Vuurdoop voor nieuwe parlementariërs

Voor een groot deel van de parlementariërs was de openbare Assembleevergadering van afgelopen maandag een geheel nieuwe ervaring. Hoewel de meeste politici al eerder vergaderingen in het hoogste college van staat hebben bijgewoond en zeker via de televisie of radio hebben gevolgd, is het compleet anders om er ditmaal zelf deel van uit te maken. Een paar van de nieuwe Assembleeleden delen hun ervaringen met Starnieuws.

Marinus Bee (ABOP/A-Combinatie) zegt er altijd naar uitgekeken te hebben. “Het is een nieuw ding voor mij. Ik hoop dat mijn bijdrage in het parlement in de toekomst van groot belang zal zijn”, verklaart hij. Bee zegt dat hij voorbereid is op de lange dagen die gemaakt moeten worden. “De duur van de vergadering speelt bij mij geen rol, ik kan zulke lange sessies wel aan.” De openbare vergadering van gister begon om half twaalf en werd om vijf over half één in de ochtend verdaagd.

Jenny Warsodikromo (NPD/Mega Combinatie) vond het daarentegen wel een zware dag. “Ik had niet gedacht dat de vergadering tot over twaalven in de nacht zou duren. Ik heb wel veel geleerd, vooral van Anton Paal die naast mij zit, maar het duurde me allemaal te lang. Voor mij mag een vergadering van tien uur in de ochtend tot zes uur in de middag duren. En we moeten wat mij betreft effectief debatteren. Er wordt te veel herhaald. We zijn toch volwassenen?”, zegt de parlementariër uit Commewijne over haar ervaringen in het parlement.

“Het was een ware vuurdoop voor mij. Het is echt aanpassen. We hebben lang vergaderd. Ik heb daar geen moeite mee maar ik vind wel dat oeverloze discussies en herhalingen achterwege gelaten kunnen worden. Als we vergaderen moeten we to the point zijn en geen persoonlijke dingen aanhalen”, vertelt Patrick Kensenhuis (Nieuw Front/NPS). Los van de minpunten, meent hij toch veel geleerd te hebben. Als voorbeeld noemt hij de toepassing van het reglement van Orde en de manier waarop ervaren parlementariërs omgingen met de tijd die hen geboden werd voor hun spreekbeurt.

Ook Carl Breeveld (DOE) die een eenmansfractie in het parlement vormt, had niet verwacht dat de vergadering zoveel tijd in beslag zou nemen. Volgens hem is dit te wijten aan de lange schorsingen tussen de debatten. “Vooral de schorsing voordat de motie in stemming gebracht werd, heeft heel lang geduurd: ruim drie uur” , zegt Breeveld. Toch spreekt hij van een aangename ervaring. Als pluspunt noemt hij de wijze waarop voorzitter Jenny Simons de vergadering leidde: “Er was echt een balans, naar beide kanten werd correct opgetreden.”
De uitspraken van parlementariërs tegenover elkaar vindt hij minder. “Men zou meer op basis van inhoud moeten debatteren en minder vanuit emoties, want dat zorgt voor enorme uitglijders zoals ik dat gisteren heb meegemaakt”, stelt Breeveld.

Voor Asiskumar Gajadien (Nieuw Front/VHP) was de eerste openbare vergadering zeer enerverend en minder prettig. “Ik ben in een mineurstemming omdat ik had verwacht dat bij elk nieuw begin politici zich aan hun woord houden en ook zo handelen. Men heeft er de mond van vol dat we als politici meer naar elkaar toe moeten groeien. Maar de betogen bewijzen het tegendeel. Er wordt veel scherpe onparlementaire taal gebezigd en dat is bij mij echt niet in goede aarde gevallen”, vertelt Gajadien. Ondanks deze eerste tegenvallende ervaring blijft hij optimistisch en gaat hij de volgende vergadering met een positieve instelling tegemoet.

“Naar mijn mening was de vergadering van gister, gelet op het onderwerp, niet eentje waar ik mee had willen beginnen als nieuwbakken parlementariër”, zegt Oesman Wangsabesari (KTPI/Mega Combinatie). “Daarom heb ik in mijn maidenspeech opgeroepen dat alle DNA-leden naar eer en geweten handelen om zo de naam van het parlement hoog te houden.” Het niveau van discussiëren en de manier waarop het parlement tot een besluit heeft kunnen komen was voor hem geheel nieuwe ervaring. Wangsabesari is naar eigen zeggen voorbereid op meer van dit soort marathonvergaderingen.

(tekst: Sharon Crawford)