Wat de monetaire autoriteiten nog verzwijgen

Er worden door de monetaire autoriteiten verwoede pogingen gedaan om de moeilijke financiële situatie waarin zij ons land hebben gemanoeuvreerd te camoufleren.
Dit is onze conclusie nadat het persbericht over de devaluatie van de Surinaamse munt in de pers is verschenen en na het optreden van de minister van Financiën in een recent radio-interview. In geen van beide gevallen wordt de werkelijke oorzaak bij het gevoerde beleid gezocht. En wat was het gevoerde beleid? Het gevoerde beleid was de afgelopen jaren het pompen van circa 2.600.000.000 (2.6 miljard) ongedekte SRD’s in de Surinaamse economie.

Een ding is heel duidelijk, dat er schade aan de economie is aangericht. En wel zodanig dat kan worden gesproken van een diepe crisis waarin wij zijn beland. De consumenten (gezinnen) zullen door de devaluatie direct in hun portemonnee worden getroffen door de directe en indirecte prijsstijgingen. De loontrekkers zullen tot de conclusie komen dat de koopkracht van hun lonen en salarissen zullen dalen. De gepensioneerden, de trekkers van kinderbijslag, de trekkers van onderstand en de mensen met een beperking, kortom de mensen met vaste inkomens zullen het ook merken.

In tegenstelling tot de loontrekkers kunnen zij geen verhoging uit hoofden van koopkrachtverlies afdwingen. Ook voor spaarders in SRD heeft de devaluatie vergaande negatieve consequenties, omdat hun geld verdampt. Deze devaluatie treft ook de ouders die studerende kinderen in het buitenland hebben, omdat zij nu meer SRD’s op tafel moeten leggen. En niet te vergeten de talrijke mensen die hun hypotheekleningen, autofinancieringen en huur in vreemde valuta hebben. Ook zij moeten meer SRD’s voor hetzelfde bedrag in vreemde valuta opbrengen.

Het bedrijfsleven in onze importeconomie zal bij de import van grondstoffen en andere goederen plotseling meer SRD’s moeten neertellen voor dezelfde hoeveelheid goederen of diensten. Door teruglopende koopkracht van de consumenten en van de overheid zullen ook de omzetten van de bedrijven onder druk komen te staan, wat mogelijk ook gevolgen zal hebben voor de werkgelegenheid en hun winsten. Als gevolg hiervan zal de overheid ook minder belastingen ontvangen. Degenen die schatkistpapier in SRD’s hebben opgekocht zien ook een deel van hun vermogen verdampen. De leveranciers van de publieke en van de particuliere sector zien ook als gevolg van de devaluatie hun inkomsten behoorlijk afnemen.

Voor wat de betalingsbalans betreft is het ongetwijfeld zo dat landen devalueren om hun export te stimuleren. Voor ons geldt echter de omgekeerde wereld omdat hiervan totaal geen sprake is. De voornaamste exportsectoren zijn juist in grote problemen. De multinationals die in ons land opereren zullen uit de devaluatie nu juist een voordeel halen omdat zij nu met minder vreemde valuta onder gelijkblijvende omstandigheden hun operatie zullen kunnen draaien.

Welnu, devaluaties hebben zeker in een kleine, open, importeconomie verregaande consequenties, daar zijn wij ons zeker van bewust. Het is daarom van belang dat de monetaire autoriteiten, eerlijk, oprecht en transparant zijn. Zij moeten het initiatief nemen om samen met de belanghebbenden een samenhangend programma op te stellen en door te voeren om zo uit de crisis te kruipen.

John van Coblijn