Simons pleit voor dag van Surinaamse cultuur en eenheid

Assembleevoorzitter Jennifer Geerlings-Simons heeft bij de herdenking van de dag der inheemsen en de herdenking van de Javaanse immigratie gepleit voor een nationale feestdag van één Surinaamse cultuur. Simons heeft in Sana Budaya waar de Javaanse immigratie werd gevierd en op het voorplein van het Fort Zeelandia een boodschap van één Suriname verkondigd. Volgens haar is het nu tijd dat naast alle culturen gewerkt wordt aan een Surinaamse identiteit met één cultuur. In die cultuur moet de eenheid onder de verschillende etnische groepen de boventoon voeren.

“Ik wil me volgend jaar niet meer van de culturele bijeenkomst naar het andere herdenkingsfeest haasten. Ik zou willen gaan naar die ene herdenking waar wij Surinamers van overal op af komen en waar ook oorspronkelijke bewoners samenkomen”, sprak Simons. Simons stelde op beide locaties dat Suriname in een belangrijke tijd van transformatie verkeert. De jongeren van alle culturen hebben een fakkel te dragen en over te brengen; een fakkel van één Surinaamse cultuur. Een Surinaamse cultuur van diversiteit die nergens anders in de wereld is te vinden dan in Suriname.

Simons stond ook stil bij het woord inheemsen. Zij legde uit dat het woord is uitgevonden nadat de West-Europeanen in hun drang naar het veroveren van de wereld het land van de indianen hebben afgepakt. “Suriname is ook zo begonnen. De natie die we vandaag kennen, met mensen uit Afrika, inheemsen, Java, China en andere landen is gebaseerd op een wortel van hebzucht en disrespect en de drang om mensen, aarde en natuur te beheersen. Dit alles heeft geleid tot armoede en achterstelling”, zei Simons. Volgens haar hebben alle groepen uiteindelijk angsten overwonnen en strijd geleverd. Uit die geschiedenis moet de generatie van nu leren, vindt Simons.

Volgens de assembleevoorzitter ligt er een boodschap en een les besloten in de Surinaamse geschiedenis. Dat we elkaar verdragen en elkaar niet onder de voeten hebben gelopen, moet leiden tot een transformatie van het negatieve verleden naar het positieve van samen zijn en samen werken. “De opdracht is om uit al de windstreken vanwaar we zijn gekomen, niet alleen samen te leven en te integreren. Suriname is de ontmoeting van zoveel culturen. We zijn geen inheemsen, Javanen, Hindostanen, creolen, indianen etcetera. Suriname is de ontmoeting van culturen waaruit een nieuwe cultuur moet ontstaan.”

Simons zegt dat Surinamers inderdaad hun broeders hoeders zijn. “Wij hebben het tot hier gebracht. Suriname is een roos, ontstaan uit een historie van doornen en makka’s. Wat men vroeger heeft gemaakt of geplant, wij zijn die groene bladeren van de Surinaamse knop die we samen moeten ontwikkelen en tot bloei moeten brengen. Het is onze belangrijkste opdracht. Laten we de wereld iets nieuws laten zien. We gaan pas bloeien als we elkaar ondersteunen en iedereen het samen goed heeft”, aldus Simons.

(tekst: Wilfred Leeuwin; foto: Edward Troon)

            video