The Universal language called: Music

Muziek verbindt alle talen, gevoelens en culturen met elkaar. Dat de artiesten van het 5e North Sea Jazz festival dit heel erg onderstrepen, is weer eens bewezen gisteravond. Vanaf binnenkomst bij het World Trade Center te Curaçao, zweept de muziek je op. Iedereen wordt automatisch meegezogen in de ambiance van vrijheid, liefde en blijdschap. De verkoelende harde bries vanuit de zee maakt de avond onder de sterrenhemel compleet.

Het complex is opgedeeld in 3 area’s waar de verschillende artiesten optreden.
Het wordt dus keuzes maken en dat zorgt in de meeste gevallen ervoor dat groepen opgesplitst worden.
De één wil naar Nile Rodgers & Chic terwijl de andere naar Joss Stone wil.
Maar goed die keuzevrijheid biedt de organisatie en dus wordt een centrale ontmoetingsplek afgesproken voor na de show.

Sean Kuti & Egypt 80
De avond begint voor mij bij het Sir Duke podium waar Sean Kuti & Egypt 80 optreden. Tot mijn verbazing hoor ik kaskawi tonen in de opzwepende muziek. Weer eens een bewijs dat wij Surinamers heel wat Afrikaanse invloeden overgehouden hebben, net als deze band die uit Nigeria afkomstig is.

Lead singer Seun Kuti, zoon van de legendarische afrobeat pionier Fela Kuti, laat zien dat hij op een waardige manier zijn vaders legacy voortzet. Top performance ondanks er voor een klein publiek opgetreden wordt. Naarmate het later wordt swelt de mensenmassa aan.

Smokey Robinson
Bij het optreden van Smokey Robinson komen we oud-directeur van NV Luchthavenbeheer tegen: Imanuel Alexander. Op deze avond zijn z'n echtgenote en haar vriendinnen de baas, vertelt hij. Vrijwillig verplicht volgt hij de keuze van de dames die traditiegetrouw elk jaar komen. En spijt heeft hij niet.

Smokey Robinson stelt de stampvolle zaal van het Celia theater niet teleur. Hij laat in zijn felrode smoking alle oude Motown vibes de revue passeren en neemt zo het overwegend grijs publiek terug naar hun tienerjaren.
Wij onderbreken onze aanwezigheid bij Smokey om te gaan naar Joss Stone.

Joss Stone
Zij is wat jonger en heeft een verbazingwekkende ‘strong voice’ die je toch wel wat rillingen bezorgt. Deze jongedame uit de UK krijgt 100 procent respect van mij en de meeste bezoekers om mij heen. Zeker als je bedenkt dat ze ‘pas’ tien jaar op de markt zit en toch klinkt als een ‘oude rot’ in het vak.
Dit beaamt niemand minder dan Telesur-directeur Dirk Currie die ook op stap is.
‘Ik ben vanmiddag gaan diepzeeduiken en vindt het leuk om het muziekfestijn bij te wonen om de avond af te sluiten’, zegt hij. Op de vraag of hij niet bang wordt om zo diep in de blauwe zee te duiken antwoordt hij ontkennend.’ Ik hou van een uitdaging en de adrenaline verhogende activiteit als duiken waarbij je de onderzeese flora en fauna kan bewonderen, ga ik niet uit de weg’.

Dianne Reeves
De weg wordt vervolgd naar Dianne Reeves. Zij brengt de zaal compleet tot rust met haar zwoele warme Jazz-stem. ‘Waw awesome’ is het enige wat ik kan uitbrengen.
Zij is voor mij de Amerikaanse versie van onze eigen Denise Jannah.

De inspirerende boodschappen van doorzetten, geloof, hoop en volharden ondanks turbulentie in het leven bezorgen haar een staande ovatie.
Erg tevreden gaan wij de zaal uit om te constateren dat de avond nog niet afgelopen is.

Maná
Nee, we moeten nog naar het hoofdpodium waar de Mexicaanse Rock-band Maná in de vroege zaterdagochtend zijn opwachting maakt. We hadden al wat positieve recensies van ze gehoord en gelezen. Maar zelf meemaken is altijd beter. En ja hoor: Latijns-Amerika is aanwezig. Het stampvolle plein is overwegend afkomstig uit Dominica, Puerto Rico en de meeste aanhang komt ongetwijfeld uit Venezuela. Ze laten luidkeels weten dat Venezuela ‘in the house is’.
Maná zingt alleen in het Spaans en gebruikt alleen Engelse woorden zoals ‘thank you’ en ‘clap your hands’. Ondanks dat , weten de artiesten iedereen te ‘rocken’ zoals het een Rock-band van wereldformaat betaamt.

Onze overbekende protocoldiva Debbie Arlaud waande zich een echte witte vlinder met grote vleugels gezien haar dansmoves en kleding bij de welbekende rustgevende ‘Mariposa’ van haar favoriete groep uit Mexico. Go Debbie: spread your wings & Fly.
Na geklap, geroep en geswing voor nog een toegift, komt Maná terug om het verwend publiek te bekoren. Dichtbij 2.00 AM is de eerste succesvolle avond afgesloten. Straks zijn we weer terug voor Juan Luis Guerra, Bruno Mars en Chaka Kan.

Stephany Kasketi