Antisemitisme!

In Frankrijk is recentelijk aan joodse mannen het advies gegeven om niet met hun keppeltje (hoofddekseltje) over straat te gaan. Joden lopen namelijk gevaar aangevallen te worden en worden in toenemende mate met de dood bedreigd. Zo een advies lijkt misschien wel logisch en bedoeld voor de veiligheid, maar het is even absurd als tegen een vrouw van een bepaalde etnische afkomst in Paramaribo zeggen: “loop niet met jouw speciale klederdracht rond, want anders ziet men dat je van die etnische groep bent en loop je gevaar”. Zoiets kunnen we ons in dit relatief rustig land nauwelijks voorstellen.

Waarom zou die Jood in Frankrijk niet met zijn keppeltje mogen rondgaan? Een zeer oppervlakkig en ondoordacht, anti-Israël getint antwoord zou zijn: “omdat men boos is op Israël vanwege de Palestijnse kwestie”. Israël en de Palestijnse kwestie hebben daar echter niets mee te maken. Het lijkt er van buiten even op, maar dat is slechts een masker voor een heel oud fenomeen! Integendeel, je zou het kunnen omkeren: het advies is juist het gevolg van de eeuwenoude en steeds terugkerende haat tegen joden die al millennia lang als een vloek over deze aarde zweeft. Dit artikel zou veel te lang worden als ik in details over de geschiedenis van het Antisemitisme vertel. Het is echter goed als de lezer weet dat de haat tegen het Joodse volk niet nieuw is en daardoor begrijpt dat men de verhalen over de situatie in Israël niet los kan zien van deze oude haat die zich op vele manieren manifesteert.

Voor alle duidelijkheid: mijn artikel is niet gericht tegen de mensen die men heden ten dage Palestijnen noemt. Het gaat hier om een fenomeen, een systeem, dat zich bedient van allerlei slinkse methoden om de publieke opinie tegen Israël (en de Joden) te beïnvloeden. Wat heeft een onschuldige Jood in Frankrijk of Argentinië te maken met de situatie in Israël? Gebruikt men dan geen valse voorwendselen om joden op vele plaatsen zonder enige reden aan te vallen en zelfs te vermoorden. Bij de aanval op Charlie Hebdo is ook een Joodse markt aangevallen. Wat hebben deze eerlijke handelaren nu te maken met de Palestijnse kwestie? Niets. Maar de steeds agressiever wordende propaganda tegen Israël brengt mensen wel ertoe overal Joden te gaan haten.

Zoals in vele voorgaande eeuwen, hebben Jodenhaters altijd een uitstekende, bijna wetenschappelijke uitleg en onderbouwing voor hun racistische opvattingen en zoeken zij een grondige reden om haat tegen Joden te zaaien. Met goed onderbouwd lijkende stellingen en ‘feiten’ vertelt men met het grootste gemak grove leugens. Vele onschuldige lezers of kijkers van anti-Israël (lees: anti Joodse) propaganda, lopen hierdoor in de val. In een eerder artikel getiteld Israel is geen Apartheidsstaat gaf ik al aan dat zelfs grote mediabedrijven in de wereld zich hieraan schuldig maken (bewust?).

Ons eigen land heeft een mooie geschiedenis als het om hulp aan Joden gaat. Een waar we trots op mogen zijn. In de 2e W.O. hebben wij hier Joden opgevangen. In de eeuwen daarvoor was Suriname een veilige haven en te Jodensavanne staat daarom de ruïne van de oudste synagoge in de Amerika's. Helaas kom je ook in ons mooi landje mensen tegen die onvoldoende lezen en achtergronden onderzoeken waardoor zij makkelijk als prooi dienen van de doorgewinterde Israël haters. Het heeft geen zin om hen tegen te spreken, zij zullen zich altijd beroepen op hun “kennis”. Jodenhaters vind je overal, ongeacht nationaliteit, ras of geloof.

Uit vele artikelen die over het antisemitisme zijn geschreven, blijkt dat men altijd begint met negatieve propaganda (roddels) gericht tegen de Joden in een bepaalde gemeenschap. Die propaganda begint met leugens, verdachtmakingen, valse beschuldigingen en complottheorieën. Nadat men lang genoeg het arme volk heeft opgehitst, schrijft men een ziekte, ramp of de dood van iemand in het dorp, ja zelfs de economische neergang in het land, toe aan de Joden (dit is maar een simpele uitleg). Vervolgens roept men op tot protest en dat ontaardt in een pogrom, een opstand, waarbij joden worden verdreven uit een stad of gebied, hun bezittingen vernietigd of gestolen.

Tot overmaat van ramp worden vele onschuldige joodse mensen (meestal geboren en getogen in zo’n land), mishandeld, vermoord en/of verbannen. Enkele bekende voorbeelden van het systematisch ophitsen van de bevolking om uiteindelijk te kunnen handelen tegen de joden zijn: de verbanning van de joden uit Spanje in 1492. Een van de bekendste pogroms is Kristalnacht, een verschrikkelijke opstand tegen de joden in Duitsland die niet lang daarna zou uitmonden in de grootste volkerenmoord die we kennen als de Holocaust (6 miljoen joden). Kunt u zich voorstellen dat mensen die al vele generaties in Duitsland woonden, ineens hun rechten kwijtraakten en niet meer als volwaardige Duitse burgers werden beschouwd maar als Jood werden bestempeld (een minderwaardig burger). Stel je nou eens voor dat we in Suriname ineens zeggen dat alle burgers die op een of andere wijze verbonden zijn aan een Indiaanse voorouder, hun rechten zouden kwijtraken? Vele Surinamers zouden meteen hun koffers kunnen pakken. Kunt u zich nu voorstellen hoe triest antisemitisme is?

Ik zie daarom ook een overeenkomst met de dagelijkse aantijgingen tegen Israël. Voor mij gaat dit alles niet slechts om de bezetting van grondgebied en onderdrukking van een bevolkingsgroep. Er is veel meer aan de hand. Wat denkt u van de Europese oproep tot het labelen (lees: boycotten) van producten uit de zogenaamde bezette gebieden? Terwijl er tientallen andere landen zijn waar er sprake is van een geschil om land, waartegen men geen stappen onderneemt? Natuurlijk heeft men zoals door alle eeuwen heen, weer een mooie aanleiding gevonden om de pijlen te richten op de joden, want sommigen durven zelf te beweren dat Israël geen recht heeft van bestaan! Aan ons de keuze of wij blindelings mee willen gaan met deze negatieve berichtgeving of juist tegen de stroom in durven te gaan.

Ds. Kenneth M. Kross