Column: 2013 een jaar vol emotie
14 Jan 2013, 10:00
foto


Herdenking 150 jaar onbeschaafde afschaffing van slavernij, herdenking 160 jaar Chinese immigratie, herdenking 140 jaar Hindostaanse immigratie, onthulling standbeeld Louis Doedel, opgraven massagraf Mariënburg, lichtjesmonument, documentaires, Hollywood met de nieuwe film van Tarantino, getiteld Django die slavernij in haar naakte waarheid laat zien. 2013 is inderdaad een jaar vol emotie.
Waarom al die aandacht en wat is daar mis mee?

Laten we met het laatste beginnen. Vanuit het standpunt van zelfrespect is er niets mis met het herdenken van de mensen die gevallen zijn tijdens de grootste misdaad tegen de menselijkheid. Er zijn vier grote misdaden tegen de menselijkheid. In volgorde van de omvang van het aantal slachtoffers en de duur van de misdaad gaat het om:
1. De Zwarte Holocaust: 400 miljoen slachtoffers gedurende 350 jaar slavernij.
2. De Inheemse Holocaust: 75-100 miljoen gedurende 100-200 jaar; het uitmoorden van de Inheemse beschaving in Noord- en Zuid-Amerika en het Caraïbisch gebied.
3. De Victoriaanse Holocaust: 30-60 miljoen in 50 jaar. De term is van de auteur Mike Davis die onderzocht hoe hongersnoden in Azië zijn ontstaan als gevolg van het koloniale beleid om de Aziatische landbouw in te voegen in het kapitalistische wereldsysteem.
4. De Joodse Holocaust: 6 miljoen mensen in 5 jaar.

Het is opvallend dat de misdaad die op de vierde plaats staat de meeste erkenning heeft gehad in films, schoolboeken, documentaires en zelfs in geld. Er is 200 miljard euro betaald door de Duitsers aan herstelbetalingen aan de staat Israël en dat gaat ieder jaar nog door. Vorig jaar was het 180 miljoen euro.

Nu zijn er mensen die vooral in deze tijd roepen: we moeten niet achteruit kijken, maar onze energie stoppen in het opbouwen van het land.

Ik kan begrijpen waarom sommige witte mensen dit roepen. Als ze achteruit kijken, dan zien ze iets dat ze niet graag willen zien: een misdaad tegen de menselijkheid die gepleegd is door hun voorouders en waarvan ze geen afstand willen doen.
In Duitsland hebben de Duitsers geleerd om zich te distantiëren van de misdaden van de nazi’s. Dat beschavingsniveau is in Nederland nog niet aanwezig. Nog steeds is er geen erkenning van slavernij als een misdaad tegen de menselijkheid en zien veel Nederlanders boeven, bandieten en criminelen als Jan Pieterzoon Coen of Piet Hein als helden en noemen ze de eeuw van de grote misdaad als de “Gouden Eeuw”. Het zal nog enige tijd duren voordat Nederland het beschavingsniveau van de Duitsland zal bereiken.

Maar hoe is het te begrijpen dat sommige zwarte mensen roepen dat we niet achteruit moeten kijken en energie moeten steken in het opbouwen van het land? Waarom wordt hier een tegenstelling gepresenteerd die er niet is. Alsof je niet tegelijkertijd de strijd en offers van je voorouders kunt herdenken en je land opbouwen. Het antwoord is heel eenvoudig: omdat ze alle zelfrespect kwijt zijn en gewoon dom en bang zijn.

Hoe is het mogelijk om te pleiten voor het vergeten van de enorme offers die mensen hebben gebracht om ons te brengen waar we vandaag staan? Hoe kun je pleiten voor het afschaffen van het geschiedenisonderwijs en het sluiten van de archieven zodat we niets meer weten over de strijd die mensen hebben geleverd voor vrijheid en menswaardigheid, over de offers die mensen hebben gebracht om vooruit te komen en over de problemen die ze hebben moeten overwinnen om te overleven?
Je moet alle zelfrespect kwijt zijn om hiervoor te pleiten.

Je moet ook behoorlijk dom zijn om zo’n pleidooi te houden. Het betekent namelijk dat je denkt dat de problemen waar we op stuiten om een land op te bouwen geen historische wortels hebben. Neem het probleem van etnische spanningen. Die hebben verschillende oorzaken, waaronder historische. Als je niet weet hoe de mechanismen van verdeel-en-heers hebben gewerkt in het verleden en nog doorwerken in het heden, dan kun je geen beleid ontwikkelen om dat probleem in de toekomst aan te pakken. Of het probleem van de mentaliteit van een gekoloniseerd volk. Als je niet weet hoe mental slavery werkt, hoe kun je je dan hiervan bevrijden en een land daadwerkelijk opbouwen? Je moet behoorlijk dom zijn om te denken dat het verleden geen erfenis heeft achtergelaten in het heden waar je mee moet dealen om je toekomst vorm te kunnen geven.

Maar die domheid van sommige zwarte mensen is niet aangeboren, maar aangeleerd. Het is gebaseerd op angst voor de witte man. De zwarte mens die pleit voor het vergeten van de offers die vorige generaties hebben gebracht, heeft geleerd dat je in het leven alles moet doen om te voorkomen dat de witte man boos wordt. Want uit het verleden weet je dat een boze witte man je ophangt aan je ballen, je borsten kan afsnijden en alles zal doen om je neer te halen. En ook al zijn we 150 jaar later en zijn die wreedheden voorbij, die angst is diep geworteld in de gekoloniseerde geest. En daarom zegt de zwarte mens met een gekoloniseerde geest in nederigheid en onderdanigheid altijd ja en amen tegen de witte man, ook al krijgt hij er een stijve nek van. Daarom roept hij tegen zijn eigen zwarte mensen: vergeten in plaats van herdenken, want herdenken maakt de witte man boos.

Gelukkig is er een nieuwe generatie die zich bevrijd heeft van mental slavery, die niet bang en dom is en haar zelfrespect weet te behouden.
Ik ontmoet ze dagelijks en werk met veel plezier met ze. Neem Kenneth Donau, de hoofdredacteur van de online community SlavernijOnline.nl die we op 20 januari gaan presenteren. Hij heeft zich als vrijwilliger aangeboden om de kar te trekken. Een rustige vent. Een wiskundige, die integraal en differentiaal formules zo uit zijn mouw kan schudden, maar net zo goed belezen is in de geschiedenis van slavernij.
Of Nancy de Randamie. Die bood zich aan om de redactie in Suriname van SlavernijOnline.nl op te zetten. Ze heeft enorm veel indruk op me gemaakt: heel professioneel en heel gedreven.
En zo kan ik er tientallen noemen. Vrijwilligers die hun offers brengen in een strijd voor erkenning van slavernij als een misdaad tegen de menselijkheid, voor menswaardigheid en zelfrespect. En ze doen het allemaal gratis.

Het Nationaal Instituut Nederlands Slavernij Verleden (NiNsee) heeft een éénmalige subsidie van 390.000 euro gekregen van de Nederlandse regering voor een website over slavernij die op 1 juli 2013 van start gaat. Ik gun het ze van harte. Ik draag NiNsee een warm hart toe. Ik zou een stap verder willen gaan. Bij deze bied ik NiNsee aan om geheel gratis haar informatie op de website van SlavernijOnline.nl te zetten en die 390.000 euro te gebruiken voor nieuwe NiNsee projecten. SlavernijOnline wil allerlei stromingen een podium bieden, ook de stroming van NiNsee. Die informatie wordt zonder enige beperking en met volledig respect van hun eigen meningen gepubliceerd. Ik vraag geen enkele wederprestatie omdat ik vind dat mensen die met mij van mening verschillen gestimuleerd moeten worden om hun mening te ventileren.

Afgelopen vrijdag was ik in Hoorn bij het standbeeld van Jan Pieterszoon Coen, die in Indonesië heeft gedaan wat de nazi’s in Nederland hebben gedaan, maar alleen veel erger. Op initiatief van Max van der Werff heeft een groep van 50 voornamelijk witte mensen (onder wie kleine kinderen) duizenden waxine lampjes in plastic bekers gedaan om een lichtmonument te maken rond dat standbeeld. Iedere lichtje is een verwijzing naar de duizenden slachtoffers van het Nederlands kolonialisme.
Dit is die nieuwe generatie beschaafde Nederlanders die zonder schroom afstand durven te nemen van de Nederlandse nazi’s in de koloniën.
Max van der Werff introduceert met zijn lichtjesmonument een element van spiritualiteit in de herdenkingen. Dat hebben we nodig om nog meer waardigheid te brengen in onze herdenkingen. Misschien moeten we in de nacht van 30 juni op 1 juli 2013 ook een lichtjesmonument bouwen op openbare plekken in Nederland en Suriname ter nagedachtenis van de slachtoffers die gevallen zijn door het kolonialisme.

Op 20 januari hebben we gekozen voor de emotie als basis van de lancering: aan de hand van oude tekeningen uit de periode van slavernij zullen nazaten uitdrukking geven aan hun gevoelens als ze naar de tekeningen kijken: wat dachten en voelden de mensen op die tekeningen? Wat denken en voelen de nazaten als ze nu naar die tekeningen kijken?
Iedereen is van harte welkom.

Sandew Hira

p.s. De lancering van de website SlavernijOnline.nl vindt plaats op zondag 20 januari.
In Paramaribo begint de bijeenkomst om 12.30 uur (inloop 12.00 uur) in het Nationaal Archief, Jagernath Lachmonstraat. Informatie bij Nancy de Randamie: 7165588 of 6801542.
In Nederland begint de bijeenkomst om 14.00 uur (inloop 13.30 uur bij de Vereniging Ons Suriname, Zeeburgerdijk 19a in Amsterdam. Aanmelden via de website www.slavernijonline.nl.

De bijeenkomsten zullen via Skype en sociale media aan elkaar gekoppeld worden. Alle deelnemers in beide landen worden verzocht om hun mobiele telefoons mee te nemen en de hele bijeenkomst te twitteren, en foto’s en video’s op Facebook te plaatsen (mobiele telefoons dus vooral aanhouden tijdens de bijeenkomsten).
Advertenties