Gerechtvaardigde lastenverzwaring of belastinghervormingen?

Voordat we lastenverzwaring of belastingmaatregelen om het begrotingstekort te verminderen, gaan beoordelen, dienen we eerst het volgende vast te stellen:

Integer zijn betekent onkreukbaar zijn. Integriteit is onomkoopbaarheid (totaal niet corrupte geest/niet alleen geld geschenken geven of aannemen, ook het stilzwijgend gedogen of aanmoedigen van uit een schuilhoekje is corruptie).
Hoeveel van onze Politici en ambtenaren zijn werkelijk integer? De algemene indruk die uitgaat van politici die rolmodellen behoren te zijn, is bedenkelijk. Over niet-integere ambtenaren van hoog tot laag, zullen we niet uitweiden. Makkelijker en sneller tellen wordt het indien we het aantal integere ambtenaren tellen. Welke politicus wijst de vinger naar een ander?

"Goede naam en eer": Tegenwoordig zien we vaker gebeuren dat zeer discutabele personen om hun “goede naam en eer”, naar de rechter stappen om “correctie en genoegdoening” te krijgen. Ze wisten niet dat ze als discutabel - tussen haakjes - genoteerd staan in de samenleving. Nooit hebben ze zelf voor de “spiegel” gestaan. Wat is dan hun goede naam? En waar is hun eer, hun integriteit ? Soms kan een radio of een tv-stationbaasje toelaten dat malafide met vuil gooiende bellers iemand dusdanig besmeuren. Maar als u zijn vader of neef of hem onder het vergrootglas zou plaatsen, dan zou hij het echt niet leuk vinden en dan wel gauw naar de rechter stappen.
Corruptie: “Wegens gegronde redenen ontslagen door de minister”; blijkbaar is dat niet voldoende. Gegronde redenen zijn gegronde redenen, meneer de directeur. Vraag de minister om totale openheid van de aan het licht gekomen duistere zaken, voordat u naar de rechter stapt. Of snelt u naar de rechter via uw advocaat, daarmee proberen te voorkomen dat er onderzoek en vervolging zal plaatsvinden? Of ook de aandacht van de weldoende politieke corrupte leermeester af te leiden?
Laten we hopen dat de rechter die gegronde redenen respecteert en het geboefte doorziet en afwijst!

Lastenverzwaring: deze regering wil nu gehaast de weg opgaan van lastenverzwaring, omdat haar financieel management totaal heeft gefaald, dat zij nu ook (zwaar?) moet bezuinigen. Geldontwaarding en lastenverzwaring samen leidt tot verarming van vooral het gegoede bonafide deel van het Volk. Uw geld raakt veel sneller op. Pijn doet dat als u op eerlijke wijze aan uw loon komt, of een pensioentje hebt. Maar doet het de machthebbers ook veel pijn dat men zoveel staatsgelden (geld van het Volk van Suriname) heeft opgemaakt, geen verantwoording wil afleggen, maar toch zo geliefd wil blijven bij een deel van het Volk? (Volkspresident , moeten we daar niet om lachen?)
Gaan we niet bezuinigen op groot aantal buitenlandse reizen van ministers, hoge ambtenaren enz? Wat heeft de dure ambassade van Parijs ons opgeleverd, en wat de IDCS van meneer W. Caldeira? Nada, Niets! Waarom kan een aantal niet echt actieve, brede schouder-ambassadeurs, die firstclass reizen, niet de helft van hun salaris inleveren, vooral de heren die ook nog salaris krijgen als Presidentiële adviseurs. Ook gewezen ministers en dna-leden die meer dan 10-15 jaar hebben gediend, moeten 50% van hun maandelijkse vergoedingen inleveren. Of zijn we een luizenkwekerij? Ook de First Lady Ingrid moet nu zwaar bezuinigen en niet op kosten van de Staat politieke propaganda voeren. De show wordt anders een ieder duidelijk. Want Ingrid, niet uw portemonnee betaalt! Gratis Partijpropaganda met gebruik van de Staatsmedia moet verboden worden. Van Staatsmedia wordt bovenal objectiviteit verwacht. Lastenverzwaring om financiële kraters te dichten?

Belastingmaatregelen of hervormingen? Als we daaraan beginnen (vreemd genoeg nu ineens) dat moeten alle niet-opgehaalde belastinggelden van meer dan een paar honderd miljoen SRD in de Goudsector uiterlijk 15 december 2013 zijn opgehaald. Waarom niet opgehaald? Laten we niet met allerlei drogredenen komen. Laat elke belastinghervorming wel een rechtvaardige grondslag hebben, dat wil zeggen dat iedereen die inkomsten geniet, werkelijk moet meebetalen. Tot zo ver vindt er dus opzettelijke discriminatie plaats, niet alleen ten voordele van de Goudzoekers in het Binnenland, maar ook door een aantal "Nieuwe Chinezen" die vele panden opkopen tegen zeer hoge bedragen in euro's. Waar haalt die Chinese vreemdeling in Suriname ineens zoveel geld vandaan, die Chinese staatsburger blijft maar via alhier opgerichte stichtingen alles gedaan krijgen, opkopen en omkopen? Waarom heeft onze volkspresident tot nu toe nagelaten om de enorme Chinese geldstromen via de belastingrecherchedienst te laten opsporen? Uw volkspresident staat kennelijk toe dat de gemiddelde Surinaamse burger al jaren wordt gediscrimineerd en benadeeld in zijn rechten ten opzichte van de zwaar bevoordeelde vreemdeling Chinees. De volkspresident en getrouwen mogen nimmer claimen dat men nationalist is. Ware nationalisten verkopen delen van hun soevereiniteit of deel van hun land/natuurlijke hulpbronnen niet om aan de macht te blijven en beschermen hun economie en soevereiniteit ook nog met vaste hand. Niet doen en de nederige dienaar zijn van vreemde mogendheden, is groot verraad. Het gevaar dreigt en de stille overname uit Azië heeft toch opvallende contouren. Volkspresident, de personen die het vele geld van het Volk van Suriname willens en wetens hebben verkwanseld in 3 jaren, zouden een deel eigenlijk moeten terugbetalen (bijvoorbeeld SRD 550 miljoen). Nu het zuur verdiende geld uit Goud, Aardolie, hout, vis, bauxiet, toch zo snel verdampt, dan zal Suriname op het randje gevarenzone blijven bengelen en geen reservefondsen hebben voor de ontwikkeling van andere duurzame sectoren. Geen tijd, zegt de volkspresident, mijn mensen hebben het geld opgemaakt, maar we investeren in zoveel meer veiligheidsmensen, het ambtenaren apparaat wordt groter en groter, driekwart van de staatsinkomsten gaat op aan salarissen, en dan nog grote peperdure dienstauto's en gratis bellen voor de machthebbers en hun loyalisten. Suriname is zwaar verstrengeld aan vele enge belangen en welhaast gevangen in de toegenomen corruptie, met zware influx door die gulle vreemdelingen uit China. Maar toegeven, nee dat doen we niet als regeerders. We leggen geen verantwoording af en handhaven de duisternis en lokken voortdurende kritiek zelf uit. Het vriendjesbelang en belang van partijloyalisten gaat blijkbaar boven 's Lands belang. Het is niet anders bewezen, tot nu toe. Voor ons zwak economisch management betalen we een hoge prijs, en Suriname wordt steeds duurder, vooral voor hen die geen 2-3 salarissen hebben. De kloof tussen de rijken en armen wordt alsmaar groter. Opvallend meer aandacht wordt gegeven aan opzettelijke verrijking dan aan armoedebestrijding.
Wie ontkent met bewijs?

drs. Willemien Venemans