Van First Lady tot aan tranga NPS’ers

Rondventer Anthony Cabenda, de Waaierkoning van Paramaribo, heeft het deze weken extra druk. Hij reist van oost naar west en is soms zelf iets zuidelijker te zien. Voor de 2015-verkiezingen heeft hij weer ingespeeld op propagandamateriaal voor partijloyalisten. Zijn assortiment is even kleurrijk en gevarieerd als zijn klantenkring, “van de First Lady tot aan de tranga NPS’ers”, vertelt hij aan Starnieuws.

Enkele maanden voor de verkiezingsdag, gaat Cabenda na wat de politieke partijen zelf aan propagandamateriaal binnenhalen. Hij kijkt naar de tekortkomingen. Vervolgens zoekt hij via het internet naar nieuwe ‘props’ en snufjes. “Bij de bestelling let ik vooral erop dat ik voorraden aanschaf in verschillende partijkleuren.”

De rondventer loopt in 1998 voor de eerste keer door de straten van Paramaribo met zijn koopwaar. In de verkiezingen van 2005 doet hij meer ervaring op onder partijaanhangers, bouwt zijn klantenkring verder op en voorziet hen sindsdien van koopjes in hun eigen partijkleuren. In dat jaar verkoopt Cabenda pennen en fluiten. “Ik kocht lokaal alle pennen op en voorzag ze handmatig van een partij logo/naam. Ik kocht daarvoor ook alle spuitbommen op.”
In 2009 googlet de rondventer naar producten voor de 2010-verkiezingen. Hij kiest onder andere vuvuzela’s, gashoorns en paraplu’s in partijkleuren en bestelt rechtstreeks bij fabrikanten. Er volgt een meevallertje: de ladingen van de partijen zelf, komen het land laat binnen. “De mensen zaten leeg en ik kon zo op de eerste wijkvergaderingen mijn spullen verkopen.”

Kent zijn klanten
Na 17 jaar rondventen, kent hij zijn klanten - sommigen bij naam - hoe hij hen kan bereiken, zij hem, en waarin zij interesse hebben. “Deze zijn voor mij de derde verkiezingen en ik zie dat de partijen die meer geld hebben, zelf met een variatie aan propagandamateriaal komen.” Toch zijn er missers, vindt hij.
Voor dit verkiezingsjaar zitten in zijn rugtas trompetten, gashoorns, fluiten, paraplu’s en waaiers in partijkleuren. “Ik heb helaas geen enkele fabrikant kunnen vinden die oranje waaiers kon leveren”. Hij licht zijn assortiment toe. “Op een vergadering heb je veel man op de been op één oppervlakte, het is warm en mensen zoeken wind. Behalve de hitte, duren de vergaderingen soms enkele uren en de enthousiastelingen willen blijven toejuichen. En paraplu’s, ja het regent en de zon schijnt soms erg fel.”

Volgens Cabenda draagt propagandamateriaal bij aan de populariteit van een partij. “Het is een communicatiemiddel en personen identificeren zich graag met een bepaalde partij. Zij krijgen gratis propagandamateriaal maar zijn ook bereid zelf te kopen.” Een paraplu kost SRD 40, voor trompetten vraagt de venter SRD 20. Gashoorns zijn iets duurder en gaan voor SRD 80, voor een kleurrijke modieuze waaier moet een koper SRD 10 en voor een fluit SRD 5 neertellen.
De Waaierkoning volgt de mediaberichten en loopt partijcentra af op zoek naar vergaderschema’s. Hij kiest voor grote partijen die massa op de been krijgen, kijkt naar de niet-politieke (normale) evenementen en maakt dan een werkschema waar en wanneer te venten. “Niets is mij teveel, het gaat om de klant tegemoet te komen. Ik heb door de jaren heen vaste klanten binnen de verschillende partijen.”

Om te verkopen is hij ruim van te voren aanwezig. Partijaanhangers die binnendruppelen moeten hem zien staan. “Bij overheidsactiviteiten of die van de NDP, loopt First Lady Ingrid Bouterse-Waldring mij tegemoet voor een waaier. Sommige organisatoren weten dat zij graag eentje bij zich heeft en kopen vooraf één bij mij. Bij de NPS hoor je soms vanuit de bussen de vrouwenstemmen, ‘i syi a snesi, pe a snesi de’.”
“Rondlopen met koopwaar, is een big business, maar vergt geduld, inzicht, durf en energie”, benadrukt de Waaierkoning. Hij blijft erbij: Surinamers onderschatten de kracht van rondventen of schamen zich ervoor.

Ranu Abhelakh en Edward Troon