Suriname: Verwondering nog geen bewondering

Ik heb wederom enige tijd doorgebracht in mijn geboorteland en heb daarbij veel prominenten gesproken onder wie advocaten, artsen, docenten, politici en leden van de rechterlijke macht. Zelfs de ex-president van Suriname Jules Wijdenbosch kwam ik tegen. Maar belangrijker was het om de 'doorsnee' Surinaamse man of vrouw te spreken, betreffende de huidige malaise in ons land. Zowel over straat als in het openbaar vervoer! Natuurlijk is Suriname een mooi land waar de zon altijd 'gratis' schijnt en het lekkere eten tot de verbeelding spreekt. Echter, als je na langere tijd terugkeert naar je geboortegrond voel je de achteruitgang veel intenser dan de vooruitgang.

Door de struggle for life zien veel burgers bijvoorbeeld niet meer hoe bouwvallige gebouwen van belangrijke ministeries eruit zien als Sociale Zaken aan de Waterkant en Justitie en Politie aan de Henck Arronstraat. Men passeert deze imposante historische gebouwen zonder dat ze (negatief) opvallen bij de doorsnee burger! Hier gaat het nog om fysieke zaken doch aan het moraal van veel Surinamers schort er behoorlijk wat. Neem bijvoorbeeld het massale gedrag in het verkeer: "Volgens mij zijn snelheidsborden en andere soorten verkeersborden voor noppes geplaatst in Suriname." Voetgangers en fietsers - de zogenaamde zwakke verkeersdeelnemers - worden nauwelijks ontzien. Op smalle wegen (zonder trottoirs) inhalen met grote terreinwagens waar voetgangers bewegen, vraagt nadrukkelijk niet naar het voorkomen van dodelijke ongelukken. Het is mij opgevallen dat de media meer aandacht besteedt aan vertier dan aan educatieve programma's. Daarom wekken de voornoemde stellingen bij mij eerder verwondering dan bewondering op voor zo'n prachtig land met een gezegende natuur waar ik in ieder geval een zeer gelukkige en goede jeugd heb gehad.

Militairen
Na de staatsgreep in 1980 is Suriname in mijn ogen nog meer achteruit gegaan! Ik verwachtte veel meer vooruitgang omdat dit beloofd was door de muitende militairen. Daar is werkelijk niets van terecht gekomen. Op bijna geen enkel gebied constateer ik voorspoed. De hoge criminaliteitscijfers en corruptie drukken zwaar op het moraal van het land en de integriteit van de bevolking. Er wordt teveel gerelativeerd wat natuurlijk tekenend is voor de afgang: "Hoe kan je bewondering opbrengen als je bemerkt dat Suriname zo zwaar is afgegleden."

Natuurlijk zijn er veel mooie wegen gemaakt maar deze worden slecht onderhouden. En net als altijd zal de infrastructuur na verloop van tijd verpauperen door achterstalling onderhoud en financieel wanbeleid. Waar zijn de zebrapaden voor de voetgangers alweer? Over het verkeersmeubilair wil ik het niet hebben! Dat juist Bouterse als ex-militair die meermalen is veroordeeld wegens gepleegde ernstige strafbare feiten gekozen is om ons land te leiden, wekt al verwondering op. Bij mij eerder weerzin en afschuw! De vraag die telkens bij mij opdoemt, is of hij over de juiste competenties beschikt om dit prachtige land te leiden. Ik heb daar ernstige twijfels over: "Mijn vermoeden is dat bepaalde intellectuelen hem bewust naar voren hebben geschoven om grof te kunnen graaien." Dat zijn de echte uitbuiters van ons land! Wellicht in mindere mate de vroegere kolonisatoren waar men zo vaak op afgeeft met diverse drogredenen om af te leiden.

Dat academisch geschoolde toppers van de EBS thans in voorarrest zitten, is daar een goed voorbeeld van. De militairen die uit Nederland kwamen, zogenaamd om ons land op te bouwen, hebben het nooit gemeend met Suriname, daarvan zijn voorbeelden te over: "Kijkt u maar goed om u heen." Veel kiezers klagen over de traditionele politieke partijen, maar verzuimen zelf de structuren en de besturen van deze partijen aan te pakken. Hiervoor moet een gevecht geleverd worden omdat de besturen van deze partijen precies weten welke personen ze op bepaalde posten stationeren om steeds weer gekozen te worden: "Maak dan gebruik van je democratisch recht om de beoogde veranderingen te bewerkstelligen." Er is mij gemeld dat tijdens de verkiezingen gelden zijn gedoneerd aan partijleiders zonder dat deze zijn verantwoord in het bestuur. Waar zijn deze gelden dan gebleven? Ook in Nederland waren er fundraisings-activiteiten gestart waarop er van diverse zijden veel kritiek is gekomen. Zijn deze gelden wel bij de penningmeester van de partijen verantwoord?

Onderwijs en gezondheidszorg zorgelijk
In Suriname wordt veel waarde gehecht aan titels! Zo werd in Nederland in 2002 de Bama-structuur ingevoerd in het kader van het Bolognaproces. Wat je in Suriname echter ziet, is dat gegadigden die bijvoorbeeld aan de Adek (Surinaamse universiteit) zijn afgestudeerd hun naam "versieren" met titels en graden (voor- en achter). Dit is in Nederland niet toegestaan! Personen die na 2002 zijn afgestudeerd in Nederland hebben een bachelor- of mastergraad behaald aan een hbo of universiteit. Als ze zijn gepromoveerd doctor. MSc, is geen titel maar een graad! Het is in Nederland niet toegestaan om titels en graden dubbel te gebruiken als het dezelfde type opleiding betreft. En zeker niet door personen die bijvoorbeeld de universitaire graden na 2002 hebben behaald! Overigens zijn de meeste Surinaamse graden en titels niet gelijkgesteld aan de Nederlandse! Dat daarmee ook de praktijk in het onderwijs en de gezondheidszorg rommelig oogt, moet wel duidelijk zijn. Het zou goed zijn de opleidingen in Suriname te accrediteren. Daarmee zou tevens de kwaliteit van met name het onderwijs en de gezondheidszorg toenemen. Men heeft een gruwelijke hekel in Suriname om te vergelijken. Toch is zowel het onderwijs als de wetgeving (concordantiebeginsel) naar Nederlands model ingevoerd en geaccepteerd. Nu is er een enorme wildgroei ontstaan van commerciële opleidingen waarvan op voorhand niet duidelijk is of ze erkend en gecontroleerd worden. Idem dito moeten de in Cuba behaalde opleidingen geaccrediteerd worden naar Nederlands model.

In Suriname wordt gedaan alsof alle Surinaamse academici aan Nederlandse universiteiten zijn afgestudeerd. Dat is beslist niet het geval! Daarom is het zo belangrijk dat er enige organisatie en duidelijkheid ontstaat in met name het onderwijs zowel de gezondheidszorg. Ik vind dit uiterst belangrijke aandachtsgebieden! Het moet niet om titels en graden graden gaan noch om snel geld te verdienen in Suriname, maar meer nog om de kwaliteit van de geleverde prestaties om ons land vooruit te brengen. En daar schort er nog veel aan! Vandaar vooralsnog mijn verwondering en geen bewondering voor de Surinaamse samenleving. Er moet nog heel veel gebeuren op alle beleidsterreinen. Ik zou beginnen om bepaalde zaken beter te organiseren. Ambtenaren moeten op tijd op hun werk zijn en sommige afdelingen van het Academisch Ziekenhuis hebben dringend een faxapparaat nodig. Met name de afdeling chirurgie! Tevens dient de communicatie in dit ziekenhuis met spoed verbeterd te worden. Over andere geconstateerde tekorten zal ik het maar niet hebben! Dat bewaar ik voor een andere keer. Wellicht wordt nu al een aanvang gemaakt om bepaalde zaken te verbeteren zodat ze niet aangehaald worden!

Robby Roeplall