Land-, tuinbouw veeteelt en visserij

Het artikel van 8 juli in Starnieuws dat de ondernemers in de land-, tuinbouw, veeteelt en visserij structureel overleg willen met het verantwoordelijke ministerie, geeft mij aanleiding als volgt hierop te reageren.

De bovenstaande sectoren in Suriname zijn altijd gezien als stiefkind en hebben al de tijd stiefkinderlijke behandeling gekregen van de overheid. Met vele beloftes ten spijt, meestal vlak voor de verkiezingen, werden de beloftes niet ingelost door de regeringen. Niet alleen door de vorige regering, maar de voormalige regeringen hebben zich hieraan eveneens schuldig gemaakt. Van oorsprong zijn landbouwers hardwerkende mensen, die met de opbrengst van de producten, hoewel dat niet altijd lukt een bestaan voor het gezin proberen op te bouwen. Dit geldt voornamelijk voor de klein landbouwers van de zeekust tot diep in het binnenland. Van rijstplanters tot de cassave, van de kool/tomaten, tot de nappie- en pomtayerplanters. Het zijn de Hindoestanen, Javanen, Creolen, Boslandcreolen en anderen die aan kleinlandbouw doen. Deze arbeiders zijn vaak van vroeg in de ochtend tot laat in de avond zonder te morren bezig met planten en verzorgen van de gewassen. De werknemers in vaste dienst bij een baas zijn ondertussen allang thuis en bezig met hun eigen zaken. Hoe kleiner de activiteiten van de groep, des te geringer de inkomsten zijn. Een toepasselijk spreekwoord kemay dhotie wala, khai topie wala. ln absolutie zin betekent dit: =De boer produceert, het volk consumeert =. Om de productie en consumptie betaalbaar te houden, moet de overheid maatregelen treffen gericht op de producenten en de consumenten. Zolang er geen gegarandeerd inkomen voor de landbouwers en andere producenten tegenover staan, zal dit in de toekomst altijd tot spanning lijden. Op den duur zal het kleinlandbouwersvak doodbloeden met alle gevolgen van dien. Zonder de klein boeren/landbouwers zal er niet voldoende inheems goedkoop voedsel te vinden zijn. Het streven van de overheid voor een betaalbare voedselschuur in Suriname te hebben zal een luchtkastelen droom blijven.

Wat de bedoelde ondernemers wensen, is zeker een goed initiatief. Dit kan met een FEDERATIE als spreekbuis voor de groep met de overheid en een centraal orgaan voor de bedoelde productiesectoren een succes worden. Om te beginnen moeten de sectorbonden zich eerst verenigen in Platforms. Wettelijk zal er geen plaats aanwezig moeten zijn voor individuele organisaties voor overleg met de overheid. Alle sectorplatforms vaardigen evenredig aantallen vertegenwoordigers af in het federatiebestuur. Het Federatiebestuur mag dan ook geen permanente vertegenwoordiging zijn. De afgevaardigden nemen slechts voor een bepaald aantal jaren zitting en het bestuur en worden vervangen door nieuwe leden. Bij positieve resultaten zullen de producenten gemotiveerd raken om te investeren in meer arbeid en kapitaal. Het algemeen belang zal hiermee ook positief worden beïnvloed. Er moeten ook aanvullende maatregelen worden genomen om de ellende voor deze groep waarin ze verkeren te verzachten. Simpele en goedkope maatregelen zullen positief bijdragen om structurele oplossingen te creëren.

Deze oplossingen kunnen zijn:
a Importeren van voldoende grondstoffen, machines, onderdelen en aanverwante producten voor de landbouw.
b De onder -a- genoemde zaken vrijstellen van importbelasting en BTW (taak overheid).
c Toezicht op de verkoopprijs van de geïmporteerde goederen (door de overheid en Federatie).

De voorgestelde maatregelen hebben tot gevolg dat de landbouwers lagere productiekosten hebben en kunnen de producten goedkoper op de markt brengen. Met een redelijke winstmarge kunnen ze een redelijk bestaan opbouwen voor het gezin. Dit brengt mede met zich mee dat de consumenten prijzen ook in de hand kunnen worden gehouden, zonder dat er woekerwinsten worden gemaakt.

Uiteindelijk resultaat is dat de producenten alsook de consumenten tevreden mensen zijn.

Sewdat Soekhoe