Vaders Huize Ashiana verwend door Pro Barbers

Een bewoner van Huize Ashiana inspecteert het werk van de jonge barber. “Ik heb geen spiegel bij me maar als ik zo voel, is mijn haar goed geknipt en me snor goed geschoren.“ De jonge barber wordt bedankt en Marciano Helstone maakt nog een ‘joke’ voordat hij verplaatst wordt van het prieel. De jongeman die zijn rolstoel stoot heeft het privilege om nog een mop te horen voordat ‘vader’ bij zijn kamer is aangekomen. Vandaag hebben vaders in huize Asiana wederom een knip- en scheerbeurt gekregen van de Pro Barbers. “Dit is wat wij voor de vaders doen vandaag. Zij verdienen het”, deelt Arman Komproe, de coördinator van het project mee.

Louis Duyser is verrast door de komst van de kappers. “Ze hebben me pas vanmorgen gezegd wat er zou gebeuren maar ik ben dik tevreden. Ludwig Moog heeft genoten van het samenzijn. “Het is goed hoor om om zo met die jonge mensen bezig te zijn. Mijn zoon in Nederland kon er niet bij zijn dit jaar maar hij heeft tenminste gebeld. Straks ga ik eten met me dochter. Die jongens hebben me mooi gemaakt”, lacht Moog.

Jaarlijkse actie
Pro Barbers is vorig jaar begonnen met deze Vaderdagactie en heeft besloten deze jaarlijks te houden. “Er zijn mannen die kinderen hebben en mannen die ‘papa’ genoemd worden”, merkt Komproe op. “Er wordt niet genoeg aandacht besteed aan de mannen die het wel goed doen, die hun verantwoordelijkheid wel nemen en gewoon echt een vader zijn voor hun kinderen.” De kappers halen zelfs enkele van de oude vaders op, stoten hun rolstoelen of brengen ze aan de hand naar het prieel dat is omgebouwd tot barbershop.

“Vader zijn is mooi. Het wordt moeilijker wanneer de kinderen groter worden maar je moet volhouden”, geeft Duyser mee. “Soms twijfel je maar je moet beseffen hoe belangrijk je bent in de kinderen hun leven. Je bent niet zomaar vader.” Ludwig Town vult aan dat je niet van je eigen kinderen vader hoeft te zijn om ‘papa’ genoemd te worden. “Je bent vanaf dat moment ook een vader. A switi fu de wan papa.” Het is gezellig in de ‘barbershop’. Er wordt luidruchtig van gedachten gewisseld over het leven, dranksoorten, kinderen en vooral het WK-gebeuren. “Dalik na Arge. Y’o luku tu toch? Wiki mi yere te ai bigin. Kande m’o sribi”, wordt er tussen enkele huisgenoten afgesproken. De oudere mannen zijn nuchter over de afloop van het WK. “Ik ‘kraak’ voor Brazilië en Argentinië. Maar het maakt eigenlijk niet uit. Hoofdzaak is dat de beker terugkomt en blijft in Zuid-Amerika.”

René Gompers