Eerbetoon aan de Inheemsen van Suriname

Hun voorouders zijn de eerste bewoners van dit land en wonen hier sinds mensenheugenis. Het land bood hen alles wat zij nodig hadden. Ze zijn van dit land, maar eigenden zich het land niet toe, wilden niet heersen over anderen. Zij leefden in harmonie met de natuur die in hun onderhoud voorzag.

Toen van over de zee vreemdelingen op deze kusten landden, trokken zij verder het land in en lieten hen begaan. Ze deelden sindsdien het land met de indringers en het land was er voor allen. Zij meenden dat de vreemdelingen de heilige wetten van de natuur zouden eerbiedigen, de gewijde schepping niet zouden bederven. Dat zij de lucht, de grond en het water niet zouden vervuilen, de bomen, dieren en grondstoffen niet zouden verhandelen. Ze zeiden niet te geloven in vooruitgang door vernietiging en dat we moeten planten en kweken om aan ons voedsel te komen. Ze zeiden dat bossen en rivieren hun natuurlijke wijze van zijn dienen te behouden en de dieren die er leven moeten worden beschermd, dat we maat moeten houden, niet mogen verspillen en moeten voorkomen dat onze beslissingen door hebzucht worden ingegeven.

Ze toonden ons een natuurlijke, minder materialistische, minder egoïstische en minder egocentrische manier van denken en van zijn, een oude en toch nieuwe weg waarin niet de ingebeelde economie, maar het welzijn van natuur, mensen en dieren heilig is. Laten wij luisteren naar wat ze zeggen en onze koers wijzigen voor het te laat is.

Theo Hiemcke