Cambiohouders laten van zich horen

De Surinaamse Vereniging van Cambiohouders is de kritiek over haar rol bij de huidige wisselkoersontwikkelingen beu. Zij is gisteravond in spoedvergadering bijeengekomen om de golf van kritiek te bespreken en de samenleving van de 'juiste informatie' te voorzien.

“Om bij tij en ontij de cambio’s aan te wijzen als de veroorzakers van de valuta-onrust, getuigt van kortzichtigheid en gebrek aan economisch inzicht over de marktwerking,” zegt de vereniging in een verklaring. Zij wijst erop dat de cambio’s geen valuta-drukpersen beschikken en dat zij bij een sterk verminderde aanbod onmogelijk valuta ongelimiteerd kunnen aanbieden voor de verkoop.

Remy Bhailal, voorzitter van de cambiohouders, legt uit dat elke cambio het moet hebben van het opkopen en gelijk doorverkopen van valuta om winst te maken. “Valuta vasthouden of hamsteren zou voor de bedrijfsvoering van elke cambio funest zijn.” Cambio’s zijn formeel erkend en staan onder toezicht van de monetaire autoriteit. “Dit kan niet worden gezegd van de ontelbare ‘schaduw cambio’s die als supermarkt, winkel of handelszaak, autohandel of verhuur, casino of reisbureau opereren.”

De voorzitter van de cambiohouders zegt dat deze 'schaduw cambio’s' niet vallen onder enig gezag of toezicht en grif valuta accepteren en verhandelen. Deze ‘schaduw cambio’s’ kunnen naar willekeur hun opkoopprijzen vaststellen en stimuleren de burgers hierdoor om hun valuta bij hen om te wisselen in plaats van bij de officiële cambio’s die zich moeten houden aan de richtkoersen van de Centrale Bank van Suriname.

Tering naar nering
De overheid zal ernstig moeten bezuinigen, zegt de vereniging en zal de burgerij onnodige en luxe consumptieve uitgaven moeten uitstellen tot betere tijden. Wet- en regelgeving moeten worden gehandhaafd en diverse illegale, gedoogde activiteiten moeten worden opgespoord en vervolgd. De vereniging pleit ook voor strakke douanecontrole bij de invoer (facturering), verkrapping van de maatschappelijke geldhoeveelheid (gerichte afroming) en ontmoedigen van de kredietverschaffing in de consumptieve sfeer.

Bhailal benadrukt dat wij als land en volk de tering naar de nering moeten zetten en gezamenlijk door deze moeilijke periode moeten proberen te komen. De grootste gezamenlijke inspanning en bijdrage die op korte termijn moet worden geleverd is volgens hem om de ongekende dagelijkse jacht naar valuta op te schorten of deze terug te brengen tot de meest noodzakelijke proporties. Hij stelt dat dankzij de gerichte en gedoseerde interventies vanuit de Centrale Bank een koersexplosie het land bespaard is gebleven.

“Het valt niet te ontkennen dat ook zwarthandelaars en speculanten de situatie op de valutamarkt verder opzwepen en de wisselkoersen aanjagen. Helaas ontbreekt een duidelijk vervolgingsbeleid vanuit de overheid om deze haarden van valuta-onrust -welke genoegzaam bekend zijn- te ontmantelen.”