40 jaar Balletschool Marlène: dans, waarden en principes

“Misschien ben ik een nationalist, ik weet het niet”, zegt danspedagoog Marlène Lie A Ling van Balletschool Marlène aan Starnieuws. Decennia lang betrekt zij Suriname en de Surinamers in haar choreografieën. Op 3 november 2015 bestaat de dansschool 40 jaar. Haar liefde voor het land, de Surinamers en dans deelt zij in een feestelijke balletvoorstelling ‘Marlène 40th Anniversary Celebration’.

Het stuk gaat vrijdagavond in première in Theater Thalia en is een van de vele activiteiten in aanloop naar de bigi yari. “Wij doen dit voor Suriname en leveren zo onze sociale bijdrage.” De aanwezigheid van het publiek in groten getale is daarom bijna een ‘must’ en het applaus na elk stuk, de ultieme waardering. “Wij doen dit ook om andere jongeren te inspireren: kijk wat ik kan na 10 jaren geploeter, zweet, tranen, discipline en doorzettingsvermogen.” De jubileumshow tot en met zondag 21 juni wordt gedanst door 85 personen van de balletschool en Marlène’s Ballet Company (MBC,1986). Er zijn ook drie gastdansers zoals ex-student Isabella Sew-Atjon die vrijdagavond een klassieke solo danst. Het programma bestaat onder andere uit choreografieën van Lie A Ling, de Braziliaanse gastdocent Jaime Amaral en MBC met verschillende balletdansstijlen tussen de 5 en 25 minuten, met ingrediënten uit Surinaamse folklore dansen.

Lie A Ling timmert al 44 jaar, vanaf 1971 onafgebroken aan de weg. Omstandigheden in 1975, leidden ertoe dat zij een school begon. “In oktober begon het schooljaar en een maand erna, op de eerste maandag startte ik met 60 kinderen.” Ze was toen 27 jaar. “Ik weet zelf niet meer hoeveel kinderen in al die jaren door mijn handen zijn gegaan.” Naast Klassieke dans, bestaat het curriculum uit Jazz, Modern en Folklore dansstijlen. Door de jaren heen hebben Surinaamse cultuurkenners danslessen, uitleg over etnische groepen, gebruiken en religie gegeven. “Ik gebruik alle Surinaamse elementen om mij heen en wij hebben traditionele etnische dansen zo gepreserveerd.”

Neem je bed en ga naar Marlène
Kinderen klaarmaken met veel liefde voor zichzelf, de dans, buitenlandse optredens en prijzen winnen, ziet Lie A Ling als een pluimpje op het werk. Een domper is werken aan jonge dansers die een niveau bereiken, afhaken en een andere wending nemen door beïnvloedingen. Ouders begrijpen het soms niet: ‘neem je bed en ga naar Marlène, voor straf mag je niet naar balletles’. Elke leerling is mijn eigen kind, geeft Lie A Ling aan. “Ik werk niet voor succes maar om kinderen gelukkig te maken, ‘yeah vandaag balletles’ en ze komen met een lach.” Op school wordt aan de vorming gewerkt. “Het is meer dan dans, het gaat om de waarden en principes in het leven. Vanuit deze basis kan men elke dansstijl aan en als persoon weer dienstbaar zijn in de Surinaamse gemeenschap.”

Een Suriname zonder Balletschool Marlène? Lie A Ling is stil, fronst de wenkbrauwen en zegt: “Niemand is onmisbaar, alles gaat door. Ik weet dat de school en MBC altijd zullen blijven bestaan.” Over de vorm en structuur wordt al nagedacht. Haar dromen gaan over het opzetten van een danstheater. Eentje waar je de decors kunt opbouwen en een orkest kunt accommoderen. Ook over een Surinaams dansopleidingscentrum. “Er zijn al muziekscholen, en dans en muziek gaan samen.” Verder het stokpaardje waar ze al jaren voor pleit: folklore onderwijs als vast curriculumonderdeel op school. “Je kunt dan een Surinaams Folklore, een Nationaal Ballet maken. Kinderen moeten leren dat de Surinaamse cultuur niet te (ver)delen, maar één is, die ons bindt en vormt.”