Stichting Cultuureducatie trekt aan de bel

Stichting Cultuureducatie betreurt het dat bijna elk jaar het Werelderfgoedfonds van de Unesco de gele kaart toont aan Suriname over het beheer en onderhoud van onze monumenten. “Daar is duidelijk iets mis mee, maar wij merken niets van enige activiteit van het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling,” schrijft stichtingsvoorzitter Benjamin Mitrasingh aan onderwijsminister Ashwin Adhin.

Een vertegenwoordiging van de stichting heeft op 23 september een gesprek gevoerd met de bewindsman over het Cultuurbeleid in Suriname. Aangezien sindsdien de stichting niets vernomen heeft van de minister, heeft zij hem in een brief geïnformeerd over de vorderingen die zij heeft geboekt.

“Het stoort ons ook enorm dat bepaalde aspecten van ons cultuurbeleid doodleuk worden overgelaten aan enkele buitenlanders en dat er ook geen controle merkbaar is op de activiteiten van enkele buitenlandse instellingen in Suriname,” pent Mitrasingh. Hij wijst erop dat het boek ‘Meertaligheid in het onderwijs in Suriname’ dat door de Nederlandse Taalunie is uitgegeven in 2012 vol zetfouten zit. “De distributie ervan zou een aanfluiting betekenen voor het Minov.”

Unesco
Voorts wijst de voorzitter van stichting Cultuureducatie erop dat met deze uitgave van 2012 en ook met de uitgave van “enkele zinloze cultuurnota’s er zoveel geld is verspild, dat een serieus financieel onderzoek vanuit het parlement wel op zijn plaats zou zijn.” Mitrasingh benadrukt dat zij blijven vasthouden aan het plan voor een gedecentraliseerd cultuurbeleid voor Suriname, waarbij elk district zijn eigen cultuurbeleid maakt en daarvoor ook zijn eigen middelen zoekt.

Mitrasingh is ervan overtuigd dat er binnen de Unesco genoeg deskundigen zijn die bereid zijn Suriname te helpen met zijn werelderfgoed en met de decentralisatie van zijn cultuurbeleid. “En ook met de realisatie van ons Nationaal Museum.” De brief naar de minister is vertaald in het Engels en is verstuurd naar de Unesco.