Blog: Calls for Action

Weten – wist – geweten
Ontheffen – onthief - ontheven
Liegen – loog – gelogen
Nemen – nam – genomen

Het is alweer een maand of iets langer geleden dat ik aanschoof aan een tafel waar de dochter van vrienden, die in de vijfde klas GLO zit, bezig was met haar taal huiswerk. Bij die gelegenheid realiseerde ik mij weer eens hoe moeilijk (de Nederlandse) taal is. Al die uitzonderingen op alle vervoegingsregels en al de verschillende betekenissen die begrippen hebben, afhankelijk van de context waarin ze gebruikt worden. En nee het waren niet deze werkwoorden waar ze mee bezig was. De ‘vervoegingsexercitie’ van hierboven kwam spontaan bij mij op toen de politieke en economische realiteit, na de feestroes van december, weer volop media-aandacht kreeg.

Wat hebben deze werkwoorden met elkaar gemeen behalve dat het onregelmatige werkwoorden zijn? Het antwoord zal afhankelijk van uw politieke kleur en maatschappij oriëntatie heel sterk verschillen en dat mag best. In de setting van politiek Suriname zou ik heel graag enkele assembleeleden in maximaal driehonderd woorden voor ons een opstel laten schrijven waarin onder andere woorden als weten en geweten voorkomen. Op grammatica zullen we hen niet afrekenen, wel op de inhoud en logica! Ook hier zal de output sterk verschillen en mede afhankelijk zijn van de politieke oriëntatie of toch niet? Wat onze politici hopelijk wel aan elkaar bindt is een streven naar welzijn voor alle Surinamers.

Januari is bij uitstek de maand van goede voornemens; jammer genoeg sneuvelen vele van deze voornemens nog in dezelfde maand. Wanneer je aan het begin van het jaar het voornemen hebt om vooral open te staan voor het positieve om je heen dan valt het in gesprekken steeds op hoe gemakkelijk het is te vervallen in klagen en zeuren. Iets langer dan vijf maanden zit de huidige regering nu aan en er zijn nog maximaal vijfenvijftig te gaan; aan dyugu-dyugu geen gebrek tot zover. Los van of en op wie u stemde en hoeveel spijt u daar nu wel of niet van heeft, wij moeten door. En of de crisis nu vooral nationaal uitgelokt is of internationaal aangewakkerd wordt, met die wetenschap alleen hebben wij geen oplossingen. En ook als je recidive meent te herkennen in het financiële en monetaire beleid is het afgeven daarop zonder alternatieven aan te dragen, weinig zinvol. Bij een kranslegging eerder deze maand viel mij de bitterheid op waarmee een vooraanstaande politicus van de oppositie verwijtend zijn kiezers een natrap gaf.

Onnodig, maar ook zorgelijk als enige kritische zelfreflectie vervolgens uitblijft. Dat wekt weinig vertrouwen. Mijn eerste call for action is dat alle politici consequent stelling nemen tegen onrecht en wanbeleid maar daar niet onnodig steeds het verleden bij betrekken. Vertrouwen wek je door in het nu te staan, je uit te spreken over waar je in gelooft, en wat je kunt en wilt bereiken voor dit land en je doelgroepen.

In het omgaan met onze economische realiteit zal ook ondernemend Suriname grote offers moeten brengen. Ook nu weer wordt een beroep gedaan op de creativiteit en flexibiliteit van ondernemers om te kunnen overleven. Met de huidige koopkrachtvermindering is in veel sectoren een drastische aanpassing van het ondernemingsbeleid nu al aan de orde. Mijn tweede call for action is dan ook richting het bedrijfsleven en de vakbonden. Inleveren zullen we allemaal en ook hier zal de schuldvraag het ons niet makkelijker maken. Baanzekerheid verdient prioriteit boven volledige compensatie van koopkrachtvermindering. Een baan hebben en trachten te behouden verdient prioriteit boven krampachtig opbieden tegen elkaar bij loononderhandelingen. Het zou helpen als de overheid daarin de ondernemer fiscaal of anderszins tegemoet treedt.

Deze crisis zal net als elke andere ook sociaal-maatschappelijk doorwerken naar vooral de meest kwetsbaren. Mens eigen is het om in tijden van crisis vooral het eigen overleven centraal te stellen. De derde call for action is dan ook naar de samenleving als geheel. Wat doen wij als schoolkinderen waar ook in het land iets tekort komen? Verwijzen wij naar diegenen die hun plicht verzaken of springen wij, naar vermogen, bij? Kijken wij de andere kant op als kinderen onrecht wordt aangedaan of durven wij voor hen op te komen? Willen wij onze talenten en (schaarse) tijd beschikbaar stellen om anderen in nood bij te staan? Dat kan als vrijwilliger in een organisatie maar net zo goed als individu door oog en oor te hebben voor velen die het vaak met veel minder moeten doen. Met een ‘kis den mooi’ is nog geen crisis overwonnen! En misschien heel misschien leren we nu voor eens en voor altijd aan wie wij regeermacht toevertrouwen.

Helyante Mac-Donald
www.CrossedLinesadvisory.sr/blog
CrossedLines Advisory Services Suriname is de naam waaronder Helyante L. Mac-Donald actief is als managementconsultant en trainer met dienstverlening op het snijvlak van Organisatieinrichting, Businessplanning en Marketing.
Schrijven doet zij om te reflecteren op wat zij ziet en ervaart vanuit een hele brede interesse. Met deze maandelijkse blog wenst zij bij te dragen aan discussies over onderwerpen binnen onze eigen Surinaamse realiteit.