KLEINE politieke partijen, Hoezo?

Als het verschil tussen klein en groot in termen van het aantal zetels wordt gemeten, en ervan wordt uitgegaan dat politieke partijen die zes zetels of minder hebben klein zijn, dan blijven er maar twee grote politieke partijen over. Vervolgens blijkt dat mede dankzij de kleine politieke partijen Desi Bouterse vandaag president van de republiek Suriname is geworden, en dat dankzij de kleine politieke partijen de coalitie een vuist kan maken. Uit de huidige politieke status quo kan dus afgeleid worden dat de kleine politieke partijen doorslaggevend zijn geweest voor het verwerven van politiek-bestuurlijke macht. Bovendien blijkt dat de Megacombinatie voor een belangrijk deel een optelsom is van kleine politieke partijen.

Ook de onschatbare waarde aan de daadwerkelijke beleving van de democratie, namelijk de invoering van het wettelijk verplichte Huishoudelijk Reglement om te mogen deelnemen aan de verkiezingen, is geleverd door een kleine afsplitsing van de VHP, de zogenaamde ‘Vernieuwingsbeweging.’ Dit HR regelt de besluitvormingsprocessen binnen de politieke partijen, dus de interne partij democratie. Deze historische mijlpaal bewijst eveneens hoe invloedrijk kleine politieke partijen voor de geschiedenis van Suriname zijn geweest. Historisch, omdat vanuit deze invalshoek verschillende veranderingen in de politieke geschiedenis van Suriname vanaf 1975 begrijpelijk en aannemelijk verklaard kunnen worden. In onze grondwet wordt namelijk slechts in één artikel verwezen naar het begrip behoorlijk bestuur, en dat artikel betreft het functioneren van politieke partijen. Kennelijk, omdat terecht verwacht mag worden dat het overheidsbestuur een weerspiegeling van de interne democratie van de politiek partijen zal vertonen. Het verloop van de politieke geschiedenis zou aldus als volgt getypeerd kunnen worden: Geen HR, geen interne partij democratie, etnische politiekvoering, gebrekkige democratische beleving, ontevredenheid, machtsstrijd, coups, strijd voor moreel herstel, geen ideologie, moreel verval, afsplitsingen van de traditionele grote politieke partijen, ontstaan van nieuwe, grote en kleine politieke partijen, en verder slinken van de traditionele grote politieke partijen. Uiteraard is dit proces niet lineair en volledig, maar de kenmerken zijn evenwel herkenbaar.

De kreten en verwijten van de grote politieke partijen zoals, ‘no lasi yu sten’, vloeien dus voort uit angst voor (verder) verlies van politieke invloed, en uit een perceptie die medemensen als willoze kuddedieren beschouwt. Zijn politici die hun medemensen op deze wijze minachten het waard ons land te besturen? Optimale keuzevrijheid ─ dus welke geen beperking vormt voor die van een ander en zonder vrees voor repercussies beleefd kan worden ─ is inherent aan het mens-zijn, dus een geboorterecht. Optimale keuzevrijheid bevordert een gezonde psychische ontwikkeling tot evenwichtige mensen. Anderzijds leidt beknotting van keuzevrijheid tot afwijkende soorten van emotionele onderdrukking, die verschillende geweldvormen en psychosomatische klachten kunnen veroorzaken met zelfs de dood als gevolg, moord en zelfmoord inbegrepen. Optimale keuzevrijheid mag daarom aan niets anders gemeten worden dan aan het optimaal beleven hiervan zelf, daarin huist de geheimenis van het geluk. Wie bepaalt voor jou hoe je denkt, en wat je voelt en doet? Hopelijk jij zelf en niemand anders. Wel, gun een ander dezelfde vrijheid en levensvreugde! Gehandicapten, wezen, armen, AOV'ers, en andere behoeftigen komen helaas hier niet aan toe. Heb jij de keuzevrijheid binnen je politieke partij?

Dr. Roy Bhikharie