Extra aandacht voor ouderen op 'World Mental Health Day'

De Wereldgezondheidsorganisatie WHO meldt dat de wereldbevolking snel aan het vergrijzen is. In 2050 zal het aantal zestigplussers verdubbeld zijn, van 11 naar 22%. Tegen die tijd zullen er twee miljard mensen boven zestig jaar zijn. Nu is het aantal 605 miljoen. Vandaag wordt wereldwijd de 'World Mental Health Day' herdacht. Het thema voor dit jaar is: 'Mental Health and Older Adults'.

Het Psychiatrisch Centrum Suriname (PCS) zegt dat te vaak ervan uitgegaan wordt dat problemen op psychisch gebied een normaal deel van ouder worden zijn. Bij de meeste mensen verloopt het proces van ouder worden echter probleemloos. Bij een deel van de ouder wordende mensen is er sprake van het ontwikkelen van een dementie-syndroom of andere psychiatrische klachten als een depressie of verwardheid. Speciale aandacht voor de doelgroep is daarom geboden. Momenteel lijdt ongeveer 15% van de zestigplussers aan geestelijke gezondheidsproblematiek. Het gaat om speciale fysieke en geestelijke uitdagingen waar aan gewerkt moet worden in de zorg.

Vernieuwingsproces ingezet
In PCS zijn veel van de chronische patiënten oud geworden. Niet alleen op de geriatrische afdelingen zitten er zestigplussers, maar ook op de rustige chronische afdelingen. Het PCS is 'thuis' voor meer dan 150 chronische patiënten boven de zestig die last hebben van ernstige tot zeer ernstige geheugenstoornissen en gedragsstoornissen.

Volgens psychiater Eddy Joemmankhan, belast met de vernieuwing van de chronische psychiatrie in het PCS, heeft een aangescherpt rehabilitatie- en resocialisatiebeleid door de jaren heen geleid tot sterke reductie van het aantal opgenomen oudere patiënten. Bovendien hebben de assertieve poliklinische en de behandelingen buiten de instelling van nieuwe patiënten, geleid tot een daling van nieuwe opnamen met meer dan negentig. “Wij zijn met de kracht van de poliklinieken, psychiatrie en de Sociaal Psychiatrische Dienst in staat de meeste dementerende of verwarde bejaarden ambulant te houden. Dit is belangrijk, omdat wij deze patiënten zolang mogelijk in eigen omgeving willen houden".

Joemmankhan vindt dat er meer behandel-, begeleidings- en ontplooiingsmogelijkheden voor chronisch opgenomen patiënten gecreëerd moeten worden. Veel patiënten maar ook de hulpverleners hebben zich berust in de huidige woon-, leef- en behandelsituatie in de kliniek, waarbij patiënten weinig initiatieven ondernemen dan slapen, eten en een sigaret roken. Ze trekken zich terug op de banken of lopen in zichzelf pratend op de gang of op het terrein, kennen vaak de naam van hun medepatiënten waar zij vele jaren mee samen wonen niet. Hun contacten met de buitenwereld zijn al lang uitgedoofd. De opvang en behandeling van deze chronische patiënten kan en moet op een humanere, doelgerichte wijze worden georganiseerd volgens Joemmankhan. Er is een vernieuwingstraject ingezet in het PCS dat twee jaren zal duren.