Etniciteit in de politiek

Nita's blog

Republiek Suriname, hier is mijn bijdrage! Dat was een prachtige slagzin, die de regering-Arron had geïntroduceerd voor de onafhankelijkheid van Suriname. Als tiener voelde ik mij heel betrokken bij de onafhankelijkheid. Ik vond het geweldig dat we op onze eigen benen zouden staan en de gelegenheid hadden het land op te bouwen.

Zoals het vaak gebeurt, wanneer het moeilijk dreigt te worden in een land, kiezen velen voor de weg van de minste weerstand. De vliegtuigen naar Nederland waren overvol. Als mensen toen hadden kunnen lopen naar Nederland, hadden ze dit ook gedaan. Er was een grote verdeeldheid tussen de bevolkingsgroepen en dit werd gevoed door de politieke leiders, die nu nog een dominante rol vervullen in de politieke arena.

Telkens als er verkiezingen naderen, komt de ware aard van bepaalde politici naar boven. De een doet het bedekt en de andere toont totaal geen schroom. Terugkijkend op de historische oorsprong, nodigt de VHP mensen met een Hindostaanse achternaam uit voor de 61ste verjaardag van de partij. In het parlement zei assembleelid André Misikaba dat A-Combinatie etnische politiek voert. Hier is heftig op gereageerd, terwijl het overduidelijk is dat veel partijen politiek bedrijven langs de etnische lijn.

Partijleider Paul Somohardjo wijst er vaak op dat Pertjajah Luhur geen etnische partij is. Als voorbeeld gelden minister Michael Jong Tjien Fa en de parlementariërs Sandra Lee en Sylvia Kajoeramari. Pertjajah Luhur voert een agressieve campagne om mensen aan zich te binden. Somohardjo heeft op verschillende bijeenkomsten gedemonstreerd dat hij precies weet hoe de bevolkingssamenstelling van het land is. En al zou iedereen die ‘op hem lijkt’ stemmen voor Pertjajah Luhur, dan nog zou de partij onvoldoende zetels halen om regeermacht te verwerven.

Om te kunnen groeien, moet je je strategie aanpassen en mensen aantrekken. En dat is precies wat de PL doet. Veel mensen zijn lid geworden van de PL, die qua uiterlijk ‘niet op Somohardjo lijken’. Zullen materiële of ideële motieven hieraan ten grondslag liggen? In elk geval is deze partij hard bezig om grotere macht te verwerven.

Op Lelydorp viel Somohardjo door de mand, toen hij al de mensen van Javaanse komaf telde en uitrekende op hoeveel zetels Pertjajah Luhur recht heeft. Aan de onderhandelingstafel van het Nieuw Front voor Ontwikkeling en Democratie zullen de cijfers als leidraad dienen om een betere positie te claimen. De verve waarmee (zie video) Somohardjo de etnische optelsommen maakte, toont aan dat hij zich geen nationale leider kan noemen.

Deze wijze van politiekvoering voert ons verder van ons doel af. Het voelde ook vreemd aan, want dit is geen weerspiegeling van onze samenleving. Politici die zijn blijven steken in de periode van vóór de onafhankelijkheid en de verdeel- en heers politiek van de koloniale machten voortzetten, zullen geen bijdrage kunnen leveren aan de opbouw van de republiek Suriname!