Simons pleit voor duurzaam welzijn

"Voor het realiseren van die stabiele basis voor onze economie er veel meer nodig is dan het winnen van verkiezingen of het spreken vanuit oppositiebanken. Het is de belangrijkste opdracht die we hebben nu bij 40 jaar onafhankelijkheid om deze fundamentele zaken samen te realiseren, zodat ons volk in de toekomst een meer stabiel en duurzaam welzijn kan ervaren." Dit zei Assembleevoorzitter Jennifer Geerlings-Simons vandaag tijdens een buitengewone openbare vergadering in de Congreshal.

Simons merkt op dat wanneer aan de regering gevraagd wordt om sociaal zwakkeren te ondersteunen en te beschermen tegen de zwaarste klappen van de huidige situatie, dan is het slechts een doekje voor het bloeden. Wanneer besloten wordt de minder draagkrachtigen te helpen en te ondersteunen, dan is een crisismaatregel. "Ook wanneer we over een jaar door gestegen goudproductie en andere inkomsten uit onze mijnbouwsector weer wat meer inkomen hebben is dat geen fundamentele oplossing," stelde Simons.

Bij de herdenking van 40 jaar Republiek Suriname memoreerde de Assembleevoorzitter Eddy Bruma als de persoon die onvermoeibaar heeft gestreden voor de onafhankelijkheid en Henck Arron als de politieke leider die de onafhankelijkheid bracht. "Maar we moeten ook de parlementariër George Hindori gedenken, die het niet alleen mogelijk maakte dat die dag werkelijk kwam op 25 november 1975, maar vooral dat de vijandelijkheden ophielden en de politieke opponenten elkaar de hand reikten en begonnen aan het werk om ons land als zelfstandige natie, vorm te geven. Hij heeft daarvoor, zoals dat gaat, een grote sociale en politieke prijs betaald."

In eenheid begonnen
De voorbereiding naar de onafhankelijkheid in 1975 gebeurde in een sfeer van gewelddadige verdeeldheid, etnische en politieke spanningen leidden tot handgemeen en Paramaribo stond letterlijk in brand. "Voor de jongeren van toen, waar ook ik toe behoorde, bracht dit grote onzekerheid en ook veel angst voor de toekomst. Maar onze eerste overwinning, onze eerste daad in een echt gemeenschappelijke geschiedenis als volk van Suriname was, dat die eerste Onafhankelijkheidsdag uiteindelijk in vrede kon worden gevierd. De handen werden in elkaar geslagen en de verschillen van mening en van politieke visie, van etnische andere belangen werden even opzij gezet om toch in eenheid aan het leven van onze jonge natie te beginnen. In plaats van burgeroorlog was er een onvergetelijk feest in Suriname."

"Suriname is een land dat ons alles biedt wat we nodig hebben om te overleven en te leven, maar het is ons in tientallen jaren en vele regeringen verder nog niet gelukt om onze economie weerbaar te maken door het vele te benutten dat de schepper ons heeft geschonken door ons in dit land bij elkaar te brengen.

De diversificatie waar regering op regering op is gewezen en die vaker in vele regeerprogramma's is genoemd, is niet tot stand gekomen veertig jaar na 1975. De afhankelijkheid van buitenlandse valuta voor het dagelijks leven van Surinamers is zelfs groter geworden dan toen. Blijkbaar is het realiseren van deze omslag niet zo gemakkelijk anders hadden regeringen die de achter ons liggende decennia aan de macht waren, tot en met de vorige regering het zeker gerealiseerd. Blijkbaar vereist deze grote omslag meer dan gewone door verkiezingen verkregen politieke macht," zei Simons.

Opdracht toekomst
De verschillende aspecten van onze economie en onze bestuurlijke organisatie die van levensbelang zijn voor weerbaarheid van onze samenleving, cruciale randvoorwaarden voor duurzaam welzijn blijken nu al veertig jaar voor alle regeringen te moeilijk te zijn geweest om ze te realiseren.
Het is ons niet gelukt, ondanks duidelijke pogingen in de jaren 80 om de nationale productie te laten groeien tot het punt waarop het ons voldoende deviezen bespaart of opbrengt om in evenwicht te blijven ondanks ongunstige ontwikkelingen op de internationale markt.

Het is geen enkele regering gelukt, in zoveel decennia om de corruptie te bedwingen. Onze agrarische sector staat vele regeringen lang op de agenda van de beleidsmakers en politici in de oppositie. De gewenste ontwikkeling is uitgebleven." Simons vindt dat 'wij met elkaar ervoor zorgen zorgen dat we veel meer onze eigen economie met onze eigen hulpbronnen en eigen mensen brengen op het niveau waardoor we minder getroffen worden door wat er in de internationale economie gebeurt met de prijzen van de grondstoffen die we exporteren. Dan zullen we duurzaam welzijn hebben bereikt," zei Simons.