Archeologisch onderzoek Mariënburg voorlopig stopgezet

Archeoloog Benjamin Mitrasingh heeft de werkzaamheden te Mariënburg voor onbepaalde tijd stopgezet. In opdracht van de Stichting Hindostaanse Immigratie (SHI) zoekt hij naar het massagraf van 1902.

Mitrasingh is niet te spreken over het verloop van het onderzoek. “Niets wil lukken op Mariënburg,” zegt hij aan Starnieuws. “Er is aldoor sprake van een soort politieke chantage en ‘powerplay’”. Hij vertelt dat er talrijke afspraken zijn gemaakt met hoge functionarissen van de regering, maar dat die ook niet zijn nageleefd.

“Als benadeelden in koor blijven roepen dat de overheid geen geld heeft, verdwijnt ook elk arbeidsplezier,” schetst de archeoloog de situatie. De zware machines willen niet komen werken op Mariënburg, want ze zijn nog steeds niet betaald, van het technische apparatuur en kantoor meubilair ontbreekt nog elk spoor. Ook de gepensioneerde gidsen en zelfs de archeoloog zijn nog niet betaald sinds 15 april 2013.

Goed cultuurbeleid
Alle inspanningen om een goed cultuurbeleid van de grond te stampen ten spijt, zegt een teleurgestelde Mitrasingh. “En als de nieuwe minister van Onderwijs een moeizaam gemaakte afspraak van maandag 9 september verschuift naar 23 september, laat iedereen al zijn hoop varen voor een goed cultuurbeleid.” Hij benadrukt dat dat beleid dringend noodzakelijk is voor Suriname, omdat er nog vijf namen bij de Unesco bekend moeten zijn voor een eigen ICOM (International Council of Museums) -comité. Suriname heeft tijdens de internationale museumconferentie in Rio de Janeiro in augustus, gepleit voor een eigen districtsraad voor cultuur per district. Elk district moet zijn eigen cultuurbeleid maken, leren financieren en dat uitvoeren.

Mitrasingh vindt dat de huidige onderwijsminister wel gevoelig lijkt voor dit nieuwe beleid, waarbij de districtsbewoners zelf het gezicht van hun district gaan bepalen. “Dan zal Nickerie misschien eindelijk zijn ‘rijstmonument’ krijgen, Saramacca zijn ‘staatsoliemonument’, Para zijn ‘mijnbouwmonument’ en Commewijne zijn ‘plantagemonument’.”

Resolutie no. 5
En Commewijne krijgt het moeilijk, zegt de archeoloog, “want de wereld zal zo meteen aan Commewijne vragen waarom de zo beroemde suikeronderneming Mariënburg met haar eigen spoorbanen en elektriciteit – als een zo dierbaar cultureel erfgoed, waar zoveel is gezweet en zoveel bloed heeft gevloeid – door enkele cultuurbarbaren is leeggeplunderd en met de vloer gelijk is gemaakt.” Hij zegt dat de bewoners van Commewijne hierover “nadrukkelijk zullen worden gewezen op Resolutie No. 5 van de Unesco over ‘Protection of Cultural Heritage during and after Armed Conflict, Revolutions ans Civil Strife (De Haagse conventie van 14 mei 1954).”

De SHI en Mitrasingh zijn al bijna twee jaar bezig met het voorwerk om te komen tot het daadwerkelijke onderzoek naar het massagraf. Na veel tegenstand en bureaucratie is in juni uiteindelijk gestart met de voorbereidingen te Mariënburg zelf. Er is al een tracé gekapt langs de oude spoorbaan en zijn er schoonmaakwerkzaamheden verricht. Ook waren markeringen geplaatst op de mogelijke liggingen van het graf. De werkzaamheden vorderden ook traag door de zware regens in die periode.