Moraal en ethiek in de politiek

In verkiezingstijd weten alle politici hoe belangrijk het volk is. Voor één dag in vijf jaar ligt de macht daadwerkelijk bij het volk. En alle politieke partijen willen die dag uitverkoren worden. Maar daarvoor moet in het verkiezingsproces veel gedaan worden. Om stemmen te winnen overschrijden sommige politici de grens van het toelaatbare. Moraal en ethiek worden hierbij over boord gegooid.

De verkiezingsstrijd draait op volle toeren. Ook al weten niet alle partijen nog hoe ze de verkiezingen zullen ingaan, maar het contact met de achterban moet worden onderhouden. Er zijn zoveel politieke partijen die van alles en nog wat beloven, waar de kiezers duizelig van worden. Politieke partijen spelen in op de meest elementaire behoeften van mensen om hen over de streep te trekken. Hier is natuurlijk niks mis mee, maar er mag geen misbruik gemaakt worden van de kiezer.

Wat tegen de borst stuit, is dat sommige politieke partijen mensen bewust misleiden. Een van de meest elementaire zaken die speelt bij het volk is het bezit van een stukje grond. Bij een eerlijke verdeling van de grond, zou iedere Surinamer kunnen beschikken over een perceel. Opeenvolgende regeringen hebben zich schuldig gemaakt aan vriendjespolitiek bij het gronduitgifte beleid. Vooral als de verkiezingen naderen, wordt gronduitgifte gezien als een middel om stemmen te winnen.

Het gronduitgifte beleid is in deze regeerperiode steeds punt van bespreking geweest. Coalitie én oppositie hebben felle kritiek geleverd op zaken die niet door de beugel kunnen. In de Nationale Assemblee leidde dit tot een knokpartij. President Ronald Venetiaan perkte de bewegingsvrijheid van minister Michael Jong Tjien Fa in. Maar nog steeds zijn er genoeg redenen die irritatie opwekken.

De coalitie kaartte het gronduitgifte beleid in de openbare vergadering maandag opnieuw aan. Tijdens een door Nieuw Front fractieleider Otmar Rodgers aangevraagde schorsing, zei vice-president tevens voorzitter van de VHP Ram Sardjoe, “dat dit hem de keel begint uit te hangen”. En VHP-ondervoorzitter Jules Ajodhia riep in het openbaar dat “hij zijn mond niet zal houden”. Ruth Wijdenbosch zei dat ze “diep teleurgesteld is”. En zelfs Rodgers roept de interventie van de president in over gronduitgifte in Coronie.

Het is een verwerpelijke zaak dat mensen naar vergaderingen van Pertjajah Luhur worden gelokt met vier duizend grondbeschikkingen, die klaar zouden liggen om uit te delen. Dit kan niet door de beugel. Grondbeschikkingen worden niet uitgereikt op partijpolitieke vergaderingen, ook al hebben meerdere partijen zich hieraan schuldig gemaakt. Het zijn politici die steeds roepen om codes in te stellen en anderen aanspreken over moraal en ethiek. De belangrijkste code die Suriname nodig heeft is één voor de politieke partijen. Naarmate de verkiezingen naderen, zullen er nog meer glijpartijen komen.