Column: Nieuwjaarsduik

Jaarlijks wordt in Den Haag bij het strand van Scheveningen de UNOX nieuwjaarsduik gehouden. Ieder jaar kijk ik vol bewondering naar de Nederlanders die het aandurven om hartje winter in hun blootje met een zwembroek een duik te nemen in de koude zee. Waarom zouden ze het doen? Avontuur, een vrolijke bui. Kortom, er zijn best goede redenen te bedenken om dit te willen doen. Al jaren zeg ik tegen mijn vrouw: “Ik denk dat ik dit jaar echt ga meedoen. Ik ga die nieuwjaarsduik doen.”
“Ja, ja,” antwoordt ze terug. “Dat hoor ik nou ieder jaar, maar je durft gewoon niet. Je bent een schijterd. Kijk die stoere mannen. Die zijn avontuurlijk.”
“Het is de soep,” is mijn repliek. “Ik lust geen erwtensoep en al die Hollandse soepen. Als ze sauto soep zouden serveren, zou ik het zo doen.”

Afgelopen maand bracht ze me een folder van Suripromotion voor me. Een paar Surinamers hebben samen met het Sarnámihuis in Den Haag het initiatief genomen om in het kader van 140 jaar Hindostaanse immigratie 140 Surinamers te mobiliseren om op 1 januari een nieuwjaarsduik te nemen in de Noordzee bij Scheveningen. Iedere deelnemer krijgt sauto soep.

“En?”, vroeg mijn vrouw geamuseerd.

“Ik doe het,” zei ik beslist. De sauto soep en 140 jaar Hindostaanse immigratie hebben me over de streep getrokken.

Dus nam ik contact met Pino Mahabier van Suripromotion. Eigenlijk heet hij Vinod, maar iedereen noemt hem Pino naar een figuur uit Sesamstraat omdat hij zo groot is.

“Hoe zijn jullie op het idee gekomen?” vroeg ik hem.
“We waren dronken,” begon hij. “Ieder jaar kijken we vol bewondering naar de Nederlanders die het aandurven om hartje winter in hun blootje met een zwembroek een duik te nemen in de koude zee. Toen dachten mijn vrienden en ik: waarom doen we niet mee? Maar niemand lust die Hollandse erwtensoep, dus hebben we bedacht dat sauto soep ons over de streep kon helpen. Zo hebben we vorig jaar voor het eerst een nieuwjaarsduik georganiseerd met sauto soep. Het was een groot succes en erg gezellig.”

Ik vroeg: “En hoe was het in het koude water?”
Hij: “Een ramp. Je rent in het water en plotseling lijkt het alsof scheermesjes in je lichaam snijden. Het is vreselijk koud. Iemand had het zo moeilijk dat hij naar het ziekenhuis moest. Maar de rest had het prima naar de zin.”

Nou, dat klinkt bemoedigend. Maar avontuur trekt, dus heb ik me bij Pino aangemeld.

De instructies die hij me stuurde zijn duidelijk.
Ik moet me om 11.00 uur melden bij restaurant Bombay Palace in Scheveningen.
Bij binnenkomst moet ik aangeven of ik duiker of toeschouwer ben. Ik heb me als duiker aangemeld, maar de optie van toeschouwer houd ik open. Bij aanmelding krijg ik een bon voor de sauto soep. In het restaurant zal de dansjuf Radha een warmingup geven alvorens we het strand op gaan.
De instructie meldt: “Op het strand schieten we wat foto`s om dit speciale moment vast te leggen.”
Oh nee, ik moet mijn dikke buik dan inhouden, maar ik wed dat de fotograaf nou net dat moment voorbij laat gaan.
Na de duik gaan we terug naar Bombay Palace, kleden ons om, eten soep, delen ervaringen en zal Mr. Black starten met live muziek. Dansi en broko bana.
Tevens kan er op eigen kosten gegeten en gedronken worden in Bombaby Palace. Er zal een speciale schotel met van alles en nog wat beschikbaar zijn die dag.

Ik ben er klaar voor. De tip die Pino gaf zal ik ter harte nemen: probeer af en toe eens een koude douche te nemen en laat je lichaam langzaam wennen.

Wie nog wil meedoen, kan zich opgeven bij Pino in Nederland, tel. 06 24471196.

Sandew Hira