Onze nationale vrije dagen

Hopelijk zullen wij van nu af aan niet meer op 25 november praten van Staatkundige Onafhankelijkheid, maar gewoon van Onafhankelijkheid.

De enige vrije dag die heel Suriname uitbundig viert, is de Nieuwjaarsdag op 1 januari en die dag duurt twee dagen, vanaf 31 december! Verder geen enkele andere dag. De andere vrije dagen zijn eenieder gegund, maar de Hindoes en de Moslims weten zich geen raad op de beide kerstdagen, de Aziaten niet op 1 juli en 25 februari (revodag) ligt nog bij veel Surinamers zwaar op de maag en tenslotte, landbouwers en veetelers kennen geen enkele Arbeidersdag, wel om te werken maar niet om te wandelen.

Een transparant en degelijk maatschappelijk onderzoek naar het nut van al onze vrije dagen moet wetenschappelijk worden onderzocht en niet ambtelijk. Dat onderzoek moet naar De Nationale Assemblee voor een openbare discussie en later goedkeuring en niet naar een minister en zijn stafleden alleen. Dus een soort WRR, Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid. Daar zijn er genoeg kandidaten voor zoals Sam Polanen, August Boldewijn, Jack Menke, Maarten Schalkwijk, Loes Monsels, Carlo Badal en ga zo maar door. Alleen het parlement kan dan de garantie geven dat er niet 'etnisch' of 'religieus' is gestemd bij de aanname van een voorstel voor een nationale vrije dag. Want de stemming gebeurt in het openbaar.

Anders zal het gekissebis hierover nog jaren duren en dan vieren wij veertig jaar later, dus in 2055, nog steeds onze Staatkundige onafhankelijkheid.


Stichting Cultuureducatie