Sharmila Mansaram bedondert de kijkers

In een televisieprogramma van zondag 22 februari genaamd AB BAS vond mevrouw Mansaram het nodig om na vier weken een reactie te geven op een kwestie, waarbij zij de directeur van het kabinet van de President Eugene van der San, in een ingezonden bericht van 1 februari 2015 heeft aangevallen.
De kwestie had te maken met het vonnis uitgesproken in een case waarbij haar ontslag uit overheidsdienst was verleend. In deze technische aangelegenheid waarbij de jurist door gebrek aan kennis een volkomen onterechte aanval op ondergetekende opent, heb ik een reactie verstrekt met een uiteenzetting over het voorval.

Daarbij heb ik twee belangrijke opmerkingen gemaakt onder andere “terwijl Mansaram verder tekeer gaat als een viswijf achter de toonbank, begrijpt zij wel waarover het gaat, immers ze zegt zelf' 'want ik heb steeds mijn diensten aangeboden sinds het vonnis is betekend aan justitie'. Het betreffende vonnis heeft haar advocaat laten betekenen op 9 juni 2014.
Daarover heb ik geschreven dat zij inderdaad vanaf dat moment rechtmatig aanspraak maakt op salaris. Maar het verhaal van die mevrouw op televisie, dat ik in het stof moest bijten is zo lafhartig en voor mij doorzichtig, omdat zij naar haar zeggen wel op de payroll van Justitie is geplaatst . Terwijl zij dit zegt, brengt zij Justitie door haar ondeskundigheid in problemen.

Wat u als kijkers niet weet, en daarom werd u via de televisie bedonderd door Mansaram, is dat op vrijdag 20 februari j.l. de gewezen minister van Arbeid Technologische ontwikkeling en Milieu mevrouw Drs. Joyce Williams een onderhoud met mij heeft gevraagd en ik heb dat uiteraard toegestaan. Het onderwerp ging over haar afstudeerthesis Master opleiding rechten met name het Ambtenarenrecht. Zonder blikken of blozen begon zij over het geval Mansaram, wat haar goed recht is en wat ik ook op prijs heb gesteld.
Ik had toen al gauw door dat mijn schrijven van 2 januari 2015 aan de minister van Justitie en Politie niet goed begrepen was. In haar uitzending van zondagochtend heeft Mansaram demonstratief die brief behandeld, terwijl ik mevrouw Williams tijdens haar vele vraagstellingen uitdrukkelijk er bij vertelde, dat hetgeen ik hier zeg zij aan Mansaram zal gaan vertellen en blijkbaar is dat ook gebeurd.

Voor mij is dat niet verwerpelijk omdat het onderwerp over de Personeelswet ging, maar door mijn nadere toelichting is de materie duidelijk geworden. In plaats van dat die lafbek Mansaram, na deze eye-opener, haar verontschuldiging voor haar gedrag aanbiedt, gaat zij op de televisie met mijn naam tekeer; dat ik in het stof moest bijten en allerlei politieke onzin waar ik geen boodschap aan heb. Ik ben geen politieke fyo fyo.
Wat ik aan mevrouw Williams heb verteld over de juridische kant van die case van Mansaram is min of meer aan Mansaram doorgespeeld, waardoor zij nu heeft begrepen, dat in die brief niet wordt bedoeld, dat zij alsnog moet worden ontslagen hoewel dat mogelijk is.

Wij hebben alleen geconstateerd, hetgeen de rechter heeft beoordeeld in het vonnis, dat de ontslaggrond van artikel 69 lid 2 onder e van de Personeelswet voldoende duidelijkheid biedt in de reden voor het ontslag en de gedragingen die tot het ontslag geleid hebben zijn naar het oordeel van het Hof deugdelijk gemotiveerd.

Zij moet zich afvragen waarom de rechter dit zo heeft gedaan. Als er beroep mogelijk was had ik de regering geadviseerd om in hoger beroep te gaan.
Laat mij de jurist Mansaram uit haar droom helpen. Wanneer op Justitie niet was gerommeld om haar in de gelegenheid te stellen zich te verweren, dan hadden wij een andere situatie bij de rechter.
Op grond van artikel 79 lid 4 van de Personeelswet luidende: Het Hof treedt niet in een beoordeling van hetgeen door het belang van de dienst wordt gevorderd, voor zover daaromtrent redelijkerwijs verschil van inzicht met het bevoegd gezag mogelijk is.

Artikel 69 Gronden voor ontslag;
Artikel 69 lid 2 luidt; Aan een ambtenaar kan, behalve wegens plichtsverzuim, voorts ontslag worden verleend: onder a,b,c,d, en e wegens aan hem/haar te wijten onmogelijkheid van samenwerking. Over deze beoordeling wordt in artikel 79 lid 4 gewag gemaakt.
Ook lezen is een probleem. In het betreffende schrijven wordt als slot opgemerkt: Gelet op het bovenstaande, zien wij een aangepaste concept resolutie, overeenkomstig artikel 28 lid 3 van de Personeelswet tegemoet.
Dit betekent dat een andere resolutie moet worden opgemaakt, waarin over de periode 1 februari 2011 tot en met 4 april 2014 de zogenoemde bepaling “No work no Pay” principe moet worden opgenomen, weshalve betrokkene na betekening van het vonnis bij justitie en haar aanmelding als ambtenaar op de payroll kan worden geplaatst, nadat het bevoegd gezag de betreffende resolutie heeft bekrachtigd. Vooralsnog is zij met ontslag en kan niet op de payroll, zoals zij zelf bekend heeft gemaakt, worden geplaatst door een weldoener op Justitie. Rommel.
Kennelijk heeft Justitie weer gerommeld, want de betreffende resolutie is mij niet bekend en sorry het behoort tot mijn taak. Ook heb ik gezegd dat als zij een slimme advocaat had hij voor een schadeloosstelling bij de rechter had moeten pleiten en prompt schermde Madam hiermee op de televisie.

Eugene van der San