Onderwijskundigen leren aanpak praktijk-uitdagingen

Onderwijzers hebben te maken met een toenemende druk om te presteren. Om aspirant onderwijzers handvatten aan te reiken de vele uitdagingen in de onderwijspraktijk aan te kunnen, is een workshop gehouden in het Lala Rookh-gebouw.

Er is gesproken over toepassingen van nieuwe onderwijstechnieken en de stimulering van hersenfuncties voor het succesvol bereiken van leerdoelen en het verbeteren van leerprestaties. Studenten van het Instituut voor de Opleiding van Leraren hebben de workshop ‘Het nieuwe leren en zelfreflectie in het onderwijs’ vrijdag gevolgd.

“Al vele jaren volgt er onderwijsreorganisatie op onderwijsreorganisatie. Met het nieuwe leren als onderwijsconcept hopen onderwijsdeskundigen een antwoord te geven op de vele uitdagingen in de onderwijspraktijk, zoals demotivatie bij leerlingen,” zei inleider Hortence Forster-Promes. Ze merkte op dat het nieuwe leren al enige jaren terug is geïnitieerd in het voortgezet en beroepsonderwijs. Het doel is om leerlingen zelfstandiger te laten werken en studeren, zodat hun aansluiting met het vervolgonderwijs wordt verbeterd.

Leerlingen wordt geleerd hoe ze hun eigen leerproces kunnen plannen en sturen. Het verwerven van kennis is volgens dit concept niet het allerbelangrijkste, maar wel hoe de leerling de informatie gebruikt die hij tijdens de les krijgt. Het uitgangspunt is dat de leerling pas leert als hij weet om te gaan met de leerstof; als hij weet hoe de informatie bruikbaar toe te passen. De docent is in dit leerproces niet alleen de instructeur die leerstof overdraagt, maar meer nog een coach die de leerling helpt vaardigheden te ontwikkelen om de verbinding te maken tussen de leerstof en de praktijksituatie. Forster heeft erop gewezen dat het nieuwe leren gebaseerd is op de opvatting dat leren een interactief proces is dat de leerling zelf kan sturen en daarbij continu nadenkt over zijn leervorderingen.

Hoofdspreker en lerarentrainer Pim Barendse van de Haagse Hogeschool heeft de toepassing van zelfreflectie bij zowel leraar als leerling, in het nieuwe leren beklemtoond. Via zelfreflectie wordt nagegaan of de lerende werkelijk iets heeft geleerd. Er is een verschuiving van onderwijs geven naar leren en naar de verwerving van kennis, inzichten en vaardigheden bij leerlingen. Deze aanpak hangt direct samen met het stimuleren van motivatie en emotie bij het leren. De leraar is slechts daartoe instaat als hij een goed beeld heeft van de werking en functie van de hersenen. Vooral vaardigheden als zelfstandig werken en plannen die in het nieuwe leren worden gestimuleerd, worden volgens Barendse aangestuurd door delen van de hersenen, die pas na het 25ste levensjaar voldoende zijn ontwikkeld.