253 jaar Vrede van Auka (aangeboden)

Door de vele aanvallen op de plantages en de guerrillaoorlogen die de marrons voerden, waren de kolonisten genoodzaakt om in 1760 vrede te sluiten met de Aucaners.
De Vrede van Auka, was de eerste reeks van vredesakkoorden met de Marrons. Gouverneur Van Sommelsdijck sloot reeds vrede met de Marrons (de Kondinegers) en de indianen in 1686. Van die vrede is niets terug te vinden in de archieven. Wel was het duidelijk dat de betrokkenen hun vrijheid kregen en met rust werden gelaten. In 1762 sloot de Koloniale Overheid vrede met de Saramaccaners en in 1767 met de Matawi's.

Vandaag de dag zijn de Marrons vrij als iedere Surinamer. Ze kunnen gaan en staan waar ze willen. Ze zijn niemands slaaf en niemand is hun meester. In Suriname doet de Marrons mee in alle gelederen van het bestuur van het land. De Marrons maken een geweldige groei door. De basis hiervan is gelegd door de vrede (traktaten) met de Koloniale Overheersers van toen. Voor de afschaffing van de slavernij in 1863 waren de marrons vrij van slavernij. De marrons hebben zich vrijgevochten uit de slavernij maar de discriminatie, stiefmoederlijke behandelingen en paternalistische houding van Paramaribo hebben zij nog niet kunnen verslaan.

De Marronleiders van nu zijn niet te vergelijken met de leiders tijdens de Marronage. De huidige politieke Marronleiders dienen als aanhangsels bij andere politieke groepen of streven maar naar eigen gewin of plegen verraad aan hun achterban. Zij komen niet meer op voor het welzijn van de Marrons. Soms nemen ze de vorm aan van Redi Moesoe’s, Zwarte Jagers, het Vrijkorps, Handlangers,,.

253 jaar Vrede van Auka
-Na 253 jaar vrede hebben 'niet-marrons' meer titel op gronden in de woongebieden van de marronstammen dan de Marrons zelf.
-Na 253 jaar vrede hebben de Marrons nog steeds geen recht op de gronden in hun woongebieden.
-Na 253 jaar Vrede zijn de meeste nutsvoorzieningen die normaal zijn in het kustgebied niet te vinden in de woongebieden van de Marrons.
-253 jaar vrede van Auka, maar de Marrons ondervinden nog steeds een stiefmoederlijke behandeling van Paramaribo.
-Na 253 jaar vrede ziet het kustgebied de woongebieden van de Marrons als gebieden om grondstoffen en rijkdommen te halen.
10 oktober 2013- 253 jaar na de vrede van Auka- kan de regering de geschiedenis respecteren door de in stamverband wonende marrons rechten te geven op de gronden waar zij jarenlang wonen en een deel (vierde deel) van de opbrengsten van de economische activiteiten in betreffende gebieden te gebruiken voor de ontwikkeling van bovengenoemde gebieden.

Dag van de Marrons/Marrondag moeten wij blijven gedenken als herinnering aan en waardering voor de strijd van de Marrons tijdens de slavernij. Hoe het verder moet gaan met de marrons vereist een diepgaande bezinning. Marrondag moet een Herdenkings- en een Bezinningsdag zijn voor het Surinaamse volk en voor de marrons in het bijzonder.
“Membe taki a sama ben feti fu yu bin sa fii tide na dee ja”.
Een fijne en gezegende Dag van de Marrons/Marrondag.

International Maroon Network.

Michael Noordzee
San Francisco
California USA
001415 3595513