Een verklaring voor de Vrede

Een van de grote politieke en ethische kwesties van onze tijd is de kwestie van oorlog en vrede. Het is gecompliceerd. Velen zijn wanhopig en miljoenen verwachten een nucleaire Holocaust zonder de fundamentele hoop op leven na de dood of het eeuwige leven.

Tegenwoordig is er een nieuwe situatie die uniek is in de geschiedenis. De mens heeft middelen tot vernietiging van zichzelf ontwikkeld; middelen die steeds 'effectiever' en 'perfecter' worden, hoewel dit nauwelijks de juiste woorden zijn om deze massavernietigingswapens te beschrijven. Sinds de Tweede Wereldoorlog, zijn burgers niet alleen af en toe of incidenteel geschaad- ze zijn het doelwit geworden.

Christenen geloven dat oorlog het gevolg is van de zonde. Sinds de val van de mens, vormt twist een voortdurend onderdeel van het menselijk bestaan. "Satan geniet van de oorlog... Het is zijn doel om landen aan te zetten tot oorlog tegen elkaar." - De Grote Strijd, p. 418. Het is een afleidingsmanoeuvre die afleidt van de taak tot evangelieverkondiging. Hoewel mondiale conflicten zijn voorkomen tijdens de afgelopen veertig jaar, zijn er honderden oorlogen geweest tussen landen en in landen, conflicten welke miljoenen slachtoffers hebben geëist.

Vandaag de dag beweert vrijwel iedere regering dat het zich beijvert voor ontwapening en vrede. Vaak echter, schijnen de feiten die bekend worden te wijzen in een andere richting. Naties besteden een groot deel van hun financiële middelen aan de bevoorrading met nucleair en ander oorlogsmateriaal, voldoende om de beschaving zoals het nu bekend is, te vernietigen. Nieuwsberichten richten zich op de miljoenen mannen, vrouwen en kinderen die lijden en sterven in oorlogen en onrust onder de bevolking en moeten leven in ellende en armoede. De wapenwedloop, met zijn kolossale verspilling van de menselijke hulpbron en middelen, is een van de meest voor de hand liggende obsceniteiten van onze dag.

Het is dan ook een goede zaak voor Christenen om vrede te bevorderen. De kerk der Zevende-dags Adventisten, spoort elk volk aan om zijn zwaarden om te smeden tot ploegscharen "en zijn" speren tot snoeimessen "(Jes. 02:04). De kerk geeft in haar op de Bijbel gebaseerd Fundamentele Geloofspunt nr. 7 aan, dat mannen en vrouwen werden" gemaakt voor de glorie van God "en werden" geroepen om Hem en elkaar lief te hebben, en zorg te dragen voor hun omgeving, deze niet te vernietigen en elkaar niet te kwetsen. Christus zelf zei:" Zalig zijn de vredestichters, want zij zullen kinderen Gods genoemd worden "(Matt. 5:09)

Hoewel de vrede niet kan worden gevonden in officiële verklaringen van de kerk, zou elke authentieke Christelijke kerk zich moeten inspannen om te werken voor vrede tussen de eerste en tweede komst van Christus. Echter, moet hoop in de wederkomst zich niet bewegen in een sociaal vacuüm. De hoop van de Adventist moet manifest zijn en zich vertalen in een diepe bezorgdheid voor het welzijn van elk lid van de menselijke familie. Ware Christelijke actie zal noch vandaag, noch morgen vanzelf het komende koninkrijk van vrede inluiden; God alleen brengt dit koninkrijk door de terugkeer van Zijn zoon.

In een wereld vol haat en strijd, een wereld van ideologische strijd en van militaire conflicten, willen Zevende-dags Adventisten worden gekend als vredestichters en werken voor wereldwijde gerechtigheid en vrede met Christus als het hoofd van een nieuwe mensheid.

Officiële verklaring van de Wereldwijde kerk der Zevende-dags Adventisten

Vrijgegeven door het Communicatie departement van het Kerkgenootschap der Zevende-dags Adventisten in Suriname.

N. Hofwijks-Powel