten. De naar Suriname geëmigreerde Chinezen hebben geen behoefte aan terugkeer naar China en zullen niet meer deviezen uitvoeren dan voor het aflossen van hun schulden nodig zijn. Zij wonen en investeren hier in Suriname. Hun kinderen groeien hier op in Suriname en worden ook Surinamers. Dat is het proces van de immigratie. Hoe wij hier ook samen kwamen.

Het bestuur van de WOVS wijst de Surinamers op de economische situatie in het land, welke niet zal ophouden door vingerwijzingen naar elkaar toe. De winkeliers en ondernemers dragen bij aan werkgelegenheid en aan de staatskas. Samen zijn wij met het ministerie van HI en diverse actoren in de branche bezig om te werken naar oplossingen om de prijzen voor de basisgoederen betaalbaar te houden en tevens de koopkracht van de consument te stimuleren. De winkeliers voelen ook de economische situatie in het land net als elke burger. Door vingerwijzen en klagen komen we er niet. Het is nu de tijd om samen te werken naar oplossingen.

Gretl S.R. Wolfram
Voorzitter WOVS